Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ιδανικοί αυτόχειρες μιας παρθενίας καταδικασμένης στα ισόβια δεσμά του ανικανοποίητου.

Και έτσι τώρα προσεύχομαι: "Ω, καλή μου βασίλισσα Λοάνα, στο όνομα του απεγνωσμένου έρωτά σου, δεν σου ζητώ να ξυπνήσεις από τον πέτρινο ύπνο τους τα χιλιόχρονα θύματά σου, αλλά μονάχα να μου ξαναφέρεις ένα πρόσωπο... Εγώ που, από την έσχατη λίμνη του αναγκαστικού ύπνου μου, είδα αυτά που είδα, σου ζητώ να με βγάλεις από δω και να μου δώσεις την υγειά μου". Μήπως όσοι γιατρεύονται από θαύμα, δεν γιατρεύονται μόνο και μόνο επειδή έδειξαν την πίστη τους στο θαύμα; Έτσι κι εγώ λαχταρώ με όλη μου την ψυχή να με γιατρέψει η βασίλισσα Λοάνα. Φορτίζω αυτή την ελπίδα με τόση έντασ...

Ο "Μαρκοβάλντο" αποτελείται από είκοσι ιστορίες. Κάθε ιστορία ασχολείται με μια εποχή. Τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή διαγράφονται μόλις και μετά βίας: είναι ένας απλός ανθρωπάκος, κεφαλή μιας πολυμελούς οικογένειας, εργάζεται χειρωνακτικά ως αχθοφόρος σε μια εταιρεία, είναι η τελευταία ενσάρκωση μιας σειράς αθώων φτωχοδιάβολων, όπως ο Τσάρλυ Τσάπλιν, με μία και μοναδική ιδιαιτερότητα: είναι ένας "Άνθρωπος της Φύσης", ένας "Αγαθός Άγριος" εξόριστος σε μια βιομηχανική πόλη. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε "μετανάστη", παρόλο που η λέξη αυτή δεν εμφανίζεται ποτέ μέσα...

Όταν πια η Γη λάμπει στον ουρανό σαν μακρινό αστέρι, τρεις καχύποπτοι κοσμοναύτες συναντούν έναν Αρειανό με έξι χέρια... Μια ιστορία του Umberto Eco εικονογραφημένη από τον Eugenio Carmi, για παιδιά, για μεγάλους και για όσους έχουν ανάγκη από παραμύθια.

Ένας αλαζόνας Αυτοκράτορας θέλει να φέρει τον πολιτισμό ακόμα και στην πιο ξεχασμένη γωνιά του Γαλαξία: στον αθώο και ευτυχισμένο πλανήτη Γκνου... Μια ιστορία του Umberto Eco εικονογραφημένη από τον Eugenio Carmi, για παιδιά, για μεγάλους και για όσους έχουν ανάγκη από παραμύθια.

Ένας στρατηγός όλο γαλόνια σχεδιάζει τον πόλεμο. Μια βόμβα με πολλά λυπημένα άτομα σχεδιάζει το μέλλον, τη ζωή... Μια ιστορία του Umberto Eco εικονογραφημένη από τον Eugenio Carmi, για παιδιά, για μεγάλους και για όσους έχουν ανάγκη από παραμύθια.

Το καλοκαίρι του 1643, ένας νεαρός από το Πιεμόντε ναυαγεί στις θάλασσες του Νότου και καταφεύγει σ΄ ένα έρημο πλοίο. Μπροστά του βρίσκεται ένα νησί, όμως του είναι απρόσιτο. Γύρω του, ένας χώρος, φαινομενικά φιλόξενος, γεμάτος θαυμαστά πράγματα μα και ανεξήγητες παγίδες. Μοναχός του, μες στην άγνωστη θάλασσα, ο Ρομπέρτο ντε λα Γκριβ βλέπει, για πρώτη φορά στη ζώη του, ουρανούς, αστέρια, νερά, πουλιά, φυτά και κοράλλια που δεν ξέρει πώς να τα κατονομάσει. Γράφει ερωτικές επιστολές, διαμέσου των οποίων μαντεύουμε σιγά σιγά την ιστορία του: μια αργή και τραυματική μύηση στον...

Όταν βγήκε στη στεριά, ο Νοστρόμο σκαρφάλωσε καταμουσκεμένος στην κεντρική αυλή του παλιού οχυρού· και εκεί, ανάμεσα στα συντρίμμια των τοίχων και τα σάπια υπολείμματα από στέγες και παράγκες, κοιμήθηκε όλη μέρα. Κοιμήθηκε στη σκιά των βουνών, στην άσπρη κάψα του μεσημεριού, στη σιγαλιά και τη μοναξιά εκείνου του τμήματος της γης με τη θεριεμένη βλάστηση ανάμεσα στην καμπύλη του λιμανιού και το πλατύ ημικύκλιο του κόλπου. Κειτόταν σαν νεκρός. Ένα rey zamuro, που εμφανίστηκε σαν μικροσκοπική μαύρη κουκίδα στον γαλάζιο ουρανό, χαμήλωσε και άρχισε επιφυλακτικά να κόβει κύκλους...

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, ένας άγνωστος ακόμα σκηνοθέτης από το ξεχασμένο, συκοφαντημένο και παραμελημένο τότε Ιράν ήταν η μεγάλη, ανανεωτική μορφή που απρόσμενα διέψευσε όσους είχαν αρχίσει να διαπιστώνουν στον δυτικό κινηματογράφο εμφανή σημάδια κόπωσης, συμβατικότητας και επανάληψης. Ο Αμπάς Κιαροστάμι, με το "Close-up", την ταινία με την οποία ξάφνιασε ευχάριστα κοινό και κριτικούς στη Δύση, ανέτρεψε αυτή την καλλιτεχνική κατήφεια της εποχής και, λίγα χρόνια αργότερα, το 1997, στις Κάννες, κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα με τη "Γεύση του κερασιού", επιβεβαιώνοντας τη...

Καθώς διατηρούσε ακέραιη μέσα του την παιδικότητα, μπορούσε να κάνει εκείνο που δε μπόρεσε ποτέ να κάνει κανένας άλλος -μπορούσε να γυρίσει πίσω σ' αυτόν τον κόσμο, μπορούσε να τον ξαναζωντανεύσει, έτσι ώστε να ξαναγινόμαστε κι εμείς παιδιά. (Virginia Woolf)

Τι σημαίνει "μεταφράζω'; Η "μετάφραση" αποδίδει πλήρως το νόημα του πρωτοτύπου; Ποιός είναι ο ρόλος του μεταφραστή και γιατί η "μετάφραση" είναι περισσότερο μια εμπειρία και μια διαδικασία απωλειών και ανταμοιβών παρά μια παθητική ερμηνεία του πρωτοτύπου; Τι είναι η "διαπραγμάτευση" και ποιός ο ρόλος της απέναντι στο πρωτότυπο κείμενο; Σε αυτά και σε πολλά ακόμη ανάλογα ερωτήματα μεταφραστικού και μεταφρασεολογικού ενδιαφέροντος αποπειράται να απαντήσει ο Umberto Eco στη σειρά δημοσιευμάτων και ανακοινώσεων που για πρώτη φορά βλέπουν το φως σε έναν ενιαίο τόμο. Με το γνωστό...

Οι ελληνικοί μύθοι ασκούσαν πάντοτε μια ιδιαίτερη γοητεία στην παγκόσμια τέχνη, ιδιαίτερα στις αναπαραστατικές τέχνες, όπως το θέατρο και ο κινηματογράφος. Οι μύθοι αυτοί συμπυκνώνουν τις βαθύτερες αγωνίες και τα υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου για την προέλευσή του και την πορεία του μέσα στο χρόνο. Και, καθώς η μυθολογία λειτούργησε και λειτουργεί κατά τρόπο αρχετυπικό και συμβολικό, η τέχνη του κινηματογράφου δε θα μπορούσε να μη γοητευτεί από τον κόσμο των ηρώων και των θεών, των άθλων και της προσπάθειας του ανθρώπου να υποτάξει τη φύση και να ορίσει τη Μοίρα του....

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της πλήρους αναδρομής στο έργο του Bela Tarr που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του 43ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (8-17 Νοεμβρίου 2002), με την προβολή έντεκα ταινιών του σκηνοθέτη, οκτώ μεγάλου μήκους και τριών μικρού μήκους. Την καλλιτεχνική διεύθυνση του αφιερώματος είχε ο Μιχάλης Δημόπουλος και τον συντονισμό ο Αλέξης Γρίβας, με τη συνεργασία του Ilse Acevedo.

Το Περί Λογοτεχνίας αποτελεί μία επιλογή πρόσφατων κειμένων (δοκίμια, ανακοινώσεις σε συνέδρια, άρθρα), στα οποία ο γνωστός μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και σημειολόγος, με την οξύνοια και την ευρηματικότητα που διακρίνουν πάντοτε τη γραφή του, καταπιάνεται με σημαντικά προβλήματα λογοτεχνίας, γλωσσολογίας (Nerval, Wilde, Camporesi) και σημειολογίας (Joyce, Borges), με ζητήματα που άπτονται όχι μόνο της ιταλικής αλλά και ολόκληρης της σύγχρονης ευρωπαϊκής πραγματικότητας ("Ο αμερικανικός μύθος τριών αντιαμερικανικών γενεών") και, τέλος, με θέματα ευρύτερου πολιτικού και...

Στο λυκόφως του Εμφυλίου Πολέμου, στην Αμερική, ένας στρατιώτης των Βορείων, ο Νόρμαν Πέλχαμ, κείτεται στο χώμα βαριά πληγωμένος, ετοιμοθάνατος. Τον βρίσκει και του σώζει τη ζωή μια όμορφη μαύρη σκλάβα, η Λέα, που έχει κι αυτή δραπετεύσει από τη δική της κόλαση. Ερωτεύονται κι ο Νόρμαν την πηγαίνει στο Βερμόντ, στο αγρόκτημα της οικογένειάς του, σαν γυναίκα του. Δουλεύουν σκληρά για να ζήσουν. Αποκτούν παιδιά κι εγγόνια. Τις τρεις γενιές αυτής της οικογένειας, τα προβλήματά τους, τις λιακάδες και τις φουρτούνες τους, περιγράφει ο Τζέφφρυ Λεντ σ' αυτό το μυθιστόρημα - έργο...

Στην περιοχή του νότιου Πεδεμόντιου, όπου μερικά χρόνια αργότερα θα υψωθεί η Αλεξάνδρεια, ο μικρός Μπαουντολίνο, ένας ευφάνταστος και ψεύτης χωρικός, κατακτά τον Φρειδερίκο Βαρβαρόσα και γίνεται θετός γιος του. Ο Μπαουντολίνο επινοεί και αφηγείται παραμύθια, αλλά ως εκ θαύματος, όλα όσα φαντάζεται γεννούν Ιστορία. Έτσι, μεταξύ άλλων, φτιάχνει τη μυθική επιστολή του Ιωάννη του Πρεσβύτερου, που επαγγελλόταν στη Δύση ένα μυθικό βασίλειο της μακρινής Ανατολής, που είχε στο θρόνο ένα χριστιανό βασιλιά, πράγμα που έμελλε να φλογίσει τη φαντασία πολλών ταξιδιωτών, ακόμα και του Μά...

Όποις έχει οικειότητα με την ψυχή, αρχίζει να γνωρίζει πώς η χαρά πλέκεται με τον πόνο, η κατάρα με την ευλογία, το φως της ημέρας με το σκοτάδι της νύχτας. Και πώς τα πράγματα όλα είναι μες στην ψυχή αλυσοδεμένα, πλεγμένα, ερωτευμένα χωρίς διάκριση που να την δει, γιατί η άβυσσος της ψυχής, που όλα τα πράγματα στεριώνει συθέμελα, έτσι θέλει ν' αγαπιέται ο κόσμος.

Μονογραφία που εκδόθηκε με την ευκαιρία της αναδρομής στο έργο του Luchino Visconti από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από 23 έως 29 Μαρτίου 2001 στον κινηματογράφο Ολύμπιον Renault - Παύλος Ζάννας και στην Αθήνα από 30 Μαρτίου έως 5 Απριλίου 2001στον κινηματογράφο Απόλλων Renault για να τιμηθούν τα 25 χρόνια από το θάνατο του Ιταλού δημιουργού. Ο τόμος περιλαμβάνει προσωπικά κείμενα και συνεντεύξεις του Visconti, μελέτες για το έργο του, φωτογραφικό υλικό, φιλμογραφία με σχόλια, ζενερίκ και συνόψεις. Αναλυτικά περιέχονται...

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στη συλλογή αυτή εμφανίστηκαν στη στήλη "Το φακελάκι της Αθηνάς", που δημοσιεύτηκαν στο Espresso από το 1986 μέχρι σήμερα, και μερικά ακόμη κομμάτια που κατά περιόδους εμφανίστηκαν στο ίδιο περιοδικό. Ακολουθήθηκε η χρονολογική σειρά, έτσι ώστε να είναι κατανοητές και συγγνωστές ορισμένες αναφορές στην επικαιρότητα (λόγου χάρη, είχε δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην εξήγηση τι είναι fax, διότι εκείνη την εποχή ήταν λιγότερο διαδεδομένο απ' ότι τώρα). Ορισμένα κομμάτια είναι συνδυασμός από δύο ή περισσότερα "φακελάκια". Βασικός πυρήνας όλων αυτών...