Pavese Cesare 1908-1950
Pavese Cesare
Ο Τσέζαρε Παβέζε είναι ένας από τους πιο αγαπημένους Ιταλούς συγγραφείς της γενιάς που ονομάστηκε "νεορεαλιστική". Γεννήθηκε το 1908 στο Σαν Μπέλμπο του Κουένο, τόπο καταγωγής του πατέρα του, όπου η οικογένειά του, η οποία διέμενε μόνιμα στο Τορίνο, πήγαινε κάθε χρόνο για διακοπές. Ο πατέρας του, γόνος μικρών καλλιεργητών, ήταν γραμματέας στο δικαστήριο του Τορίνο. Η μητέρα του καταγόταν από οικογένεια πλουσίων εμπόρων. Το 1914 πέθανε ο πατέρας του και τα οικογενειακά βάρη ανέλαβε η δραστήρια και λιγόλογη μητέρα του. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση, παρακολούθησε τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου στους Ιησουίτες του "Istituto Sociale" ("Κοινωνικού Ινστιτούτου") και τις τελευταίες στο "Μάσσιμο ντ' Αζέλιο", όπου γνώρισε τον Αουγκούστο Μόντι, αντιφασίστα καθηγητή ιταλικών και λατινικών και φίλο του Γκράμσι. Ο Μόντι, άνθρωπος μεγάλου πολιτικού κύρους και λαμπρός παιδαγωγός, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή του. Το 1926 αποφοίτησε και έστειλε τα πρώτα του ποιήματα στο περιοδικό "Ricerca di poesia" ("Ποιητική αναζήτηση"), τα οποία όμως απορρίφθηκαν. Έμαθε μόνος του αγγλικά και μελέτησε τον Ουίτμαν. Στο μεταξύ, χάρη στον Μόντι, με τον οποίο είχε πλέον φιλικές σχέσεις, γνώρισε τους Νορμπέρτο Μπόμπιο, Μάσσιμο Μίλα, Λεόνε Τζίνσμπουργκ κ.ά. Το 1927 γράφτηκε στη φιλοσοφική και το 1930 πέθανε η μητέρα του. Εκείνη τη χρονιά άρχισε να μελετά και να θαυμάζει τον Κρότσε. Το 1932 έδωσε πτυχιακές εξετάσεις με εργασία επί του Ουόλτ Ουίτμαν, επηρεασμένη από τη φιλοσοφία του Κρότσε, που απερρίφθη όμως εξαιτίας των πολιτικών συνθηκών της φασιστικής Ιταλίας, αλλά με επέμβαση του Τζίνσμπουργκ έγινε τελικά δεκτή και πήρε το πτυχίο του. Το 1932 μετέφρασε το "Μόμπυ Ντικ" του Μέλβιλ, το "Πορτρέτο του καλλιτέχνη σε νεαρή ηλικία" του Τζόυς και τον "42ο παράλληλο" του Ντος Πάσσος. Από το 1933, μαζί με μια ομάδα αντιφασιστών διανοούμενων, φίλων του από το λύκειο "Μάσσιμο ντ' Αζέλιο", συνεργάζεται με το νεοσυσταθέντα εκδοτικό οίκο "Εϊνάουντι" και μετά τη σύλληψη του Τζίνσμπουργκ, καλείται να αναλάβει τη διεύθυνση της επιθεώρησης "La Cultura". Το 1935 συλλαμβάνεται, ταυτόχρονα με τον Εϊνάουντι, εξαιτίας ενός γράμματος του Αλτιέρο Σπινέλλι που βρέθηκε στο σπίτι του, αλλά ύστερα από αίτηση χάριτος η ποινή του μειώθηκε. Το '36 επέστρεψε στο Τορίνο, όπου σε μια ερωτική απογοήτευση προστέθηκε η αποτυχία του "Lavorate stanca" ("Η δουλειά κουράζει"). Το '41 η κριτική επαίνεσε την έκδοση του "Paesi tuoi" ("Οι χώρες σου"). Την ίδια εποχή γράφει και την "Αμμουδιά". Το '43 επιστρατεύθηκε, αλλά λόγω άσθματος πέρασε έξι μήνες στο νοσοκομείο. Την εποχή της γερμανικής κατοχής κατέφυγε στο Καζάλ Μονφεράτο μαζί με την οικογένεια της αδερφής του, γεγονός που αργότερα του ενέπνευσε το "Σπίτι στο λόφο". Μετά την απελευθέρωση επέστρεψε στο Τορίνο, γράφτηκε στο Κ.Κ. Ιταλίας και άρχισε τη συνεργασία με την "Ουνιτά", όπoυ γνώρισε τον Ίταλο Καλβίνο, κ.ά. Το '46 έγραψε τη "Fuoco grande" ("Μεγάλη φωτιά"), που θα εκδοθεί μετά το θάνατό του και στη συνέχεια: "Dialoghi con Leuco" ("Διάλογοι με τη Λευκώ"), "Ο διάβολος στους λόφους", "Τρεις γυναίκες μόνες", "La luna e il falo" ("Το φεγγάρι και οι φωτιές"). Το '50 τού απονεμήθηκε το βραβείο "Στρέγκα". Συνεργάστηκε με το περιοδικό "Cultura e realta" ("Κουλτούρα και πραγματικότητα"), όπου ένα άρθρο του με θέμα το μύθο προκάλεσε κριτικές και παρεξηγήσεις στο περιβάλλον της αριστεράς. Επέστρεψε για λίγο στην ποίηση και μετά το θάνατό του δημοσιεύτηκε το ποίημά του "Verra la morte e avra i tuoi occhi" ("Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου"). Στις 27 Αυγούστου του 1950 αυτοκτόνησε σ' ένα ξενοδοχείο του Τορίνο, σε ηλικία σαράντα δύο ετών.
Ανθολογία ερωτικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2013)
Από τη Σαπφώ και τον Κάτουλλο ως τον Cummings και την Carson Ο έρωτας και τα αντιφατικά συναισθήμτα που προκαλεί- ευφορία, ζήλια, οδύνη, οργή, απώλεια, ματαίωση, απόλαυση, ηδονή- είναι ένα από τα κεντρικά θέματα της ποίησης. Από τη Σαπφώ και τον Κάτουλλο, τους τροβαδούρους και τον Σπένσερ ως τον Μπάυρον και τον Γκαίτε, τον Καβάφη και την Πλαθ, οι ποιητές ένιωθαν πάντα την ανάγκη να μιλήσουν γι΄αυτό το πάθος που, όπως λέει ο Σαίξπηρ στον "Οθέλλο", "shakes our very frame". Φαντάζει εύκολο να ρωτήσει κανείς τον αγαπημένο του, "How do I love thee?", όπως ρωτάει η Ελίζαμπεθ...
Μικρό ανθολόγιο Ιταλών
Συλλογικό έργο
Οδός Πανός (2012)
Στην όμορφη χώρα της τέχνης και του πολιτισμού, την Ιταλία, του τέλους του 19ου αιώνα και κυρίως του εικοστού, οφείλει την ύπαρξη του το μικρό αυτό ανθολόγιο. Ενδεικτικό, παρά την υποκειμενικότητα του, μίας συνύπαρξης πεζογράφων και ποιητών, που κατορθώνουν εν μέσω πολεμικών συρράξεων, πολιτικών και κοινωνικών μεταβολών, λογοτεχνικών κινήσεων και ρευμάτων, να διατηρήσουν ακέραιο τον χαρακτήρα και την αξία της τέχνης τους, και ν' αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην Ιστορία της λογοτεχνίας της χώρας τους και όχι μόνο. Ως μακρινοί συγγενείς και πνευματικοί συνοδοιπόροι το...
Ανθολογία ιταλικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Οδός Πανός (2011)
Η παρούσα έκδοση είναι ένα μικρό ανθολόγιο μιας μεγάλης κοινής μας αγάπης: της ιταλικής γλώσσας. Δεν έχει αξιώσεις πληρότητας. Ο Γιάννης Η. Παππάς με συνάντησε πάνω σε κοινές αγάπες και χρόνια τώρα οι διαδρομές μας, διαγράφοντας ελλειπτικούς κύκλους, συναντήθηκαν επιτέλους σ' αυτό το βιβλίο. Μοναδικός γνώμονας η αγάπη μας για την ιταλική ποίηση που λέει πράγματα, που θέτει ηθικά και φιλοσοφικά ζητήματα, που κουβεντιάζει τα μικρά και τα μεγάλα του ανθρώπινου βίου. Από τον Λεοπάρντι ως τις μέρες μας, ο διάλογος αυτός συνεχίζεται απρόσκοπτα: χωρίς βεβαιότητες, χωρίς έπαρση,...
Το φεγγάρι και οι φωτιές
Pavese Cesare 1908-1950
Μεταίχμιο (2011)
"Το φεγγάρι και οι φωτιές", το τελευταίο μυθιστόρημα του Τσέζαρε Παβέζε, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1950 και χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως αριστούργημα. Ο πρωταγωνιστής, το Χέλι, την επομένη της Απελευθέρωσης, επιστρέφει στο χωριό του, ύστερα από πολλά χρόνια παραμονής του στην Αμερική και, μαζί με τον Νούτο, το φίλο του, ταξιδεύει στους χώρους της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, σ' ένα ταξίδι στο χρόνο όπου θ' αναζητήσει τις παλιές, βασανισμένες ρίζες του. Ιστορία απλή και λυρική συνάμα, δομημένη σαν ένα αδιάκοπο πηγαινέλα από το παρελθόν στο παρόν, Το φεγγάρ...
Σκηνικός λόγος
Συλλογικό έργο
Δωδώνη (2006)
Περιλαμβάνονται τα θεατρικά κείμενα: - Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα: "Σύντομο θέατρο" - Τζέζαρε Παβέζε: "Οι αργοναύτες" - Πάολο Πούππα: "Καστέλλο, Κάμπο ντελλα Μπράγκορα" Έχουν επιλεχθεί και δημοσιεύονται σ' αυτό το βιβλίο μικρά θεατρικά κείμενα τριών σημαντικών ευρωπαίων συγγραφέων, η ιδιόρρυθμη δροσερή τριλογία που απαρτίζει το "Σύντομο θέατρο" του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, ένας διάλογος που έχει εμπνευστεί από την ελληνική μυθολογία ο Τζέζαρε Παβέζε κι ένας βενετικός δραματικός μονόλογος του Πάολο Πούππα. Τα μεταφρασμένα κείμενα συνοδεύονται από τα απαραίτητα επεξηγημ...
Το φεγγάρι και οι φωτιές
Pavese Cesare 1908-1950
Μεταίχμιο (2005)
"Το φεγγάρι και οι φωτιές", το τελευταίο μυθιστόρημα του Τσέζαρε Παβέζε, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1950 και χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως αριστούργημα. Ο πρωταγωνιστής, το Χέλι, την επομένη της Απελευθέρωσης, επιστρέφει στο χωριό του, ύστερα από πολλά χρόνια παραμονής του στην Αμερική και, μαζί με τον Νούτο, το φίλο του, ταξιδεύει στους χώρους της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, σ' ένα ταξίδι στο χρόνο όπου θ' αναζητήσει τις παλιές, βασανισμένες ρίζες του. Ιστορία απλή και λυρική συνάμα, δομημένη σαν ένα αδιάκοπο πηγαινέλα από το παρελθόν στο παρόν, Το φεγγάρ...
Τα ποιήματα
Pavese Cesare 1908-1950
Printa (2004)
"Όλος ο πλούτος της ζωής είναι οι αναμνήσεις που λησμονούμε" έγραφε ο Τσέζαρε Παβέζε. Αυτό τον πλούτο, διασώζει και αποθησαυρίζει στην ποίησή του και μας καλεί να μοιραστούμε. Τα τιμαλφή του είναι εικόνες παιδικές, νεανικά σκιρτήματα, απελπισμένοι έρωτες, προσδοκίες, απογοητεύσεις, ομιχλώδη τοπία του ιταλικού βορρά, το ποτάμι, ο λόφος, ο θάνατος: μνήμες ανθρώπινες και γι' αυτό αιώνιες. Στη σχολή της "ερμητικής" ποίησης που δεσπόζει στα ιταλικά γράμματα με κυρίαρχα τα ονόματα του Ουνγκαρέτι, του Μάνταλε και του Κουασίμοντο (τα τρία Νόμπελ της Ιταλίας), ο Παβέζε -τόσο σημαντ...
Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου
Pavese Cesare 1908-1950
Εκδόσεις Καστανιώτη (2004)
Τον Αύγουστο του 1950 ο Ιταλός συγγραφέας και ποιητής Τζεζάρε Παβέζε αυτοκτόνησε σ' ένα ξενοδοχείο του Τορίνο. "Διάλεξε για να πεθάνει", έγραψε αργότερα η Ναταλία Γκίνζμπουργκ, "μία οποιαδήποτε μέρα εκείνου του φλογερού Αυγούστου. Και διάλεξε το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου κοντά στο σταθμό, θέλοντας να πεθάνει στην πόλη του σαν ξένος". Ο Παβέζε ήταν τότε σαράντα δύο ετών. Πριν προσθέσει το όνομα του στο μακρύ κατάλογο των ποιητών που κατέφυγαν στην αυτοχειρία, έγραψε δέκα μυθιστορήματα, δύο τόμους διηγημάτων, δύο ποιητικές συλλογές, ένα πλήθος λογοτεχνικών άρθρων και μεταφράσ...
Το ωραίο καλοκαίρι
Pavese Cesare 1908-1950
Εκδόσεις Πατάκη (2000)
Το ωραίο αυτό καλοκαίρι κυλάει στο Τορίνο της δεκαετίας του '40, μια επαρχιακή πόλη που μεταμορφώνεται γοργά σε μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, διαλύοντας τις ρομαντικές ψευδαισθήσεις του παλιού κόσμου. Οι μετανάστες συρρέουν από το Νότο στην εύφορη κοιλάδα του Πιεμόντε και χάνονται μέσα στο πλήθος. Στο Τορίνο αναζητούν δουλειά και ανωνυμία, ελευθερία και καινούριες εμπειρίες, συγκινήσεις, γεγονότα συνταρακτικά, όπως η Τζίνια, η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας που δουλεύει σ' ένα μοδιστράδικο. Το "Ωραίο καλοκαίρι" είναι η σύντομη ιστορία της Τζίνια και της Αμέλια - μια κοριτσί...
Το σπίτι στο λόφο
Pavese Cesare 1908-1950
Οδός Πανός (1999)
Ο συγγραφέας προσπαθεί με το έργο του αυτό να ξεπεράσει την κλασικίζουσα παράδοση, καθώς και την ρομαντική ανάκαμψη του ακαδημαϊσμού και του φουτουρισμού. Αναζητάει το προσωπικό του στιλ στο μονόλογο και στο διάλογο: άλλοτε ο μονόλογος αντικαθιστά τη συζήτηση, άλλοτε η πλοκή της αφήγησης αναβλύζει από την συνεχή συνομιλία. Η μαεστρία με την οποία παρουσιάζει τους χαρακτήρες του και τα συναισθήματά τους, εκτείνεται ως την λεπτομερή περιγραφή του περιβάλλοντος και των πραγμάτων. Στα έργα του που αναφέρονται στην Ιταλική Αντίσταση, δεν απομακρύνεται ποτέ απ' τη βαθιά ανθρώπινη...
Αγροίκοι
Pavese Cesare 1908-1950
Αλεξάνδρεια (1996)
Δεν υπάρχει έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου που να μην περιγράφεται σ' αυτό το μυθιστόρημα, ίσως το πιο σκληρό του Τσέζαρε Παβέζε. Ο εμπρησμός, ο βιασμός, η αιμομιξία, ο φόνος, αλλά και η στυγνή συναλλαγή ή η εγκληματική ανοχή, εξαπολύουν μέσα στο καθημερινό περιβάλλον της οικογένειας, και πρώτα πρώτα εναντίον των γυναικών, τη βία και τη διαφθορά που δεσπόζουν στην Ιταλία των τελευταίων χρόνων του φασισμού. Μέσα στο γαλήνιο τοπίο της ιταλικής υπαίθρου, τα πάθη αποχαλινώνονται και τα σκοτεινά μυστικά μιας πατριαρχικής οικογένειας φανερώνονται και συγκαλύπτονται μπροστά σ...
Νύχτα γιορτής
Pavese Cesare 1908-1950
Εκδόσεις Πατάκη (1996)
Ο Τσέζαρε Παβέζε γεννήθηκε στο Τορίνο το 1908. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την κριτική, το μυθιστόρημα και το δοκίμιο. Μέσα από μια γραφή σε τόνους λυρικούς και με στοιχεία κλασικισμού, στο έργο του απηχούνται ο μύθος και η μοναξιά. Το 1950 τα προσωπικά του αδιέξοδα τον οδηγούν στην αυτοκτονία, ενώ το 1957 καθιερώνεται προς τιμήν του το λογοτεχνικό βραβείο "Παβέζε". Ο μικρός αυτός τόμος περιέχει τα διηγήματα "Νύχτα γιορτής" (1937), "Γαμήλιο ταξίδι" (1936) και "Καθημερινή πισίνα" (1941).
Στην παραλία
Pavese Cesare 1908-1950
Ύψιλον (1993)
Ο Τσέζαρε Παβέζε έγραψε το μυθιστόρημά του "Στην παραλία" μεταξύ Νοεμβρίου 1940 και Ιανουαρίου 1941. Το 1941 ο Οίκος "Lettere d' Oggi" το εξέδωσε, για να κλείσει ο κύκλος των νεανικών - νατουραλιστικών σύμφωνα με τα "Ημερολόγια" του συγγραφέα- έργων του Παβέζε· στον κύκλο αυτόν ανήκουν, εκτός από τα ποιήματα της συλλογής "Η εργασία κουράζει", τα σύντομα μυθιστορήματα "Η φυλακή", "Οι χωριάτες" και "Το όμορφο καλοκαίρι". Κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορήματος είναι η Κλέλια -άλλη μια Κλέλια!-, γύρω από την οποία ζουν, κινούνται, φλυαρούν, χασομερούν, καπνίζουν, κάνουν μπάνιο, σ...