Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βιβλία, βιβλία και πάλι βιβλία! Σκοπός αυτής της φιλόδοξης εργασίας ήταν η ιχνογράφηση της έκφρασης σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος και του κόσμου των καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα βιβλία τους. Στόχος μας ήταν η εικόνα αυτή να καθρεφτίζει, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, την αντιπροσωπευτική βιβλιοπαραγωγή που απευθύνεται στο ευρύτερα καλλιεργημένο αναγνωστικό κοινό και όχι αυτήν που έχει ως βασικούς αποδέκτες μέλη της επιστημονικής κοινότητας και μόνο. [...]

Βιβλία, βιβλία και πάλι βιβλία! Σκοπός αυτής της φιλόδοξης εργασίας ήταν η ιχνογράφηση της έκφρασης σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος και του κόσμου των καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα βιβλία τους. Στόχος μας ήταν η εικόνα αυτή να καθρεφτίζει, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, την αντιπροσωπευτική βιβλιοπαραγωγή που απευθύνεται στο ευρύτερα καλλιεργημένο αναγνωστικό κοινό και όχι αυτήν που έχει ως βασικούς αποδέκτες μέλη της επιστημονικής κοινότητας και μόνο. [...]

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, οι ποιητές παρακολουθούν αποσβολωμένοι όσα τραγικά και παράδοξα συμβαίνουν γύρω τους -και μέσα τους. Μέσα σ' έναν κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας, η φωνή τους πνίγεται στο λαρύγγι τους και, πνιγμένη, αρθρώνει στίχους σκληρούς, μελαγχολικούς, ερωτικούς, σουρεαλιστικούς, πολιτικούς, μεταφυσικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς και προφητικούς. Με μύθους, μεταφορές και συμβολισμούς, οι ποιητές σήμερα, όπως έκαναν πάντα άλλωστε, μιλούν για έναν αλλόκοτο κόσμο σε μιαν αμφίδρομη σχέση όπου ο ένας εμπεριέχει τον άλλον -ο κόσμος το...

Όπως έχει επισημανθεί και στους δύο προηγούμενους τόμους, "Τα ποιήματα του 2006" και "Τα ποιήματα του 2007", πρόθεση των συντελεστών του καθιερωμένου, πλέον, ετήσιου εγχειρήματος, των ανθολόγων και του επιμελητή, είναι να προκύψει ένα "σώμα" όσο γίνεται πιο αντιπροσωπευτικό του σημερινού ποιητικού μας γίγνεσθαι. Στο οποίο συμμετέχουν και συμβάλλουν όχι μόνο γνωστοί και καταξιωμένοι ποιητές, αλλά και νέοι, λιγότερο γνωστοί ή και, προσώρας, άγνωστοι, που με τα δημοσιευμένα δείγματα της δουλειάς τους οι ανθολόγοι διέγνωσαν ποιότητα, νέα αντίληψη των πραγμάτων και ευαισθησία....

Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ υπερβαίνει κατά πολύ τα δεδομένα ενός απλού ημερολογίου. Είναι μια "λυρική μυθιστορηματική βιογραφία", όπου ο συγγραφέας, παρασυρμένος από θαυμασμό και καταπιεσμένο ερωτισμό προς το πρόσωπο της βιογραφούμενης, βρίσκει πρόσφορο έδαφος να εκδηλώσει την υπερβολική ευαισθησία του, αδιαφορώντας για το αν τα όσα εξομολογείται ή περιγράφει ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η Ελισάβετ περιγράφεται σαν ένα πλάσμα σκοτεινό και φωτεινό μαζί. Παρασυρμένο από απροσδιόριστες και ανεξήγητες δυνάμεις αυτού του κόσμου και ενός άλλου, που μόνο οι κ...

...Ωπωσδήποτε, διαβάζοντας το περίεργο αυτό κείμενο, ακούς μια φωνή που περνάει από βαθιά υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας, ξεχασμένα και αδρανή. Είναι η Βίβλος γενέσεως ενός ορεινού χωριού και η γενεαλογία των κατοίκων του. Αυτά τα υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας βγάζουν ακριβώς βιώματα του ελληνισμού, που μετατοπίζονται σταθερά στο απωθημένο της κυρίαρχης ιδεολογίας και κουλτούρας. Π.χ. στο ρόλο που έπαιξε η πατριαρχία, η βία, η εθνική μας Πενία στη διαμόρφωση της κοινωνικής μας πραγματικότητας, το χρώμα και τη γεύση του αίματος που έχουν ήθη, δοξασίες, προλήψεις και προπα...

"Εξομολόγηση" Το μαύρο αν μίλαγε "μη με φοβάστε"/ Θα έλεγε "χτενίστε με στο φως, στον ήλιο/ Απλώστε το αίμα μου να δείτε/ Πώς πονάω για σας όταν με ντύνεστε· δεν/ Είμαι εγώ το σκοτεινό που σας τυφλώνει/ Δεν είμαι εγώ το σκοτεινό μα το ένδυμά μου". (από τη σελ. 31 του βιβλίου)

Μπορεί να υπάρξει τρυφερό έγκλημα; Μπορεί να περιγράψει κανείς ανάλαφρα το παρελθόν του, όταν το νήμα έχει κόψει τόσο βάναυσα το πριν από το μετά; Ήρωας είναι εκείνος που η γενναιότητά του ξεπερνά τη λογική του. Εκείνος που αψηφώντας τις σε βάρος του συνέπειες προχωρά ακάθεκτος σ’ ένα στόχο που πιστεύει ότι είναι ο σωστός. Οι ήρωες είναι ρομαντικοί. Και ρομαντικός σημαίνει "δε σκέφτομαι". Η μοίρα του ήρωα βρίσκεται στο χέρι του Θεού. Αν είναι πιστός. Αν όχι, τότε βρίσκεται στο δικό του χέρι. Πιο δύσκολο. Πιο δύσκολο να έρθεις φάτσα με τα λάθη σου, από το να συμφιλιωθείς μ...

Σου δίνω αυτό που είμαι κι αυτό που υποψιάζομαι πως είμαι στην υπερβολή. Ακραία παρουσιάζομαι και ιδιοτελής... Σου δίνω όλο το περίγραμμα αυτού που εγώ ονομάζω ευθυκρισία... Εσύ όμως είσαι μαλακός όσο ποτέ, τρυφερός σαν το μωρό και απαλός σαν το γάλα... Είσαι ό,τι είδα στις εικόνες που έπλασα για σένα μες στο δάσος -ωραίος και ευάλωτος όσο ποτέ. Γι' αυτό εσύ πρώτος. Να μιλήσεις! Η απουσία του Μάνου οδηγεί τη Μαίρη στο κέντρο του δάσους. Η συνείδηση πλάθει το δικό της μύθο: ο χρόνος διαστρεβλώνεται, το ορατό αλλοιώνεται, το σώμα βασανίζεται παρατείνοντας την αγωνία ενός π...

[...] Μισό αιώνα καλύπτει η αδιάλειπτη παρουσία του Κέδρου: 1954-2004. Πενήντα δημιουργικά χρόνια στα οποία διακρίνονται τρεις χρονολογίες που υπήρξαν σταθμοί στην εξέλιξή του. Οι δύο πρώτες αποτελούν ταυτόχρονα σταθμούς και για την πρόσφατη ιστορία μας: η διδακτορία του 1967 και η μεταπολίτευση του 1974. Η τρίτη, το 1985, είναι επίσης μια χρονιά μετάβασης με τη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας του Κέδρου από τη Νανά Καλλιανέση στους σημερινούς εκδότες. Πρόσωπα και περιστατικά από τα χρόνια αυτά ζωντανεύουν στον συλλογικό επετειακό μας τόμο. Όλα τα στοιχεία έχουν αντληθεί αποκλε...

Αισθανόμασταν καταραμένοι. Έβρεχε τέσσερεις μέρες συνέχεια, ανελέητα, ήμασταν κλεισμένοι μέσα σε ένα συννεφένιο κουτί, δυστυχισμένοι και ανήμποροι. Ακόμα και 'γω που έμεινα σπίτι εκείνες τις μέρες, με κάθε χτύπημα της βροχής την οποία έφερνε άγριος άνεμος στα τζάμια μου, σκιρτούσα, ξέροντας ότι κάποιοι άλλοι χάνουν την ίδια ώρα τα σπίτια τους, τους αγαπημένους τους. Τα πουλιά αγωνιούσαν να ισορροπήσουν στα οριζοντιωμένα δένδρα, όχι βέβαια για να κοιμηθούν (είχαν τέσσερα μερόνυχτα να κοιμηθούν), αλλά για να διατηρήσουν όσο γίνεται πιο σώες τις ετοιμόρροπες φωλιές τους. Χείμα...

Η ιστορία της ερωτικής μύησης ενός εφήβου, κάπου στην Αθήνα, στα τέλη της δεκαετίας του '50. Ή, πώς αυτός ο έφηβος, μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα ωμού ή υφέρποντος ερωτισμού, συναρμολογώντας εικόνες ενός ανομολόγητου έρωτα, όπου η χυδαιότητα και ο εξαγνισμός εναλλάσσονται ακατάπαυστα, ανακαλύπτει το σώμα του και τον κόσμο που τον περιβάλλει.

[...] Η γραφή του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου αποδεικνύεται έμπειρη και εύστοχη. Παρά τη γλωσσική αυτοσυγκράτηση -οι πιο ερεθιστικές σκηνές αποδίδονται με έντεχνες περιφράσεις- η ένταση του εφηβικού αισθησιασμού μεταδίδεται και στον κορεσμένο ακόμη αναγνώστη. Την ένταση των αισθησιακών συγκινήσεων συνδαυλίζουν και παροξύνουν ο φόβος, η ντροπή και η αμηχανία του παιδιού που μυείται στο σεξ μέσα σε μάλλον αφύσικες συνθήκες. Ο αισθησιασμός εξάλλου είναι διάχυτος, απλώνεται σε όλη τη συνοικία, και δένει αντιστικτικά με το κλίμα της φοβίας και της τρομοκρατίας που μαζί με τη μιζέρια κ...