Πολυχρονίδης Ιωάννης Ε.
Ο Ιωάννης Ε. Πολυχρονίδης σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αποφοίτησε από την Στρατιωτική Ιατρική Σχολή. Μετά την κατάταξή του στο Πολεμικό Ναυτικό εκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ στην Ιατρική των Καταδύσεων-Υπερβαρική Ιατρική, ειδικεύθηκε στη Νευρολογία-Ψυχιατρική στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο και μετεκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ. Μέχρι την αποστρατεία του το 2005, με τον βαθμό του Υποναυάρχου Υγειονομικού, υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, ως ιατρός πολεμικού πλοίου, υπεύθυνος των θαλάμων Αποσυμπιέσεως των Ναυτικών Νοσοκομείων Κρήτης, Πειραιώς και Σαλαμίνος, Αρχίατρος Στόλου, διευθυντής της Νευρολογικής-Ψυχιατρικής κλινικής, διευθυντής Εκπαιδεύσεως του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, και διευθυντής του Ναυτικού Νοσοκομείου Κρήτης. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, επιστημονικός συνεργάτης του Εργαστηρίου της Ιστορίας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διδάξει Ψυχιατρική στη Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής (ΣΑΝ) και Ιατρική των Καταδύσεων και Υπερβαρική Ιατρική σε ιατρούς και νοσηλευτές των Ενόπλων Δυνάμεων, του Ε.Σ.Υ και του Ε.Κ.Α.Β. Έχει διατελέσει μέλος διαφόρων επιστημονικών εταιρειών και επιτροπών, μεταξύ των οποίων πρόεδρος της Εταιρείας Στρατιωτικής Ιατρικής, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της European Underwater & Baromedical Society, πρόεδρος του Σπουδαστικού Συμβουλίου της ΣΑΝ, κ.ά. Το ενδιαφέρον του για την Ιστορία εστιάζεται κυρίως στην Ιστορία της Δημόσιας Υγείας, της Στρατιωτικής Ιατρικής, της Ιατρικής των Καταδύσεων-Υπερβαρικής Ιατρικής και της σπογγαλιείας.
Ελληνορθόδοξες κοινότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (18ος-19ος-αρχές 20ού αιώνα)
Πολυχρονίδης Ιωάννης Ε.
Εκδόσεις Τσουκάτου (2017)
Οι Ελληνορθόδοξες Κοινότητες κατά την Οθωµανική Αυτοκρατορία είχαν, επιπλέον της τοπικής κοινοτικής αυτοδιοίκησης, της φορολογίας και µέριµνας για την Παιδεία, την υποχρέωση να φροντίζουν για την υγεία και πρόνοια των µελών τους, µε την ίδρυση νοσοκοµείων και άλλων φιλανθρωπικών ιδρυµάτων (ορφανοτροφείων, γηροκοµείων, κ.ά.), τον διορισµό κοινοτικών ιατρών, µαιών, τη λειτουργία φαρµακείων, κ.ά., δραστηριότητες και ανάγκες, που δεν κάλυπτε η οθωµανική διοίκηση. Η Εκκλησία είχε σηµαντικό ρόλο στη µέριµνα αυτή, σε συνεργασία µε τις Δηµογεροντίες, τις επαγγελµατικές συντεχνίες...
Δημόσια υγεία, κοινωνική πρόνοια και υγειονομική πολιτική στην Κρητική πολιτεία (1898-1913)
Πολυχρονίδης Ιωάννης Ε.
Εκδόσεις Παπαζήση (2010)
Η περίοδος της Κρητικής Πολιτείας (1898-1913), παρά τη σύντομη διάρκειά της και την προσωρινότητα του καθεστώτος της αυτονομίας, από τη σταθερή προσδοκία της Ένωσης με την Ελλάδα, αποτέλεσε για την Κρήτη, περίοδο σημαντικού κοινωνικού, πολιτισμικού και πολιτικο-οικονομικού εκσυγχρονισμού, ιδιαίτερα μετά το πρόσφατο και δύσκολο οθωμανικό παρελθόν της. Οι προσπάθειες της νεοσύστατης Κρητικής Πολιτείας για την οργάνωση ενός σύγχρονου νομοθετικά και διοικητικά κρατικού μηχανισμού συμπεριέλαβαν, μεταξύ άλλων, και την αντιμετώπιση των προβλημάτων στο χώρο της Δημόσιας Υγείας και...