Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συναρπαστικό κι εκπληκτικό το βιβλίο του Κάρλος Καστανέντα - η αποκορύφωση της μύησής του στον κόσμο της μαγείας. Μιας μαγείας που είναι περισσότερο μια κοσμοθεώρηση και μια στάση ζωής παρά μια πρακτική εξώκοσμου μυστηρίου. «Η γη, αυτή είναι η αληθινή αγάπη του πολεμιστή». Στα τρία προηγούμενα βιβλία του ο Κάρλος Καστανέντα κάνει ισάριθμα βήματα, βήματα θριαμβευτικά και τολμηρά, μέσα στο άγνωστο, μέσα σ' έναν κόσμο διαφορετικό. Όλα αυτά δεν είναι παρά η προπαρασκευή. Η μακρόχρονη προετοιμασία για να φτάσει, με τις Ιστορίες δύναμης, στην πραγματοποίηση του καθήκοντος τ...

Συστατικά προβληματικό, το ειδοποιό αντικείμενο της ψυχανάλυσης, το φροϋδικό ασυνείδητο, αντιπροσωπεύει μια διαρκή πρόκληση. Επιχειρείται εδώ ένας επαναπροσδιορισμός του φροϋδικού ασυνείδητου στο σημερινό επιστημολογικό και αγορευτικό περιβάλλον. Στο πλαίσιο αυτό, το ασυνείδητο εννοιοποιείται ως αναλογικά οργανωμένο τυπικό σύστημα. Ο επαναπροσδιορισμός αυτός συμβάλλει ενδεχομένως στο μείζον ζητούμενο του πεδίου, που ισοδυναμεί με επανεφεύρεση της ψυχανάλυσης στο μεταίχμιο του 20ού και 21ου αιώνα. Το διάβημα πραγματοποιείται με προσφυγή στις σύγχρονες έννοιες του τυ...

Ο Νίκος Σιδέρης αναπτύσσει στην ποίησή του ένα λυρισμό που διαρκώς συναλλάσσεται με τη νοσταλγία της μνήμης και τη νοσταλγία της λήθης. Είναι μια κατ' ουσίαν ριψοκίνδυνη επιλογή θέσης για το ποιητικό βλέμμα - του ποιητή και του αναγνώστη. Το σημαντικό όμως είναι ότι αυτή η δικαιοσύνη του αβέβαιου εγκαθίσταται από τον ποιητή πάνω στη σιγουριά πως, ό,τι κι αν κάνουμε, το ποίημα βρίσκεται ακέραιο, αρτιωμένο και προφανές πάντα μέσα στην τρομερή ρητορική τού "σημαίνειν". Δε λέει. Δεν κρύβει. Σημαίνει. Θέτοντας στάσεις, καταστάσεις, χρόνους, τόπους και πρόσωπα πέραν του λόγου...

Η αρχιτεκτονική πράξη δεν συντελείται εν κενώ. Εγγράφεται σε μια ιστορική διάρκεια, εντάσσεται σε ένα κοινωνικό, πολιτισμικό και διανοητικό περιβάλλον, μορφοποιείται σε έναν κατασκευαστικό κώδικα. Και αντλεί την έμπνευση της, πρώτα και κύρια, από την ψυχή του αρχιτέκτονα, που επεξεργάζεται δημιουργικά μια λύση. Πυρήνας της αρχιτεκτονικής δημιουργίας είναι η φαντασία και το πάθος του αρχιτεκτονούντος υποκειμένου. Αναφερόμενος σε αυτή την πτυχή, ο Νίκος Σιδέρης αναπτύσσει μια συνεκτική θέση: "Η αρχιτεκτονική είναι η φαντασίωση του αρχιτέκτονα διατυπωμένη στη γλώσσα της κατα...

Περιλαμβάνονται οι θεματικές ενότητες: - Οργάνωση Τραπεζικού συστήματος - Εκδοτικό προνόμιο - Νομισματικές διαρρυθμίσεις - Μεγάλα έργα και οικονομικά του πολέμου - Ο Ιωάννης Βαλαωρίτης και η οικογένεια Βαλαωρίτη

Το ότι το σχολείο αποτελεί βασικό χώρο παραγωγής και συντήρησης στερεοτύπων δεν είναι κάτι που μας είναι άγνωστο στις γενικές του γραμμές. Επειδή όμως ο προβληματικός χαρακτήρας του σχολείου συνήθως καλύπτεται από γενικόλογους αφορισμούς και σημαντικές εξαγγελίες, αποφασίστηκε από τους εκπαιδευτικούς του γυμνασίου της Σχολής Μωραΐτη η διοργάνωση μιας ημερίδας με αντικείμενο τη διερεύνηση του προβλήματος. Το θέμα καθαυτό είναι πολύ μεγάλο και δύσκολα περιορίζεται στα όρια μιας ημερίδας. Αποφασίστηκε, λοιπόν, να μη δοθεί έμφαση στα εθνικά και θρησκευτικά στερεότυπα, που κα...

Δεκάδες λόγια, απροετοίμαστα, ανεπιτήδευτα, παιδεμένα· μικρά κατορθώματα της ομιλίας, διακριτικά μνημεία αξιοπρέπειας μες στην αντιξοότητα, που αναδύθηκαν φευγαλέα, αποκαλύπτοντας μορφές σημαδιακές στη μαγική σκηνή της ψυχανάλυσης. Όπως ειπώθηκαν εκεί κι ακούστηκαν, έτσι διαβάζονται· με ημερωμένη συγκίνηση, με σεβασμό, με το κεφάλι γερμένο λίγο πλάι και με το βλέμμα να φεύγει κάθε τόσο πάνω πλάγια ή λοξά και κάτω - προς το διαλογισμό ή τη μνήμη. Ψιχία ψυχής, μουσική ξεχασμένη κι αντίδωρο γόνιμο, που σώζουν ό,τι πιο πολύτιμα ανθρώπινο μες στη φτηνή χλιδή των ημερών μας. Π...

"Σίγουρα, είναι μια τέχνη το να είσαι καλός γονιός. Στις συνηθισμένες περιπτώσεις, η κοινωνία, ο πολιτισμός και η οικογενειακή ιστορία εξοπλίζουν τους γονείς με την τεχνογνωσία και με τους ψυχικούς πόρους που θα τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν και να λειτουργήσουν αρκετά καλά, δηλαδή επαρκώς, σαν γονείς. Ωστόσο, και σ’ αυτό το ζήτημα, για να μπορέσει να λειτουργήσει μια οικογένεια και να αναθρέψει ένα παιδί ψυχικά ισορροπημένο, η απόλυτη προϋπόθεση δεν είναι το καλός, αλλά το γονιός: Εκατομμύρια παιδιά έχουν μεγαλώσει με γονείς μετριότατους ως προς τη γονεϊκή τους λειτουργ...

Ο Φρόυντ τοποθετείται συστηματικά απέναντι στο κοινωνικό ζήτημα δύο φορές: Το 1918, προτείνοντας τη δημιουργία Δωρεάν Ψυχαναλυτικών Κλινικών, οι οποίες θα κάλυπταν, όσο γινόταν, τις ανάγκες των φτωχών για ψυχική φροντίδα. Και στα έτη 1927033, με μια σειρά κειμένων σχετικών με το Σοβιετικό πείραμα. Το παρόν δοκίμιο έχει τις καταβολές του στη δραματική έως και τραγική επικαιρότητα των ζητημάτων που απασχόλησαν τον Φρόυντ με κύρια αφετηρία την ανέκδοτη ιστορική εμπειρία του Σοβιετικού πειράματος: Θέση και δύναμη της αυταπάτης στην ιστορία και την πολιτική. Κοινωνική ανισότη...

"Σίγουρα, είναι μια τέχνη το να είσαι καλός γονιός. Στις συνηθισμένες περιπτώσεις, η κοινωνία, ο πολιτισμός και η οικογενειακή ιστορία εξοπλίζουν τους γονείς με την τεχνογνωσία και με τους ψυχικούς πόρους που θα τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν και να λειτουργήσουν αρκετά καλά, δηλαδή επαρκώς, σαν γονείς. Ωστόσο, και σ’ αυτό το ζήτημα, για να μπορέσει να λειτουργήσει μια οικογένεια και να αναθρέψει ένα παιδί ψυχικά ισορροπημένο, η απόλυτη προϋπόθεση δεν είναι το καλός, αλλά το γονιός: Εκατομμύρια παιδιά έχουν μεγαλώσει με γονείς μετριότατους ως προς τη γονεϊκή τους λειτουργ...

Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ, ιατρικώς υποβοηθουμένη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία· και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόρασή και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα... Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλεόν από την πλευρά του "παιδιού βασιλιά" αλλά βάσει τη...

Κάθε άνθρωπος, κάθε μέρα, συναντά εκδηλώσεις ενός ιδιότυπου εγωκεντρισμού. Στο πλαίσιο μιας ανθρώπινης σχέσης, κάποιος να φέρεται δίχως να λογαριάζει τον άλλον. Να παραβλέπει την πρωταρχική πραγματικότητα, που είναι ότι, στην ανθρώπινη σχέση, δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι! Πώς προκύπτει αυτό; Τι μπορώ να κάνω γι' αυτό; Η καλλιέργεια της ανθρώπινης σχέσης έχει βάση την επίγνωση, άξονα τη συναισθηματική ευθύνη και οδηγό δυο πράγματα απλά: Σεβασμό κι εναρμόνιση - μαζί με μια σωτήρια δόση χιούμορ.

«Κάποια στιγμή, πρόσφατα, συνειδητοποίησα πόσο συχνά, πόσο επίμονα, πόσο εύκολα και, τελικά, πόσο στερεότυπα επαναλαμβάνεται παντού -εκπομπές, περιοδικά, εφημερίδες, συζητήσεις στο σπίτι ή αλλού, ακόμη και σε μερικές από τις δικές μου τις παρέες- μια κουβέντα. Ότι, δηλαδή, οι έφηβοι δε μιλάνε, γιατί δεν έχουν τίποτε να πουν. »Η κουβέντα αυτή εμφανίζεται στη συζήτηση σαν να είναι, τάχα, αυταπόδεικτη, αν όχι και αυτονόητη. »Καθώς συνειδητοποιούσα αυτή τη διάσταση του λόγου, της κουβέντας και -γιατί όχι- των φαντασιώσεων και των ιδεολογιών της παρούσας στιγμής, κάτι κλότ...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Θάνος Λίποβατς, "Οι τέσσερις λόγοι στον Jacques Lacan και ο κοινωνικός δεσμός" - Καίτη Γαλανοπούλου, "Η επιθυμία για γνώση γης γυναίκας, διακύβευμα για τον άντρα ή συνάντηση των δύο φύλων;" - Θανάσης Γεωργάς, "Η κρίση των κοινωνικών κατασκευών και η θεραπεία της ύπαρξης" - Γιάννης Γκιάστας, "Για μια κλινική του κοινωνικού δεσμού" - Άγγελος Βουτσάς, "Σκέψεις με αφορμή το έργο "Αντανακλάσεις" των Τσόκλη, Τριανταφύλλου και Ξυδάκη, στο εγκαταλειμμένο χωριό "Μοναστήρια" της Τήνου" - Σωτήρης Μανωλόπουλος, "Πού είμαστε όταν ζούμε μια εμπειρία. Σκ...

Το νέο βιβλίο του ψυχαναλυτή Νίκου Σιδέρη με τίτλο "Ο ερωτισμός στην τέχνη, Εικαστικές φαντασιώσεις". Ο ερωτισμός είναι η πρώτη πατρίδα κάθε ανθρώπου. Η απαρχή κι ο τρόπος κάθε πόθου. Και οι μηχανές της ψυχής κινούνται πάντα με τη φλόγα της νοσταλγίας και του νόστου εκεί. Με όχημα, κυρίως, τις φαντασιώσεις. Η δημιουργία, πάλι, ισοδυναμεί με αναδιατύπωση της φαντασίωσης του δημιουργού στη γλώσσα μιας συγκεκριμένης τέχνης. Balthus, Goya, Schiele, Dali, Picasso είναι πέντε ξεχωριστοί ζωγράφοι, που με το έργο τους επέτρεψαν μια γεμάτη μαγεία και έκπληξη εξερεύνηση στον κόσμο...

Δεκάδες λόγια, απροετοίμαστα, ανεπιτήδευτα, παιδεμένα· μικρά κατορθώματα της ομιλίας, διακριτικά μνημεία αξιοπρέπειας μες στην αντιξοότητα, που αναδύθηκαν φευγαλέα, αποκαλύπτοντας μορφές σημαδιακές στη μαγική σκηνή της ψυχανάλυσης. Όπως ειπώθηκαν εκεί κι ακούστηκαν, έτσι διαβάζονται· με ημερωμένη συγκίνηση, με σεβασμό, με το κεφάλι γερμένο λίγο πλάι και με το βλέμμα να φεύγει κάθε τόσο πάνω πλάγια ή λοξά και κάτω - προς το διαλογισμό ή τη μνήμη. Ψιχία ψυχής, μουσική ξεχασμένη κι αντίδωρο γόνιμο, που σώζουν ό,τι πιο πολύτιμα ανθρώπινο μες στη φτηνή χλιδή των ημερών μας. Π...

Ο Νίκος Σιδέρης μας προσφέρει ένα μπουκέτο χαϊκού (ολιγοσύλλαβα ποιήματα με συμπυκνωμένο νόημα). Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος: "Αν η αλήθεια και η χάρη βρίσκονταν πέρα από την εμπειρία, τότε η ύπαρξη θα 'ταν επίπονη ματαιοπονία. Δεν είναι. Το χαϊκού, μουσική βιωμένων πραγμάτων και ανεπιτήδευτο καίριο ρήμα, φωτίζει την πραγματικότητα τη στιγμή που μας συναντά".

"Σίγουρα, είναι μια τέχνη το να είσαι καλός γονιός. Στις συνηθισμένες περιπτώσεις, η κοινωνία, ο πολιτισμός και η οικογενειακή ιστορία εξοπλίζουν τους γονείς με την τεχνογνωσία και με τους ψυχικούς πόρους που θα τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν και να λειτουργήσουν αρκετά καλά, δηλαδή επαρκώς, σαν γονείς. Ωστόσο, και σ’ αυτό το ζήτημα, για να μπορέσει να λειτουργήσει μια οικογένεια και να αναθρέψει ένα παιδί ψυχικά ισορροπημένο, η απόλυτη προϋπόθεση δεν είναι το καλός, αλλά το γονιός: Εκατομμύρια παιδιά έχουν μεγαλώσει με γονείς μετριότατους ως προς τη γονεϊκή τους λειτουργ...