Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Kraniótis Dimítris
O Δημήτρης Κρανιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Σπούδασε μαθηματικά, φιλοσοφία και θέατρο στο Παρίσι, μεταξύ 1967-1972. Από το 1974 ως το 1976 έζησε σε μονές του Αγίου Όρους, όπου συνέθεσε τα πρώτα του ποιήματα. Η πρώτη του συλλογή, "Έρως αλλογενής", εκδόθηκε το 1979 από το Τυπογραφείο Κείμενα (β’ έκδ. Οδός Πανός, 2004). Το 1982 συμμετείχε ως ηθοποιός στην ταινία "Ρόζα" του Χριστόφορου Χριστοφή. Στο Παρίσι, ο Χρ. Χριστοφής τον είχε ήδη γνωρίσει με τον Αμερικανό χορευτή και χορογράφο Jerome Andrews (1908-1992), με τον οποίο ο Δ. Κρανιώτης συνεργάστηκε ως χορευτής και μαθητής από το 1980 ως το τέλος της ζωής του (με παραστάσεις στο Παρίσι, στη Dijon, στη Ν. Υόρκη, κ.ά.) και του οποίου συνέχισε τη διδασκαλία και εξέδωσε τα μαθήματα (Jerome Andrews, "La danse profonde: De la carcasse a l’ extase", Carnets du Centre National de la Danse, 2016). Μεταξύ 1992-1994 συνεργάστηκε με το Χοροθέατρο του Βούπερταλ ως δραματουργός/βοηθός της Pina Bausch στις παραγωγές της "Tanzabend 1" (1993) και "Trauerspiel" (1994). Από το 1995 συνεργάζεται μόνιμα με την Αμερικανίδα χορεύτρια και πρ. συνεργάτιδα της Pina Bausch, Christine Kono (1946-), με την οποία έχουν παρουσιάσει σεμινάρια χορού και παραστάσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα (τελευταία παράσταση: "Aporia", Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, 2014, με τους χορευτές Christine Kono, Stephane Vernier, Liz Waterhouse και Paolo Rudelli). Είναι μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Γιάννη Τσαρούχη από το 1981, σύμφωνα με την εν ζωή επιθυμία του Έλληνα ζωγράφου, και μ’ αυτή την ιδιότητα επιμελητής 12 τετραδίων των ημερολογίων του (υπό έκδοση), καθώς και μέλος της Ένωσης και των εκδόσεων Confluences Poetiques στη Γαλλία. Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τα ποιητικά βιβλία του: "Έρως αλλογενής", Κείμενα 1979, β’ έκδ. Οδός Πανός, 2004, "Αλήτις μοίρα", Άγρα, 1985, "Άβυσσος άνοιξις", Ίκαρος, 1989, "Ο Ηνίοχος αγέρωχος/Altier l’Aurige" (δίγλωσσο, μτφρ. στα γαλλικά: Michel Volkovitch), Μίμνερμος, 1993, "Διθύραμβοι της σιωπής", Καστανιώτης, 1994, "Αρχαίος ρυθμός", Οδός Πανός, 2005, "απ’ της ροδιάς το σόι...", Μίμνερμος, 2014 (σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων), "Μετέωρα", Το Ροδακιό, 2016, "Χαιρετισμοί", Το Ροδακιό, 2016, "Pina au rythme des oracles/Pina in the Rhythm of Oracles", Το Ροδακιό, 2017, καθώς και μεταφράσεις κειμένων του Σάμουελ Μπέκετ ("Σκιρτήματα. Πώς να πω", μαζί με την Κυβέλη Μαλαμάτη, Εξάντας 1990) και ποιημάτων του Ζακ Λακαριέρ ("Αφρόδυτοι έρωτες", Μίμνερμος, 2002). Στη Γαλλία έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές συλλογές του σε μετάφραση Michel Volkovitch: "Eros etrange etranger", Desmos, 1997 και "L’ evidence fugace", Al Manar, 2012. Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες ("Anthologie de la poesie grecque contemporaine", Poesie/Gallimard, 2000, "Poesie grecque contemporaine: Des iles et des muses", Autre Temps, 2000, "D’ Estoc et d’intaille. L’epigramme", Les Belles Lettres, 2003, "L’ailleurs qui est ici", Le Temps de Cerises, 2005). Η ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο είναι: www.kraniotis.com.
Pina au rythme des oracles
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Το Ροδακιό (2017)
Ένα δίγλωσσο βιβλίο (γαλλικά/αγγλικά) για τη χορογράφο Πίνα Μπάους που περιέχει ποίηση του Δημήτρη Κρανιώτη και φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Ιγνατιάδη. Ο Δημήτρης Κρανιώτης συνεργάστηκε ως δραματουργός με το Χοροθέατρο του Βούπερταλ (Tranztheater Wuppertal) για τα δύο έργα της Πίνας Μπάους "Das Stuck mit dem Schiff", 1993 και "Trauerspiel", 1994. Το κείμενό του "Zaubertrauer" και τα κείμενα της ενότητας "Wunderbar" δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των δύο ως άνω έργων και πήραν την τελειωτική τους μορφή το 2016. Οι 27 φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Ιγνα...
Χαιρετισμοί
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Το Ροδακιό (2016)
Το τάνταλο του Λόγου ατάλαντο δεν συνοδεύει απλώς την κάθε ανρθώπινη ζωή ως αιωνός και μόρος αλλά συνάδει με του καθενός τη γλώσσα την ποιητική και θεσπίζει αέναα απόκρυφα κι ανεξήγητα τον δαίδαλο των νόμων και πάραυτα θεσπίζεται ως ίλιγγος διθύραμβος και σάλος μ' έναν τρόπο περίτρανο με μια μυστική αγωγή μία καταστροφή πλέον πρόσφορη και πρόστυχη απ' όλα τα καμώματα και κατορθώματα του πάσχοντος ανθρώπου
Μετέωρα
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Το Ροδακιό (2016)
Από τα καλντερίμια της σιωπής στου λόγου τις απόκρημνες κορφές άστραφτε χρυσάνθεμο ο κήπος της αβύσσου. Και μες στο θρόισμα το ιμερόφωνο του αηδονιού δίπλα στον καταρράκτη λουζόταν ρίγος χαράς ηδονικά σεμνά ελληνικά Έρως Καλός έκπληκτος κι ωραίος.
Έρως αλλογενής
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Οδός Πανός (2004)
[ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ: Αφιερωμένος στην έρημο κινδυνεύω τη λήθη για να δεχτώ εσένα [...] Ένα σκυλί γαβγίζοντας δάγκωσε τη σελήνη αίμα δεν έσταξε η πληγή μονάχα ο μαύρος δίσκος. [...] Κατακλίνω τους οφθαλμούς στης διαφάνειας τον τόπο θεωρώ την πηγή το φλοίσβο θωπεύω ανατέλλω αναδυόμενος έκφρων. ]
Αφρόδυτοι έρωτες
Lacarrière Jacques 1925-2005
Μίμνερμος (2002)
"Μια θάλασσα. Πάνω στη θάλασσα, μια αχηβάδα. Πάνω στην αχηβάδα, μια γυναίκα όρθια, γυμνή. Στα δεξιά της, στον ουρανό, δυό άνεμοι. Στ΄ αριστερά της, μια νύμφη. [...] Μια θάλασσα αγκαλιάζοντας μια πολυδαίδαλο ακτή όπου προβάλλει ένα άλσος. Μια αχοιβάδα μ' ανάγλυφες ραβδώσεις ανήκουσα στο γένος Pecten jacobeus. Δυό Άνεμοι ραίνοντας απερίσπαστοι με ρόδα το ανοιχτό πέλαγος των κυμάτων. Μια νύμφη εγείροντας ένα μανδύα προς το μέρος... της θεάς. Να! πλησιάζει η Αφροδίτη, μόλις αναδύθηκε, έτοιμη για τη στεριά. Και με το που το πόδι της θ' αγγίξει το χώμα, ο Έρως θα γεν...
Διθύραμβοι της σιωπής
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Εκδόσεις Καστανιώτη (1994)
Περιέχονται τα ποιήματα σε πεζό λόγο: α' "Ασίγαστο πάθος", β' "Θυμάσαι;", γ' "Σκύλλα και Χάρυβδις και Χίμαιρα: ο Κυανοχαίτης χρόνος", δ' "Να λέγεται", ε' "Αλάβαστρα ρινίσματα σιωπής", "Βαρειές του αίματος κουρτίνες", "Μελανίτης δακρύων", "Έμεινε από κλωστή η Κλωθώ", "Εκοιμήθη", "Τάμα το βότσαλο στην άμμο".
Ο Ηνίοχος αγέρωχος
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Μίμνερμος (1993)
"Ο Ηνίοχος αγέρωχος" αποτελείται από οκτώ ποιήματα της ποιητικής συλλογής "Άβυσσος Άνοιξις" που εκδόθηκε από τον Ίκαρο στην Αθήνα το 1989. [ Διγενή της σιωπής από τα κύματα του ωκεανού στον δωρικό ναό φυτρώνεις σα ναυαγός σ' ανέμελη σπηλιά που η λάμψη του προσώπου του τα βότσαλα χτενίζει με ασήμι. ]
Άβυσσος Άνοιξις
Κρανιώτης Δημήτρης 1950-
Ίκαρος (1989)
Στο ποιήμα του Δημήτρη Κρανιώτη ακούγεται το ταξίμι της συμπλοκής του έρωτα και της αλήθειας, στο δρόμο της φανταστικής διάστασης του Λόγου. Ένας Λόγος που ακροβατεί στη ρυθμολογία των αρχαικών χρησμών. Ένα έργο εμπνευσμένο, που συνεχίζει και τελειοποιεί με έναν τρόπο δωρικό τη φωνή του ποιητή.
