Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η Θεσσαλονίκη ίσως είναι η μοναδική μεγαλούπολη, στα χρονικά του παγκόσμιου κινηματογράφου, της οποίας δεν έχει φιλμαριστεί μέχρι σήμερα καμιά γειτονιά, παρά μονάχα φάσεις του ευπαρουσίαστου και φρόνιμου κέντρου της. [...]" Σημείωμα για τη σύνταξη της Φιλμογραφίας: Η κατάταξη των ταινιών σε επινοημένες θεματικές κατηγορίες βασίζεται σε κριτήρια του συγγραφέα του παρόντος και όχι σε κάποια καθιερωμένη κινηματογραφική τυπολογία. Αντί γι' αυτήν την κατάταξη, θα μπορούσε να έχει προτιμηθεί η παράθεση των ταινιών με τη χρονολογική τους σειρά. Δεν προτιμήθηκε. Η κατηγορία...

Ο νευροψυχολόγος Νάσος Αγαθονησιώτης διαβάζει το άρθρο κάποιου συναδέλφου του, ο οποίος υποστηρίζει πως η αίσθηση της παρούσας στιγμής μέσα στον ανθρώπινο νου διαρκεί μόλις 3 δευτερόλεπτα, κι ύστερα γίνεται παρελθόν. Τότε του καρφώνεται στο μυαλό η ιδέα να υπολογίσει πόσες αναμνήσεις εκλύθηκαν στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Βάζει κάτω τα γεγονότα κι αρχίζει τους υπολογισμούς. Με τι τρόπο αναμιμνήσκουν οι δοσίλογοι, οι λέκτορες και οι εξωγήινοι που πέρασαν από την πόλη; Γιατί οι αναμνήσεις που εκλύουν οι χειριστές σκαπτικών μηχανημάτων πρέπει να λογαριά...

Εφτά ιστορίες σε μιαν ιδρωμένη πόλη - ας την αποκαλέσουμε Θεσσαλονίκη. Ζόρια της ψυχής και των σπλάχνων σε δρόμους, πλατείες, ταράτσες κι αλλοπαρμένα δωμάτια. Μοντέρνα μουσική, εκλεκτές γεύσεις, σύγχρονη τεχνολογία και αστικό ντεκόρ, για απαιτητικούς φιλίστορες. Σαλοί νεαροί και καλοφάγωτα δεσποινάρια, ορατά και αόρατα, σε πολλά υποσχόμενες -πλην όμως, λευκές- νύχτες, μες στα μαύρα σκοτάδια. Ας πρόσεχαν.

Ένας κυβερνήτης δικινητήριου αεροπλάνου συναντά σ' ένα μπαρ μια κορδελιάστρα, τη Σκοτίνα, που τον κερνά ένα ουίσκι και μια ιστορία. Ένας άνθρωπος βρίσκεται στραγγαλισμένος στο κρεβάτι του. Πάνω στο στήθος του είναι ανοιγμένο ένα βιβλίο, η "Παναγία των Παρισίων". Ένας παραγωγός ταινιών οριακού ερωτισμού καθηλώνεται παράλυτος στην μπανιέρα του για μια εβδομάδα, παρέα με τις σφήκες. Ένας άντρας συναντά στο πάρκο μια άνεργη φοιτήτρια φιλολογίας, η οποία έχει κάτι να του καλοπουλήσει. Ένας αναγνώστης λατρεύει τον Μοπασάν, τον ποδόγυρο, και τα e-book, ώσπου ένα διήγημα του κά...

Με τον έκτο τόμο της σειράς "Το ελληνικό φανταστικό διήγημα", κλείνει ένας κύκλος διερεύνησης του φανταστικού στο σώμα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μιας εργασίας που άρχισε το 1987. H εξάτομη αυτή σειρά είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια εντοπισμού του φανταστικού στην ελληνική λογοτεχνία από τα πρώτα μεταβυζαντινά χρόνια μέχρι σήμερα. H κοπιαστική αλλά και άκρως συναρπαστική αναζήτηση του ερευνητή σε παλιά περιοδικά, εφημερίδες, ανθολογίες και συλλογές διηγημάτων απέφερε πλούσιους καρπούς και απροσδόκητες εκπλήξεις, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, που θα απολαύσει ένα σπου...

Η σειρά "Εκδρομή στην Κουζίνα!" απαρτίζεται από τρία βιβλία: "Το αβγό", "Η ντομάτα", "Η μπανάνα". Κάθε βιβλίο της σειράς αποτελεί ένα ερέθισμα προς τον μικρό αναγνώστη ώστε να εξοικειωθεί με μία τροφή κάθε φορά και να προσπαθήσει να "παίξει" με αυτήν μέσα στο χώρο της κουζίνας του σπιτιού του ετοιμάζοντας ένα μικρό γεύμα. Με τη βοήθεια του παιγνιώδους λόγου του συγγραφέα και την ευφάνταστη εικονογράφηση της Δωροθέας Λαμπρινοπούλου το παιδί καλείται να ζήσει μια περιπέτεια μέσα στον κόσμο των τροφών και των γεύσεων. Σε μια εποχή όπου το πρόβλημα της λανθασμένης δι...

Είναι, λοιπόν, καιρός της καυχήσεως, καθώς είναι καιρός της εργασίας και της ταπεινοφροσύνης. Ξεκινώντας το 2009, στόχος μας ήταν ένα φεστιβάλ, όπως αυτό των Φιλίππων, να έχει δικό του χαρακτήρα, δικό του χρώμα, δικό του ρυθμό, δικό του βλέμμα, διαφορετικό κάθε χρόνο. Να μπορεί να παραγγέλνει παραστάσεις, να έχει δικές του παραγωγές, πέρα από αυτές που φιλοξενεί και υποδέχεται, να είναι τόπος ενός πραγματικού ραντεβού που αφορά πάντα το σήμερα. Ένα φεστιβάλ "τοπικό", με την πατούσα του "εδώ και τώρα" και το μέτωπο ψηλά, άγρυπνο και ανήσυχο. Με αυτές τις σκέψεις ξεκινήσαμε...

Το τελευταίο σεμινάριο της χρονιάς που γίνεται σ' ένα κολέγιο, με τίτλο "Σεμινάριο επιτυχίας", καταλήγει να είναι "Σεμινάριο υπέρ της βλακείας". Ένας μονόλογος που γράφτηκε από τον Σάκη Σερέφα και θα ξεκινήσει τη θεατρική του διαδρομή από το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας με πρωταγωνιστή το Δημήτρη Πιατά.

Στέκομαι όταν στέκεσαι, κινούμαι όταν κινείσαι, αδύνατον να είμαι όπου εσύ δεν είσαι! Τι είμαι; Στα παλιά χρόνια, οι σκιές δεν ήταν μαύρες, αλλά πολύχρωμες! Και μιλούσαν! Όμως οι άνθρωποι δεν τους φέρονταν καλά: άρχισαν να τις κυνηγούν, να τις πατούν, να τους ρίχνουν νερό, να τους κάνουν φάρσες, ακόμη και να τις πουλούν! Οι σκιές πείσμωσαν κι έγιναν μαύρες και αμίλητες. Κι από τότε, μονάχα μέσα στη μεγάλη φαντασία κάποιων, όπως τα παιδιά, οι συγγραφείς ή οι ζωγράφοι, οι σκιές αποκτούν ξανά χρώματα και μιλιά, και γίνονται πάλι η καλή παρέα των ανθρώπων.

Εάν ψάχνουμε τις αγαπημένες μας σοκολάτες και δεν μπορούμε να τις βρούμε: α. Βγαίνουμε από το σούπερ μάρκετ, στεκόμαστε στη μέση του δρόμου, σταματάμε τα αυτοκίνητα και ρωτάμε τους οδηγούς μήπως τις είδαν; β. Αρχίζουμε να βογκάμε, να κλαίμε, να αναστενάζουμε, να βγάζουμε τις πολεμικές κραυγές των Απάτσι και να κυλιόμαστε στο πάτωμα σαν τα βουβάλια στον βάλτο; γ. Απευθυνόμαστε σε κάποιον υπάλληλο του σούπερ μάρκετ; Είκοσι οδηγίες για την πρώτη εξερεύνηση στον περιπετειώδη κόσμο του σούπερ μάρκετ. [χιούμορ]

Ένα ζευγάρι γλάρων πετά έκπαγλα πάνω από το πέλαγος. Από κάτω τους, τα εγκόσμια κατακάθονται απαλά στο βυθό. Μισός αστακός σε σχήμα εμετού, ένα μπουκάλι αντιηλιακού με δείκτη προστασίας 18, ένας ασύρματος, ένα μεταλλικό κατάρτι, ένα κινητό που κουδουνίζει μες στην αδιάβροχη θήκη του, μια κούκλα μπάρμπι με βραδινή ξώπλατη τουαλέτα για τον χορό της αποφοίτησης, δυο ενήλικες άνθρωποι σε προχωρημένη πέψη, μια αδιάβροχη φωτογραφική μηχανή, το φιλμ δείχνει κάτι ακατανόμαστο, ένα κρυστάλλινο ποτήρι κρασιού με σομόν κραγιόν στα χείλη του, μια φωτιά σε σχήμα τσαλακωμένου νερού, το ε...

Ένας ξένος εισβάλλει στο σπίτι ενός εργένη, του κυρίου Σμιθ, και του θέτει ένα εκβιαστικό δίλημμα. Η ζωή του θα τελειώσει σε δύο ώρες. Θα μπορούσε να διαλέξει να μπει στη θέση του κάποιος άλλος ώστε να μην πεθάνει εκείνος; Μια ετοιμοθάνατη γιαγιά στην εντατική; Ο Αδόλφος Χίτλερ; Μήπως η διαχειρίστρια της πολυκατοικίας που ζει στο διπλανό διαμέρισμα; Γιατί νομίζει ο κύριος Σμιθ πως αξίζει να ζήσει; Μια μαύρη κωμωδία για το "κουκούλι" που αποκαλούμε ύπαρξη, το έργο του Σάκη Σερέφα πραγματεύεται με χιούμορ τη σχέση μας με τον θάνατο.

"Ένα πρωτότυπο επιστημονικό συμπόσιο αρχίζει· η παραγωγή του βιβλίου, το βιβλίο, δεν απασχολεί συχνά την κοινωνία, ούτε και τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτήν. Πόσοι και ποιοι συμμετέχουν; Όλος ο κόσμος - θα εξηγήσω· ένα δείγμα έχετε στο "πρόγραμμα εκδηλώσεων". Είπα "όλος ο κόσμος", γιατί προσωπικά δε γνωρίζω άλλον τομέα της παραγωγής που να απαιτεί την εργασία τόσων πολλών ειδικοτήτων. Από τη βαθιά σκέψη έως τη χειρωναξία· από την τεχνική έως την τέχνη· με χαρακτηριστικά καθετοποιημένης παραγωγής με τη μεσολάβηση του εμπόρου, μικρού και μεγάλου, και με εμπλοκή της δια...

Ένας που τον στήνουν μπρος στο απόσπασμα για εκτέλεση. Την τελευταία στιγμή, έρχεται το απαλλακτικό τηλεγράφημα. Αθώος. Κι αυτός τη γλιτώνει. Μα του καίγεται η μνήμη από μέσα του. Διαγράφεται όλη η ζωή του. Δεν θυμάται τίποτα. Τίποτα. Τίποτα. Και τότε τον πιάνει στα χέρια του ένας αμείλικτος ψυχίατρος. Για να του φέρει πίσω τις μνήμες. Μνήμες γεμάτες με αστυνομία, ανακρίσεις, εισαγγελείς, δικαστές, χασίσια, αναμορφωτήρια, πόρνους και αλητάμπουρες, βιασμούς για μια τυρόπιτα, και τη ζωή στους δρόμους μέσα σε μια πόλη που δαγκώνει γερά. Οπότε ξεκινάει το μακελειό. Ένα σ...

Η Νέα Υόρκη είναι μία πόλη η οποία εκλύει ιστορίες. Ιστορίες μέσα σε αφηγηματικά ποιήματα. "Στην πόλη μου, μένω κατάπληκτος από το περιβάλλον/ είναι και αυτό κάτι σαν φύση/ Πρέπει να είσαι έμπειρος για να ζήσεις εδώ πέρα/ 'Ενα κόλπο είναι να μην πηγαίνεις κάπου συγκεκριμένα,/ απλώς να σουλατσάρεις εδώ κι εκεί". Οι στίχοι αυτοί του Φιλντ τα λένε όλα. Καμουφλαρισμένη πίσω από το χαρακτηρισμό της ως "απάνθρωπη" πόλη, η Νέα Υόρκη αποδεικνύει για άλλη μία φορά πως η έμπνευση και η αφήγηση μιας ιστορίας, με οποιονδήποτε τρόπο, δεν προϋποθέτουν σχεδόν ποτέ κάποιες "φιλάνθρωπες" συ...