Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Piompínos Foívos I.
Ο Φοίβος Ι. Πιομπίνος (Αθήνα, 1945), απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (Dοrpfeld Gymnasium), σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα (ΑΣΟΕΕ) και οικονομία και φιλοσοφία στο Παρίσι (Σορβόννη και Εcole Pratique des Hautes Εtudes). Είναι συνταξιούχος της Ε.Τ.Ε, όπου εργάστηκε επί 32 χρόνια (1964-1996).Τα τελευταία δώδεκα χρόνια της υπαλληλικής του σταδιοδρομίας ήταν προϊστάμενος του Ιστορικού Αρχείου της Ε.Τ.Ε. Το 1979 δημοσίευσε το βιβλίο "Έλληνες αγιογράφοι μέχρι το 1821" (β΄ έκδ. αναθεωρημένη και βελτιωμένη 1984, ΕΛΙΑ), το 1996 τη "Σπουδή θανάτου" (β' έκδ. 2006, Μαΐστρος), το 2003 τη μαρτυρία του για τον ζωγράφο Θεόδωρο Στάμο (Fagotto/Θρόισμα) το 2014 το "Τόπων ενθυμήματα" (Θίνες) και το 2016 τις "Σκόρπιες σκέψεις πάνω στην ελληνική γραμμή" (Εκδόσεις του Φοίνικα). Μεταφράζει γαλλική, γερμανική και ιταλική λογοτεχνία και συνεργάζεται με τα σημαντικότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά.
Στάμος
Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Fagotto (2003)
Το βιβλίο αποτελεί μια μαρτυρία για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Στάμου που ανήκε στη πρωτοπορία του κινήματος του Αφαιρετικού Εξπρεσιονισμού της Νέας Υόρκης. Ο συγγραφέας Φοίβος Πιομπίνος που υπήρξε φίλος του ζωγράφου, μας παρουσιάζει με μια συναρπαστική αφήγηση τη διαδρομή του μεγάλου καλλιτέχνη.
Ελ Βερδούγο
Balzac Honoré de 1799-1850
Ολκός (2002)
"Ελ βερδούγο" σημαίνει "Ο δήμιος" και στο αφήγημά του αυτό ο Γάλλος μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα Ονορέ ντε Μπαλζάκ επέλεξε να κρατήσει τον ισπανικό τίτλο από την πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα "La Mode" (28-1-1830) έως την τελευταία -το συμπεριέλαβε στον 15ο τόμο του έργου του "La comedie humaine" ("Η ανθρώπινη κωμωδία"). Στη νουβέλα αυτή αφηγείται αριστοτεχνικά ένα αιματοβαμμένο επεισόδιο της γαλλικής εκστρατείας στην Ισπανία το 1808 και τη συνακόλουθη θηριωδία της, δείχνοντας περισσότερη συμπάθεια για τους Ισπανούς στασιαστές παρά για τους κατακτητές συμπατριώτες του...
Η διδασκαλία του Ραμακρίσνα
Printa (2001)
Ποιήματα
Ungaretti Giuseppe 1888-1970
Ίκαρος (2001)
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΕΝΑ Αρχίζουμε για να τραγουδάμε Και τραγουδάμε για να τελειώσουμε. ΔΥΟ Γεννήθηκε για να τραγουδάει Όποιος από αγάπη πεθαίνει. Γεννήθηκε για ν' αγαπάει 'Οποιος απ' το τραγούδι πεθαίνει. ΤΡΙΑ 'Οποιος για να τραγουδά γεννήθηκε Ακόμα και πεθαίνοντας τραγουδάει. ΤΕΣΣΕΡΑ 'Οποιος γεννιέται για ν' αγαπάει Από αγάπη θα πεθάνει. ΠΕΝΤΕ Γεννιέσαι και δεν ξέρεις τίποτα, Ζώντας μαθαίνεις λίγα, Όμως πεθαίνοντας ίσως δεις Πώς μοναδική γνώση Είν' εκείνη που σμιλεύεται Άμα κλειστεί στην αγάπη....
Έλληνες αγιογράφοι μέχρι το 1821
Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) (1984)
Επειδή θέλησα η εργασία μου - σ' αυτή τη φάση τουλάχιστον - να είναι ένα εγχειρίδιο ιδιαίτερα εύχρηστο και προσιτό σε όλους, της έδωσα τη μορφή ενός λεξικού όπου παρέχονται οι εντελώς στοιειώδεις πληροφορίες για έναν αρκετά σημαντικό αριθμό αγιογράφων, από τότε που υπάρχει χριστιανική ζωγραφική έως το 1821. Άλλωστε, η παροχή περισσότερων πληροφοριών για τους αγιογράφους θ' απαιτούσε άλλης κλίμακας έργο, που ευελπιστώ κάποια μέρα να καταφέρω να ολοκληρώσω. Ως αγιογράφο θεωρώ κάθε είδους "ζωγράφο αγίων εικόνων", όποια μορφή κι αν έχουν αυτές. Έτσι, στη μελέτη μου περιλαμβάν...
