Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι διαδοχικοί κλονισμοί της ευαισθησίας του ποιητή στην επαφή της με την πραγματικότητα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αποτυπώνονται μετουσιωμένοι στην ποίησή του, από την πρώτη συλλογή που λάθρα καταγγέλλει την πολιτική και προσωπική καταπίεση [...] Οι διαδοχικοί κλονισμοί της ευαισθησίας του ποιητή στην επαφή της με την πραγματικότητα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αποτυπώνονται μετουσιωμένοι στην ποίησή του, από την πρώτη συλλογή που λάθρα καταγγέλλει την πολιτική και προσωπική καταπίεση, ως την τελευταία, που πραγματεύεται συστηματικά τον θάνατο, ως υλική φθο...

Αν δύο πνιγμένοι από φιλιά γυμνοί επιπλέουν σε στεκάμενα νερά εγκαταλειμμένου ονείρου αλλά πνιγμένοι από φιλιά και αναίτια τόσο νοσταλγούν τον χωρισμό είναι νομίζω προτιμότερο και από την αυταπάτη ακόμα το τάμα ενός κεριού σε εικόνισμα καταργημένου αγίου.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί επιλογή των σημαντικότερων, κατά τη γνώμη του επιμελητή του, κριτικών κειμένων που γράφτηκαν για το έργο του Οδυσσέα Ελύτη από την πρώτη εμφάνισή του έως σήμερα. Μέσα από την ανάγνωση αυτών των κειμένων ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει καλύτερα την εξέλιξη ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές του αιώνα μας και συγχρόνως να μελετήσει την πορεία της πρόσληψης του έργου του από τους Έλληνες κριτικούς. Η εκτενής εισαγωγική μελέτη του Μάριο Βίττι, που περιγράφει και σχολιάζει αυτή την πορεία, μπορεί να διαβαστεί και ως υποκεφάλαι...

Στον τόμο ανθολογούνται κείμενα κριτικής για το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου τα οποία καλύπτουν μία περίοδο που ξεπερνά τις οκτώ δεκαετίες, από το 1927 -χρονιά εμφάνισης πρωτολείων του Ρίτσου στο Περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαιδείας- μέχρι σήμερα. Η κριτική πρόσληψη του Ρίτσου είναι σύνθετη, όπως σύνθετη ήταν και η ποιητική πορεία του. Σε ορισμένες πτυχές του έργου του, ο Ρίτσος είναι κραυγαλέα πολιτικός και μονότροπος, σε ορισμένες άλλες όμως είναι βαθιά υπαρξιακός, ενίοτε μεταφυσικός και, κατά κανόνα, γόνιμα νεωτερικός, αναχωνεύοντας τεχνοτροπικές εξελίξεις...

Έκτακτο δελτίο καιρού: "ανεπανόρθωτα νέα". Για ένα πολυφίλητο κορίτσι. Νέα μιας απουσίας που η ποίηση επιχειρεί - επί ματαίω; - να μετατρέψει σε παρουσία. Διάλογος ανάμεσα σε ένα ερημωμένο "εγώ", διπλωμένο στις κοιλότητες της λύπης, και ένα "εσύ" με το αίμα υπ’ ατμόν, που ανταποκρίνεται στο πρώτο κάλεσμα φτερών, "πηλός ευπροσάρμοστος στο φως (που) δυστρόπησε(ς) στο άγγιγμα του αέρα". Χώρος καθολικός, όπου μέσα ανοίγεται ο χρόνος της αποδημίας, ο χώρoς μιας τραγωδίας προσωπικής και μαζί πανανθρώπινης, που εικονίζεται με πολλαπλά στιγμιότυπα, χώμα και ουρανός, γη μαζί και αιθ...

Ο θάνατος, αμέσως ή εμμέσως, ως μακρινό ή κοντινό ενδεχόμενο, σαν αίσθηση συγκεκριμένη ή απροσδιόριστη, με τη μορφή του απτού ή του υφέρποντος κινδύνου, ακόμα και όταν εμφανίζεται με δάνειες ή αλλότριες μορφές, όπως του έρωτα, του χωρισμού κλπ., αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα μονιμότερα και βασικότερα ερεθίσματα όχι μόνο για την ποιητική αλλά και για κάθε μορφής καλλιτεχνική έκφραση. Η ανθολογία αυτή περιλαμβάνει ποιήματα που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου αιώνα και που, με διαφορετικό τρόπο το καθένα, άπτονται του θανάτου ή συνδιαλέγονται μ...

Ένας ήσυχος φόνος, που έχει το άρωμα του γιασεμιού. Ένας σχεδόν ανεπαίσθητος φόνος, ένας φόνος που μένει ατιμώρητος από τον Ποινικό Κώδικα, ένας φόνος που προκαλεί μιά πρώτη απουσία για να επακολουθήσουν άλλες.... χειρότερες.

Όταν το Νοέμβρη του 1437 ξεκίνησε απ' την Κωνσταντινούπολη μια αντιπροσωπεία από επτακόσιους περίπου επιφανείς Βυζαντινούς, με επικεφαλής τον ίδιο τον αυτοκράτορα μα και τον πατριάρχη, για τη Σύνοδο της Φεράρας-Φλωρεντίας, όλοι γνώριζαν καλά πως δεν θα έλυναν εύκολα τις θεολογικές διαφορές που είχαν οδηγήσει στο Σχίσμα. Ούτε άλλωστε τον ορθόδοξο κόσμο θα έπειθαν για την αγαθότητα των Καθολικών, αφού ήταν πάντοτε νωπό το 1204 και οι Φράγκοι πίεζαν όπου είχαν εγκατασταθεί. Κι ούτε τέλος ήτανε βέβαιο πως οι Οθωμανοί θα αποτρέπονταν επειδή θα έβρισκαν στον Κεράτιο στρατό, στόλο...

Όταν πρωτοεκδόθηκε αυτό το βιβλίο το 1989 θεωρήθηκε ως η πρώτη συστηματική και, όσο το επέτρεπαν οι περιστάσεις, ολοκληρωμένη προσπάθεια προσέγγισης της ποιητικής γενιάς του ’70 από ιστορική, κοινωνική και αισθητική άποψη. Όπως επισημάνθηκε από πολλούς, ερχόταν να ρυμοτομήσει μια σχεδόν παρθένα έκταση, οριοθετώντας και ταξινομώντας πρόσωπα, έργα και καταστάσεις. Από τότε ως σήμερα γράφτηκαν πολλά γι’ αυτή τη γενιά, περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά, ρίχνοντας φως σε σκοτεινές ή σε ελάχιστα φωτισμένες πτυχές της, επισημαίνοντας και αξιολογώντας την προσφορά του κάθε εκπροσ...

Ένας νέος που γίνεται απόβλητος του τόπου και της εποχής του. Ένας ληστής που θα σκορπίσει τον θάνατο, αλλά δεν θα προδώσει το δίκαιο ή την αγάπη. Ένας άντρας που θα ερωτευτεί, θα πολεμήσει και θα καταδιωχθεί μέσα στις πιο σκληρές και αντίξοες συνθήκες. Μια περιπέτεια με φόντο τα φυσικά τοπία, αλλά και τις πόλεις της Ηπείρου πριν από εκατό χρόνια. Ένα μυθιστόρημα για τον κόσμο της ληστείας στην Ελλάδα των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, με πρωταγωνιστές του πρόσωπα τα οποία εναντιώνονται στην πολιτική εξουσία και στη δύναμη καταστολής μιας κοινωνίας που αδυνατεί να τα εντά...

"Η κερένια κούκλα" είναι ένα "αθηναϊκό μυθιστόρημα", επειδή η τραγική πλοκή του εξελίσσεται σε μια πρωτόγνωρα δοσμένη, αφηγηματικά, Αθήνα, με τα σπίτια, τις γειτονιές, τα στέκια, τους ερημικούς και τους κεντρικούς πολυσύχναστους δρόμους της. Είναι μια από τις πρώτες φορές που η δράση δεν ξετυλίγεται στην επαρχία, αλλά στην πόλη, στην "σκιάν της Ακροπόλεως και παρά το βράχον του Φιλοπάππου". Εκεί κατοικεί ο ήρωας της ιστορίας, ο Νίκος, με την άρρωστη γυναίκα του τη Βεργινία και τη Λιόλια, ένα όμορφο νεαρό κορίτσι, μακρινή συγγενή της Βεργινίας· εκεί είναι που ο συγγραφέας βρ...

Η Έρση συναντούσε τον εραστή της σ' ένα μικρό ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Κι ήταν ένας καλοφτιαγμένος εντυπωσιακός άντρας: αδρά χαρακτηριστικά, γοητευτικό χαμόγελο ψηλός, γεροδεμένος, με βαρύ κορμί και δυνατά χέρια πληθωρικός· δέρμα σκούρο μελαμψό, στρογγυλά κατάμαυρα μάτια ζωηρά και παιχνιδιάρικα. Πολλά κυματιστά μαλλιά, μαύρα, απεριποίητα και μοναδικά. Χαριτωμένος και λογάς. Σαράντα χρονών μα έδειχνε νεώτερος. Γραφίστας, έφταχνε διαφημιστικές ταμπέλες, καλλιτεχνικά γράμματα σε μαγαζιά. Δούλευε με χρώματα και μπογιές. Υπόγραφε ζωγράφος... Τα γλυκόλογα, οι παντοτιν...

Πρώτα η λύπη, αυτή προηγείται και έπονται οι άλλοι, δίβουλοι, πότε υποκείμενα και πότε αντικείμενά της, οι άνθρωποι που έτσι κι αλλιώς πληθαίνουν μόνο ως σκιές στον κόσμο του Κ. Γ. Παπαγεωργίου. Μια λύπη όμως που δεν κάνει διακρίσεις εμβίων και μη, που ριζώνει στα πράγματα και στις λέξεις, στο μελάνι που δρα και στο χαρτί που σωπαίνει - όπως υπογραμμίζει ο ποιητής σε έναν από τους αφορισμούς του. Στην τελευταία του συλλογή, ο Κ.Γ. Παπαγεωργίου έχει επιτύχει σε ύψιστο βαθμό το στόχο που έθετε από τα πρώτα του ποιήματα, το 1966: να δημιουργήσει έναν ενδιάμεσο κόσμο, ανάμεσα σ...

Σε ένα μεγάλο σπίτι γεμάτο από τις ηχομονώσεις του ιδιόρρυθμου πατέρα, οι φωνές χάνουν την δύναμή τους και οι ανθρώπινες σχέσεις αποδυναμώνονται. Ο καθένας ζει πια στον δικό του ρυθμό, όμως όλοι μαζί χορεύουν τον χόρο που σέρνει η γιαγιά. Τα ενενηκοστά όγδοα γενέθλιά της γίνονται η αφορμή που θα ωθήσει την μίκρη εγγονή να διηγηθεί όσα η ίδια γνωρίζει για την περίεργη αυτή οικογένεια.