Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν το Νοέμβρη του 1437 ξεκίνησε απ' την Κωνσταντινούπολη μια αντιπροσωπεία από επτακόσιους περίπου επιφανείς Βυζαντινούς, με επικεφαλής τον ίδιο τον αυτοκράτορα μα και τον πατριάρχη, για τη Σύνοδο της Φεράρας-Φλωρεντίας, όλοι γνώριζαν καλά πως δεν θα έλυναν εύκολα τις θεολογικές διαφορές που είχαν οδηγήσει στο Σχίσμα. Ούτε άλλωστε τον ορθόδοξο κόσμο θα έπειθαν για την αγαθότητα των Καθολικών, αφού ήταν πάντοτε νωπό το 1204 και οι Φράγκοι πίεζαν όπου είχαν εγκατασταθεί. Κι ούτε τέλος ήτανε βέβαιο πως οι Οθωμανοί θα αποτρέπονταν επειδή θα έβρισκαν στον Κεράτιο στρατό, στόλο...

Οι ιστορίες που άκουσα ήταν επτά, η κάθε μια διαφορετική απ' τις άλλες, όπως κι οι μέρες της εβδομάδας. Άλλες μιλούσαν για την αγάπη και το θάνατο, άλλες για την αγάπη και το πάθος κι άλλες για την απελπισμένη αγάπη. Ιστορίες ανθρώπων με παράλληλες σχέσεις κι ιστορίες γι' αγάπες που η κοινωνία ποτέ δεν αποδέχτηκε. Αγάπες που τα 'βαλαν με το χρόνο, τον τόπο, τους ανθρώπους. Αισθήματα δυνατά κι άνθρωποι άλλοτε δυνατοί κι άλλοτε λιγότερο δυνατοί. Για τη γιαγιά, όλοι όσοι αγάπησαν ήταν αξιοθαύμαστοι, είτε τα είχαν καταφέρει στη σχέση τους είτε όχι. Μου είπε πως για να μπορ...

... άλλοι λέγανε πως ο Ερρίκος δεν ήταν άλλο από γάτος. Άλλοι πως ήταν ο ίδιος ο Ερρίκος ο όγδοος, ο αιμοσταγής δήμιος της Αν Μπολέυν, της Τζην Σέυμουρ κι όλων των άλλων, προπάντων όμως της Κέιτ. Της δυστυχούς εκείνης συζύγου του που είχε το όνομα της... Κα: Κατερίνα! Ίσως η υπόθεση αυτή να ήταν ένα άκακο σχόλιο για την ηλικία της απογόνου των Λασκάρεων, που με όλα της τα χρονάκια παρέμενε χαριτωμένη και αξιαγάπητη όταν φορούσε τα μαύρα γούνινα πομ-πον για να καλύψει τ' αυτιά της το βαρύ χειμώνα, και την άνοιξη υποδεχόταν τους φίλους της με μιας αυθεντική κινέζικη ρόμπα ολο...

Σου δίνω αυτό που είμαι κι αυτό που υποψιάζομαι πως είμαι στην υπερβολή. Ακραία παρουσιάζομαι και ιδιοτελής... Σου δίνω όλο το περίγραμμα αυτού που εγώ ονομάζω ευθυκρισία... Εσύ όμως είσαι μαλακός όσο ποτέ, τρυφερός σαν το μωρό και απαλός σαν το γάλα... Είσαι ό,τι είδα στις εικόνες που έπλασα για σένα μες στο δάσος -ωραίος και ευάλωτος όσο ποτέ. Γι' αυτό εσύ πρώτος. Να μιλήσεις! Η απουσία του Μάνου οδηγεί τη Μαίρη στο κέντρο του δάσους. Η συνείδηση πλάθει το δικό της μύθο: ο χρόνος διαστρεβλώνεται, το ορατό αλλοιώνεται, το σώμα βασανίζεται παρατείνοντας την αγωνία ενός π...

Συμπληρώνονται φέτος είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Ιωάννου. Στο γεγονός δεν έχει ως τώρα δοθεί η δέουσα προσοχή, αν κρίνουμε από την αδιαφορία των περισσοτέρων από τις εφημερίδες που διαμορφώνουν με τις σελίδες τους για το βιβλίο τις συνθήκες του λογοτεχνικού μας χρηματιστηρίου αξιών. Ο λόγος είναι προφανής. "Ο Ιωάννου δεν πουλάει", δήλωνε αφ' υψηλού προ ημερών εκδότης εθισμένος στο λογοτεχνικό είδος του μπεστ σέλλερ. Και όμως, ο Ιωάννου ως τον θάνατό του ήταν ο πλέον "ευπώλητος" από τους πεζογράφους της εποχής του. [...] Το γιατί ο Ιωάννου είναι ένας από τους κ...

"Εξομολόγηση" Το μαύρο αν μίλαγε "μη με φοβάστε"/ Θα έλεγε "χτενίστε με στο φως, στον ήλιο/ Απλώστε το αίμα μου να δείτε/ Πώς πονάω για σας όταν με ντύνεστε· δεν/ Είμαι εγώ το σκοτεινό που σας τυφλώνει/ Δεν είμαι εγώ το σκοτεινό μα το ένδυμά μου". (από τη σελ. 31 του βιβλίου)

"Η κερένια κούκλα" είναι ένα "αθηναϊκό μυθιστόρημα", επειδή η τραγική πλοκή του εξελίσσεται σε μια πρωτόγνωρα δοσμένη, αφηγηματικά, Αθήνα, με τα σπίτια, τις γειτονιές, τα στέκια, τους ερημικούς και τους κεντρικούς πολυσύχναστους δρόμους της. Είναι μια από τις πρώτες φορές που η δράση δεν ξετυλίγεται στην επαρχία, αλλά στην πόλη, στην "σκιάν της Ακροπόλεως και παρά το βράχον του Φιλοπάππου". Εκεί κατοικεί ο ήρωας της ιστορίας, ο Νίκος, με την άρρωστη γυναίκα του τη Βεργινία και τη Λιόλια, ένα όμορφο νεαρό κορίτσι, μακρινή συγγενή της Βεργινίας· εκεί είναι που ο συγγραφέας βρ...

Η φυγή φαίνεται πως την απελευθερώνει, την αποδεσμεύει από στεγανά και καλούπια κι έτσι "λυτρωμένη" μπορεί τώρα να πετάξει μακριά και να ζήσει το όνειρό της... Γεύεται τη χαρά της ζωής που της χαρίζεται απλόχερα, γνωρίζει τον αληθινό έρωτα, ανακαλύπτει την ευτυχία στα απλά και καθημερινά, στα πιο μικρά πράγματα που κρύβει η κάθε στιγμή. Αφήνεται τέλος στο παιχνίδι της μοίρας που την οδηγεί σε περιπέτειες με απρόσμενες εξελίξεις. Κι ο αναγνώστης, παρακολουθώντας τες, παρασύρεται από τη γοητεία της γραφής και της αφήγησης με την οποία η συγγραφέας πλέκει τον συναρπαστικό τ...

Ο "Μανόλης ο Ντελμπεντέρης" είναι το μόνο μυθιστόρημα του Εφταλιώτη και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του. Ο ήρωας είναι ένας δυναμικός και φιλόδοξος νέος από κάποιο χωριό της Μυτιλήνης, που εγκαταλείπει τη μητέρα του και τη μνηστή του για να πάει στην Αγγλία, οραματιζόμενος πλούτη και κοινωνική δύναμη. Εκεί αλλά και σε άλλα μέρη, αναπτύσσει μία καταπληκτική εμπορική δραστηριότητα και βαδίζει από επιτυχία σε επιτυχία, τόσο στον επιχειρηματικό όσο και στον ερωτικό τομέα, ξεπερνώντας με τόλμη όλα τα εμπόδια που συναντά στο δρόμο του, παραμερίζοντας κάθε ηθικό φραγμό και ξεχνώντ...

Ο "Κόκκινος τράγος" είναι ένα συνοικιακό καφενείο της Αθήνας, όπου συναντιούνται, σχεδόν καθημερινά, μια ομάδα ανθρώπων διαφορετικών μεταξύ τους· απόκληροι, άνεργοι και άρρωστοι (μία απολυμένη δασκάλα, ένας επίσης απολυμένος καθηγητής, ένας φοιτητής, δυο τρεις εργάτες). Τους ενώνει, ωστόσο, ένα όραμα (για άλλους ξεκάθαρο, για άλλους θαμπό αλλά πάντως ισχυρό, καθοριστικό της συμπεριφοράς τους) για μια ζωή δικαιότερη. Οι θαμώνες του "Κόκκινου τράγου" αποτελούν τον έναν πόλο της ιστορίας· ο άλλος συντίθεται από ανθρώπους που, παρά τις αγαθές τους προθέσεις, χωρίς ιδεολογικό έρ...

Άνοιξη 1897. Δύο πλοία ξεκινούν από το λιμάνι του Γκέτεμποργκ. Επιβάτες τους ο Σάλομον Αντρέ, ο Νιλς Στρίντμπεργκ και ο Κνουτ Φράνκελ. Μαζί τους ταξιδεύουν ένα πλήθος σκεπτικών μετεωρολόγων, καχύποπτων δημοσιογράφων, αγχωμένων μηχανικών και ταλαντούχων σκιτσογράφων. Κατεύθυνση των πλοίων, η Αρκτική θάλασσα. Μέρες μετά, η πορεία των τριών αντρών στον παγωμένο Βορρά καταλήγει σε μια αινιγματική καλύβα στην άκρη του κόσμου και σ' ένα αερόστατο -τότε θ' αρχίσει το πραγματικό τους ταξίδι. Κι ενώ ο 20ός αιώνας ξεπροβάλλει και η κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη Γη μοιάζει να...

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

Ένας νέος που γίνεται απόβλητος του τόπου και της εποχής του. Ένας ληστής που θα σκορπίσει τον θάνατο, αλλά δεν θα προδώσει το δίκαιο ή την αγάπη. Ένας άντρας που θα ερωτευτεί, θα πολεμήσει και θα καταδιωχθεί μέσα στις πιο σκληρές και αντίξοες συνθήκες. Μια περιπέτεια με φόντο τα φυσικά τοπία, αλλά και τις πόλεις της Ηπείρου πριν από εκατό χρόνια. Ένα μυθιστόρημα για τον κόσμο της ληστείας στην Ελλάδα των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, με πρωταγωνιστές του πρόσωπα τα οποία εναντιώνονται στην πολιτική εξουσία και στη δύναμη καταστολής μιας κοινωνίας που αδυνατεί να τα εντά...

Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ υπερβαίνει κατά πολύ τα δεδομένα ενός απλού ημερολογίου. Είναι μια "λυρική μυθιστορηματική βιογραφία", όπου ο συγγραφέας, παρασυρμένος από θαυμασμό και καταπιεσμένο ερωτισμό προς το πρόσωπο της βιογραφούμενης, βρίσκει πρόσφορο έδαφος να εκδηλώσει την υπερβολική ευαισθησία του, αδιαφορώντας για το αν τα όσα εξομολογείται ή περιγράφει ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η Ελισάβετ περιγράφεται σαν ένα πλάσμα σκοτεινό και φωτεινό μαζί. Παρασυρμένο από απροσδιόριστες και ανεξήγητες δυνάμεις αυτού του κόσμου και ενός άλλου, που μόνο οι κ...

Mια καλλιτεχνική παρουσία ευθύβολη και διακριτική, που κυριαρχεί με το δικό της, πηγαία προσωπικό ύφος στην εικαστική ζωή της χώρας, είναι ο ζωγράφος Σωτήρης Σόρογκας. Zωγράφος με καταβολές στην πιο στέρεη και διαχρονική μας παράδοση, της προσθέτει εδώ και δεκαετίες τη δική του εκδοχή του ελληνικού φωτός. Γι' αυτόν ακριβώς τον ζωγράφο, που εξαγιάζει τις ταπεινές μορφές ζωής, μια πλειάδα ανθρώπων των γραμμάτων, θεωρητικών της εικαστικής δημιουργίας, ποιητών και συγγραφέων, έχει εκφραστεί μέσα στο διάστημα τριάντα πέντε και πλέον χρόνων. Tα κείμενα αυτών ακριβώς των δ...

Με τον ανά χείρας τόμο οι εκδόσεις "Κότινος" επιχειρούν το, οπωσδήποτε φιλόδοξο, άνοιγμα ενός ποιητικού κύκλου που ολοκληρωμένος θα περικλείει τις σημαντικότερες και αντιπροσωπευτικότερες εκφάνσεις της ελληνικής ποίησης του 20ού αιώνα. Το κλείσιμο του κύκλου θα πραγματοποιηθεί με την έκδοση άλλων τεσσάρων τόμων, καθένας από τους οποίους θα καλύπτει μια εικοσαετία, φτάνοντας έτσι στο τέλος ενός αιώνα που, κατά γενική ομολογία, υπήρξε το πεδίο κοσμογονικών γεγονότων σε όλους τους τομείς, άρα και σ' αυτόν της λογοτεχνίας και, ειδικότερα, της ποίησης. Κωνσταντίνος Στάικος (...

Με τον ανά χείρας τόμο οι εκδόσεις "Κότινος" επιχειρούν το, οπωσδήποτε φιλόδοξο, άνοιγμα ενός ποιητικού κύκλου που ολοκληρωμένος θα περικλείει τις σημαντικότερες και αντιπροσωπευτικότερες εκφάνσεις της ελληνικής ποίησης του 20ού αιώνα. Το κλείσιμο του κύκλου θα πραγματοποιηθεί με την έκδοση άλλων τεσσάρων τόμων, καθένας από τους οποίους θα καλύπτει μια εικοσαετία, φτάνοντας έτσι στο τέλος ενός αιώνα που, κατά γενική ομολογία, υπήρξε το πεδίο κοσμογονικών γεγονότων σε όλους τους τομείς, άρα και σ' αυτόν της λογοτεχνίας και, ειδικότερα, της ποίησης. Κωνσταντίνος Στάικος (...

Ο τόμος αυτός στοχεύει στην εξέταση ορισμένων πλευρών του πολύπλευρου έργου που έδωσε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και κυρίως εκείνων που δεν έχουν φωτιστεί αρκετά ή καθόλου από την κριτική. Ανάμεσα στις καταθέσεις του τόμου προηγούνται, εύλογα, τα κείμενα των ομοτέχνων: του Ιακώβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Μανιώτη και του Γιάννη Χρυσούλη. Ακολουθούν τα μελετήματα για την πεζογραφία, τη δραματουργία, τον κριτικό λόγο και την αλληλογραφία του Ξενόπουλου. [...] Είναι σαφές ότι όσες σελίδες και αν αφιερωθούν στον Ζακυνθινό συγγραφέα θα παραμένουν πάντα κενά στην περιοχή της έρε...