Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν η Κυβέλη μαζεύει έναν αδέσποτο γάτο που βρίσκει στην παιδική χαρά ένα πρωί, η ζωή και των δύο φαίνεται να αλλάζει προς το καλύτερο. Η Κυβέλη, συντετριμμένη από το διαζύγιο των γονιών της, βρίσκει παρηγοριά στο χαρισματικό κατοικίδιό της, που δείχνει προτίμηση στα έξυπνα βιβλία της, ενώ ο Σίσυφος ο γάτος -που έχει βαρεθεί τα στριμμένα παιδιά, τα επιθετικά κοπρόσκυλα και τις μοναχικές γριούλες- βρίσκει επιτέλους ασφαλές καταφύγιο μετά τη ζωή στους δρόμους. Αλλά, τι συμβαίνει όταν η Κυβέλη ερωτεύεται έναν μύωπα, μαλθακό συμμαθητή της, που έχει αλλεργία στις γάτες; Και ακό...

Όταν η Κυβέλη μαζεύει έναν αδέσποτο γάτο που βρίσκει στην παιδική χαρά ένα πρωί, η ζωή και των δύο φαίνεται να αλλάζει προς το καλύτερο. Η Κυβέλη, συντετριμμένη από το διαζύγιο των γονιών της, βρίσκει παρηγοριά στο χαρισματικό κατοικίδιό της, που δείχνει προτίμηση στα έξυπνα βιβλία της, ενώ ο Σίσυφος ο γάτος -που έχει βαρεθεί τα στριμμένα παιδιά, τα επιθετικά κοπρόσκυλα και τις μοναχικές γριούλες- βρίσκει επιτέλους ασφαλές καταφύγιο μετά τη ζωή στους δρόμους. Αλλά, τι συμβαίνει όταν η Κυβέλη ερωτεύεται έναν μύωπα, μαλθακό συμμαθητή της, που έχει αλλεργία στις γάτες; Και ακό...

Είτε νόμιμη είτε παράνομη, κάθε υιοθεσία εμπεριέχει τους δικούς της κινδύνους. Δεν ξέρεις πού θα σταθεί η μπίλια. Ποιος θα βγει τελικά κερδισμένος. Αν η ρουλέτα δεν ήταν εξαρχής πειραγμένη. Σε ένα παιχνίδι με ρευστούς κανόνες, όπου όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, δεν μπορείς παρά να ευχηθείς να μην σου συμβεί το χειρότερο. Να αφεθείς στις αγαθές προθέσεις των αγνώστων. Στην καλοσύνη των ξένων. Ο Πέτρος Τατσόπουλος αφηγείται την ιστορία της υιοθεσίας που γνωρίζει καλύτερα. Τη δική του υιοθεσία. Μια υπόθεση ξεκαρδιστική όσο και συγκινητική, αν και συνήθως για τους λάθος λόγου...

[...] Ο γρίφος των προσωπογράφων έχει να κάνει με αυτή την έκδηλη ιδιοτυπία: θέλουν να ζωγραφίσουν κατιτίς που δεν είναι τοπίο, αντικείμενο, τετράποδο, πλάσμα τέλος πάντων που μπορείς να το αποσπάσεις από το χρόνο. Το πρόσωπο αφηγείται τον εαυτό του, είναι ταμείο παρελθόντος και ανατοκισμός του εγώ - με ποια γλώσσα να το κάνεις καλά; Κατά μία έννοια έχει κάτι το ονειρικό. Όπως το όνειρο, όταν το βλέπεις, είσαι εκεί, έστω με κλειστά μάτια, και μόλις εγερθείς διαλύεται θροΐζοντας, το πρόσωπο διατηρεί ύποπτες σχέσεις με το μη πραγματικό. Ο ζωγράφος έρχονται στιγμές που νιώθει...

Ορισμένοι διεκδίκησαν αποκλειστικά τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας που, σύμφωνα με τον Άντι Γουόρχολ, θα αναλογούν μελλοντικά στον καθένα μας. Κάποιοι άλλοι εξασφάλισαν ασυγκρίτως μεγαλύτερο μερίδιο, αν και όχι πάντοτε με θεμιτά μέσα. Τόσο οι διαχρονικές προσωπικότητες όσο και οι διάττοντες αστέρες διαμόρφωσαν το τοπίο που αντικρίζουμε σήμερα. Την αλλόκοτη νεοελληνική πραγματικότητα. Στην πινακοθήκη του Πέτρου Τατσόπουλου οι αμπάρες έχουν σηκωθεί. Οι ευτελείς εκτίθενται στην ίδια αίθουσα με τους ανεκτίμητους και προσπαθούν να καταπολεμήσουν την αμοιβαία τους απέχθεια. Με...

Είτε νόμιμη είτε παράνομη, κάθε υιοθεσία εμπεριέχει τους δικούς της κινδύνους. Δεν ξέρεις πού θα σταθεί η μπίλια. Ποιος θα βγει τελικά κερδισμένος. Αν η ρουλέτα δεν ήταν εξαρχής πειραγμένη. Σε ένα παιχνίδι με ρευστούς κανόνες, όπου όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, δεν μπορείς παρά να ευχηθείς να μην σου συμβεί το χειρότερο. Να αφεθείς στις αγαθές προθέσεις των αγνώστων. Στην καλοσύνη των ξένων. Ο Πέτρος Τατσόπουλος αφηγείται την ιστορία της υιοθεσίας που γνωρίζει καλύτερα. Τη δική του υιοθεσία. Μια υπόθεση ξεκαρδιστική όσο και συγκινητική, αν και συνήθως για τους λάθος λόγου...

Ο ελληνικός κινηματογράφος πνέει τα λοίσθια. Ελάχιστες ταινίες γυρίζονται. Λιγότερες φτάνουν στις αίθουσες και στα άδεια καθίσματα των θεατών. Στο κινηματογραφικό σινάφι εκτοξεύονται κατηγορίες. Αναζητούνται υπεύθυνοι παντού. Ανάμεσα στα "μαύρα πρόβατα", και ο Δημήτρης Ευθυμίου. Ο κριτικός με τη δρακόντεια πένα αλλά και με την αφόρητη πλήξη, για τη δουλειά, για τις υποχρεώσεις, για την κάλυψη του Φεστιβάλ. Και όλα αυτά, γιατί δεν έχει υπολογίσει τις απροσδόκητες συγκινήσεις της φετινής διοργάνωσης. Τις δολοπλοκίες, τη ματαιοδοξία, τον κίνδυνο αλλά και τον πόθο. Εν αγνοία...

"Mυθιστόρημα-έκπληξη, ένα αληθινά στυλίστικο έργο, με χιλιάδες κρυμμένες λογοτεχνικές πονηριές κι επιδεξιότητες, μια ζωηρή έκλαμψη παρωδίας, πεισματική, καταστροφική και απόλυτα ελεγχόμενη, που σου θυμίζει τον Mπιόι Kασάρες και τον Mεντόθα". (Eυγένιος Αρανίτσης, "Eλευθεροτυπία"). "O Πέτρος Tατσόπουλος είναι δοκιμασμένος συγγραφέας και όλα φέρουν τη σφραγίδα του. H γλωσσική επάρκεια, το χιούμορ, η δομή, το στήσιμο των προσώπων, οι διάλογοι, όλα αυτά μαζί με μια κοινωνική διερεύνηση είναι στοιχεία που συγκλίνουν προς την άποψη ότι η "Kαρδιά του κτήνους" δεν είναι βιβλίο...

Η ντίβα του σινεμά συναινεί πρόθυμα στο δημόσιο διασυρμό της. Στον πατέρα καταλογίζουν ολότελα διαφορετικά κατορθώματα από εκείνα που γνωρίζει ο κανακάρης του. Η ανερχόμενη ηθοποιός κατέρχεται εξίσου θεαματικά. Δύσμοιροι πέφτουν από ψηλά και θέλγουν την τηλεοπτική ρεπόρτερ. Αν και υποφέρει από ρευματισμούς, ο Άγιος Βασίλης δεν αμελεί την ίαση των ψυχών. Ο συγγραφέας αναπολεί τα λογοκριμένα βυζιά της εφηβείας. Το κοριτσάκι τιμωρείται για την αυστηρή προσήλωσή του στην κυριολεξία. Η ψυχολόγος ψαρεύει ακίνδυνους γραφικούς για τις κάμερες. Η φιλία δοκιμάζεται γύρω από την πράσ...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της πλήρους αναδρομής στο έργο του Γιώργου Πανουσόπουλου από το 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από 18 έως 27 Νοεμβρίου 2005. Στο πλαίσιο του αφιερώματος προβλήθηκαν οι ταινίες "Ταξίδι του μέλιτος", "Οι απέναντι", "Μανία", "Μ' αγαπάς;", "Ελεύθερη κατάδυση", "Μια μέρα τη νύχτα", "Τεστοστερόνη", "Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ, Ισαάκ εγέννησε Ιακώβ, Ιακώβ εγέννησε...", "Ο καφές". "Ο Γιώργος Πανουσόπουλος δεν είναι απλώς ένας άξιος σκηνοθέτης. Είναι ο μόνος κινηματογραφικός δημιουργός, μαζί με τον...

Οι ζωντανοί είναι απρόβλεπτοι. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, κόντρα στη νεκροφιλική του παράδοση, αποφασίζει να τιμήσει ως Συγγραφέα του Έτους έναν δημιουργό που εξακολουθεί να αναπνέει. Το Υπουργείο Πολιτισμού, η Εταιρεία Συγγραφέων και οι συντεχνίες του βιβλίου βυσσοδομούν, είτε για να φέρουν την απόφαση στα μέτρα τους είτε για να την παροπλίσουν. Τελικά κερδίζει το χρίσμα εκείνος που ενοχλεί λιγότερο τους περισσότερους. Σύντομα θα αποδειχθεί ότι ο Συγγραφέας του Έτους δεν είναι τόσο βολικός και πειθήνιος. Ανομολόγητοι πόθοι και ομολογημένα συμφέροντα προσμειγνύονται. Η κοινή...

1. Ένας ήθελε να μάθει πόσο ψηλά φτάνουν τα πουλιά όταν είναι άνθρωποι και έγινε της ζωής του ο πόθος. 2. Ένας από μικρός πάει στο γήπεδο και μαθαίνει να αγαπάει την ομάδα του, κάποια στιγμή και μέσα από διάφορα περιστατικά συνειδητοποιεί ότι τελικά παραμένει στη ζωή του η πιο μεγάλη απόλαυση. 3. Ένας περιγράφει μια παρέα και μέσα από αυτή την παρέα ένα καφενείο. Ανόμοιοι άνθρωποι μα ταυτόχρονα ίδιοι. Μέσα από σκόρπιες κουβέντες, αναπόληση απολαυστικών στιγμών, τσιγάρα και χαρτιά, περιμένουν το ξημέρωμα. 4. Ένας μέσα από μια σειρά συμπτώσεων με αφορμή τον αριθμό τρία επι...

Η σειρά "Συναντήσεις" συσπειρώνει γύρω από ένα θέμα δέκα ανθρώπους της γραφής. Εν προκειμένω δέκα πεζογράφοι γράφουν μια ιστορία με θέμα την τρομοκρατία. Διεθνής ή εγχώριος τρόμος, τρομολαγνεία ή άλλοθι καταστολής, οι συγγραφείς φωτίζουν αυτό το παμπάλαιο και διαρκώς επίκαιρο ζήτημα, αξιοποιώντας όλα τα στοιχεία της λογοτεχνικής μεσίτευσης: το σαρκασμό, την ταύτιση, την καταδίκη, τη μεταφορά. Στο "Θρυμματισμένο πλανήτη" εντέλει ο τρόμος γίνεται το πρόσχημα για να αποτυπώσουν οι συγγραφείς τη θρυμματισμένη εικόνα ενός κόσμου παραδομένου όχι μόνο στην τυφλή βία αλλά και στην...

"Ο Τατσόπουλος ανήκει στην ολιγάριθμη κατηγορία των προικισμένων πεζογράφων που κατέρχονται στο στίβο σχεδόν έτοιμοι... Στο "Παυσίπονο" επιχειρεί την πανοραμική εικονογράφηση μιας νωπής ακόμα εποχής και κατορθώνει ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται με έντονο ενδιαφέρον" (Σπύρος Τσακνιάς, "Η Λέξη") "Το "Παυσίπονο" έρχεται να αποκαλύψει όχι μόνον τη δεινότητα του συγγραφέα να κινείται ανάμεσα στα "ελληνικά" γλωσσικών ομάδων, από τα φρικιά των Εξαρχείων ως τις θεοσεβούμενες μητέρες, αλλά και να μεταφέρει στο κείμενο κάτω από ένα ενιαίο ύφος, το δικό του". (Αναστασία Λαμπρία, "Μεσ...

Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τη δίκη της 17 Νοέμβρη διολίσθησε από την άκρατη περιέργεια στην παγερή αδιαφορία. Νοσηρές αντιδράσεις αμφότερες αν το καλοσκεφτείς πριμοδοτήθηκαν τόσο από την απουσία της τηλεόρασης στη δικαστική αίθουσα όσο και από την παρουσία της στο πιο θεαματικό σφαγείο του Ιράκ. Έτσι χάσαμε τη μοναδική ευκαιρία, όχι μόνο ν’ αποτιμήσουμε τους ένοπλους τιμητές, αλλά και να κοιτάξουμε το δικό μας είδωλο στον καθρέφτη. Ο Πέτρος Τατσόπουλος ανέλαβε να σχολιάσει τη δίκη από τις στήλες της εφημερίδας "Τα Νέα". Δεν θέλησε να ιδιοποιηθεί ούτε το ρόλο του...

O συγγραφέας που αναλαμβάνει να σχολιάσει βιβλία άλλων συγγραφέων είναι ευάλωτος στην ψυχαναγκαστική ανάγνωση -κανένας δεν βαριέται ευκολότερα ένα βιβλίο από έναν συγγραφέα- και στην προκατειλημμένη αποτίμηση. Δίχως την ανακουφιστική ακηδία του επαγγελματία κριτικού, ο συγγραφέας μπαίνει συχνά στον πειρασμό ν' αναδείξει ως υπέρτατο κριτήριο το προσωπικό του γούστο. Ο Πέτρος Τατσόπουλος δεν υποτιμά αυτούς τους κινδύνους. Γνωρίζει όμως επίσης ότι ο συγγραφέας, κάποιος που προέρχεται από την κουζίνα της γραφής, είναι ίσως και ο πλέον ενδεδειγμένος για να εντοπίσει τις δυσκολί...

15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.

Στα διηγήματα των "Κινουμένων σχεδίων" διακρίνεται ένας διπλός και αδιαίρετος στόχος: η ανανέωση της γραφής και των αντικειμένων της... Ο αναγνώστης είναι υποχρεωμένος να αντιστέκεται συνεχώς στο παιχνίδι στο οποίο τον υποβάλλει ο συγγραφέας και να αποκρυπτογραφεί ακατάπαυστα τα αμφίσημα και ρευστά μηνύματά του. Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, "Η Αυγή". Ο χειμαρρώδης λόγος του Τατσόπουλου παίρνει εδώ τη μορφή του. Παίζει με το "σχήμα" του λόγου, αλλά δεν παύει να είναι απέραντα συναρπαστικός. Λευτέρης Κυπραίος, "Ελεύθερος Τύπος".

Εμπνευσμένος και χαλκέντερος δημοσιογράφος, αφοσιωμένος φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανήσυχος αναγνώστης και συγγραφέας, πολίτης του κόσμου. Εικοσιένα πρόσωπα, προσωπικότητες του δημόσιου βίου, συνεργάτες στις εφημερίδες, συνάδελφοι στα έδρανα του κοινοβουλίου, καρδιακοί φίλοι, θυμούνται και περιγράφουν τον Τάκη Λαμπρία.

"Όλοι σχεδόν οι ήρωες του Τατσόπουλου μας γίνονται συμπαθείς και οικείοι, επειδή ακριβώς είναι καθημερινά και αναγνωρίσιμα πρόσωπα. Κάτω από τις φαινομενικά ασήμαντες και ανάλαφρες ιστορίες τους ελλοχεύει το βάρος της καθημερινότητας, με τις δικές του απροσδόκητες και απροσδιόριστες διαστάσεις". (Δ. Δασκαλόπουλος, "Τα Νέα")