Βιταλάκη Έλενα
Η Ελένη Βιταλάκη έχει πτυχίο βασικών σπουδών στα Παιδαγωγικά από το Πανεπιστήμιο ΠΤΔΑ του Πανεπιστημίου Κρήτης (1994) και διδακτορικό δίπλωμα στο γνωστικό αντικείμενο της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας από το τμήμα Φιλοσοφικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης (2002). Επίσης είναι κάτοχος Μεταδιδακτορικού Τίτλου (2007) από το ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τέλος, εξειδικεύεται στη Συμβουλευτική & Δεξιότητες Συμβουλευτικής στα πλαίσια της σχολικής εκπαίδευσης. Το διδακτορικό της δίπλωμα είχε ως αντικείμενο την διερεύνηση του είδους της επικοινωνίας μεταξύ μητέρων - βρεφών και γιαγιάδων - βρεφών στο φυσικό τους περιβάλλον ενώ ο μεταδιδακτορικός της τίτλος αναφέρεται στην επικοινωνία και τρόπους εμπλοκής γονέων και εκπαιδευτικών σε κρίσιμα ζητήματα της εκπαίδευσης. Έχει πλούσια και πολυετή διδακτική εμπειρία ως διδάσκουσα στις σχολές του Παν/μίου Κρήτης. Από το 2007 είναι μόνιμη εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τα συγγραφικά της ενδιαφέροντα εμπνέονται από ζητήματα της αναπτυξιακής και παιδαγωγικής ψυχολογίας και αναφέρονται στην αλληλεπίδραση και επικοινωνία του παιδιού τόσο με τους Σημαντικούς Άλλους, όσο και με τους φορείς της εκπαίδευσης και αγωγής του στα σχολικά πλαίσια. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Το συν- της συγκίνησης
Συλλογικό έργο
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2016)
Η τρέχουσα διεπιστημονική έρευνα δείχνει ότι η ψυχολογική γέννηση προηγείται της βιολογικής γέννησης και ότι τα βρέφη δεν είναι "μωρά" αλλά εξαρχής πρόσωπα, έτοιμα για συμπαθητικό μοίρασμα πράξεων, προθέσεων και συγκινήσεων με τον ευαίσθητο συνάνθρωπο. Οι ρίζες των κινήτρων, των κινήσεων και των συγκινήσεων ανιχνεύονται νωρίς στην κύηση. Ο συντονισμός τους συντηρεί τη ζωή. Η συν-λειτουργία τους ρυθμίζει την πορεία της ανάπτυξης. Το μοίρασμά τους προσδίδει νόημα στις σχέσεις - συγκινησιακά κινητοποιούμενες σχέσεις, που αποτελούν το λίκνο εκτίναξης της νόησης, της γλώσσας, τη...
Των παιδιών μας τα παιδιά
Πρατικάκη Αναστασία
Δοκιμάκης (2013)
"Των παιδιών μας τα παιδιά είναι δυο φορές παιδιά μας!" Θα έφθανε η λαϊκή αυτή ρήση να περιγράψει την μοναδική σύνδεση των παππούδων και γιαγιάδων με τα εγγόνια τους, μια σχέση μοναδική και αναντικατάστατη! Πώς όμως δημιουργείται η μοναδική αυτή σχέση με τα εγγόνια; Μπορεί να ενσωματωθεί αρμονικά η επιθυμία του παππού και της γιαγιάς, να συμβάλλει στην ανατροφή των εγγονιών, με τις απόψεις των γονέων για την σωστή ανατροφή των παιδιών τους; Ποιος είναι ο ρόλος του παππού και της γιαγιάς στην σύγχρονη οικογένεια; Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά προσπαθούν να δώσουν οι δύο συγγ...
Των παιδιών μας τα παιδιά...
Βιταλάκη Έλενα
Δοκιμάκης (2012)
Μπορούν οι γιαγιάδες και οι παππούδες να γίνουν οι Σημαντικοί Άλλοι στη ζωή των εγγονιών τους; Και μάλιστα δρώντας επικουρικά και όχι ανταγωνιστικά προς τους γονείς; Ποια είναι η σχέση τους με το νέο τους ρόλο; Ποια είναι η σχέση τους με τα εγγόνια τους και ιδιαίτερα με το εγγόνι-βρέφος; Πώς αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους; Πολλά και σημαντικά ερωτήματα στα οποία οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες!