Bashõ Matsuo 1644-1694
Ο Ματσούο Κίνσακου (Μπασό) είναι από τους σημαντικότερους ανανεωτές της ιαπωνικής ποιητικής παράδοσης. Γεννήθηκε το 1644 στο Ουενό της επαρχίας Ίγα, γόνος φτωχής οικογένειας σαμουράι, και σε ηλικία εικοσιεννέα ετών μετακόμισε στο Εντό (σημερινό Τόκυο), όπου καθιερώθηκε ως δάσκαλος του χαϊκάι νο ρένγκα ή χαϊκάι (συλλογικά, πνευματώδη, συνεχόμενα στιχουργήματα), δημιουργώντας κύκλο μαθητών και πατρόνων, που θα αποτελέσουν αργότερα τη Σχολή Μπασό. Παράλληλα, μελέτησε και ασκήθηκε στον βουδισμό Ζεν. Στο απόγειο της φήμης του, το 1680, αποτραβήχτηκε σε μια καλύβα στα περίχωρα του Εντό, διάγοντας ασκητικό βίο, και αφοσιώθηκε στο χαϊκάι, καθιερώνοντας σταδιακά το προσωπικό του ύφος. Εκδόθηκαν συνολικά Επτά Ανθολογίες της Σχολής Μπασό. Ο ποιητής προσέδωσε στα χαϊκάι αισθητική λεπτότητα, κομψότητα, πνευματικό βάθος και ευαισθησία, διατηρώντας ταυτόχρονα το χιούμορ, την παιγνιώδη διάθεση και τη σχέση του με τον κόσμο της καθημερινότητας. Στο έργο του συνυφαίνονται η βαθιά γνώση και συνέχεια της κλασικής παράδοσης με την αντισυμβατική διάθεση και την αναζήτηση μιας συνεχώς νέας προοπτικής. Ανέδειξε την ποιητική αυτονομία του αρχικού δεκαεπτασύλλαβου στίχου των συνθέσεων ρένγκα (γνωστού σήμερα ως χαϊκού) και υπήρξε ο πρώτος μεγάλος συγγραφέας σύντομων κειμένων που συνδυάζουν ποίηση και πρόζα (χάιμπουν). Χωρίς σπίτι και υλικές εξαρτήσεις, περιηγήθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του στις πιο απόμακρες επαρχίες της Ιαπωνίας σε μια πνευματική και ποιητική αναζήτηση, διαδίδοντας παράλληλα τις αισθητικές αρχές της Σχολής Μπασό. Καρπός των πολύχρονων περιπλανήσεων του είναι πέντε ταξιδιωτικά ημερολόγια ποιητικής πρόζας, με αριστοτεχνικότερο όλων το "Όκου νο Χοσόμιτσι". Ο Μπασό πέθανε στην Όσακα το 1694, ενώ ταξίδευε, με εξασθενημένη υγεία, για να διαδώσει στους μαθητές του το νέο ποιητικό ιδεώδες του για το χαϊκάι.
Το ραβδί του οδοιπόρου
Συλλογικό έργο
Αιώρα (2011)
Με τίτλο "Το ραβδί του οδοιπόρου", οι εκδόσεις Αιώρα μόλις εξέδωσαν μια συλλογή ποιημάτων χαϊκού, συνοδευόμενη από επίμετρο του Sugawara Katsuya, καθηγητή Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Το ραβδί του οδοιπόρου φιλοξενεί τους στίχους 19 ιαπώνων ποιητών που χρονικά κινούνται από τον 15ο μέχρι τον 20ό αιώνα, δίνοντας έτσι όλη την γκάμα τάσεων και χαρακτηριστικών του είδους. Τα χαϊκού, παραδοσιακή ιαπωνική ποιητική φόρμα, εμφανίστηκαν στα ιαπωνικά γράμματα τον 15ο αιώνα και αποτελούν μέχρι σήμερα ζωντανό κομμάτι της κουλτούρας τους, έγιναν δε ευρύτερα γνω...
Τέσσερις εποχές
Bashõ Matsuo 1644-1694
Bibliotheque (2016)
Ο Μπασό προσφέρεται για κατά μέτωπον μεταφράσεις. Να συγκατανεύσει το λεκτικό ακριαία και να γίνει λόγος θερμός στα μάτια του αναγνώστη, όχι στον ενδιάμεσο χώρο γλώσσας πηγής και γλώσσας άφιξης. Στον αναγνώστη στοχεύει αυτή η μετάφραση με μεσεύουσα γλώσσα τα ισπανικά αντί της αγγλικής που συνηθίζεται ως μεσογειακής γλώσσας με επιλογές πιο κοντινές στη δική μας ευαισθησία.
Ο στενός δρόμος προς τα βάθη του βορρά
Bashõ Matsuo 1644-1694
Άγρα (2019)
"Ο στενός δρόμος προς τα βάθη του βορρά" (Όκου νο Χοσόμιτσι), το τελευταίο και αριστοτεχνικότερο έργο του κορυφαίου Ιάπωνα ποιητή Ματσούο Μπασό (1644-1694), θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της κλασικής ιαπωνικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για ταξιδιωτικό ημερολόγιο γραμμένο στο πνεύμα του χαϊκάι, στο οποίο πρόζα και ποίηση συνυφαίνονται αρμονικά σε ενιαίο ποιητικό σύνολο, ανανεώνοντας την παραδοσιακή ταξιδιωτική λογοτεχνία. Θέμα του είναι το μεγάλο, διάρκειας πέντε μηνών, ταξίδι που έκανε ο Μπασό, το τελευταίο από μια σειρά ταξίδια του στην ιαπωνική ενδοχώρα τα ύστερα δέκα...
Ο κόσμος της πάχνης
Bashõ Matsuo 1644-1694
Άγρα (2009)
Την αταραξία διδάσκει ο Βουδισμός· αυτήν αποζητάει ο βουδιστής ασκητής, αυτήν και ο ώριμος τεχνίτης του χάικου και προς την ίδια πάνω κάτω κατεύθυνση: ένδον. Το ηθικό αυτό αίτημα είναι εξαρχής συνυφασμένο με την τέχνη, την τεχνική και την εικονοποιία ακόμη του χάικου· η συνείδηση της ματαιότητας προβάλλεται εδώ ως προϋπόθεση της ατομικής αρετής, και η μικροσκοπική παρατήρηση της αιώνιας φύσης ιχνογραφεί ακόμη πιο εφήμερα τον παρατηρητή: Έτσι θ' ανθίζουν/ κι οι κερασιές στην άλλη/ όχθη της ζωής. Δεν χρειάζεται να πιστεύει κανείς στη μετά θάνατον ζωή για να νιώει την ασκ...
Μυστικοί της Ανατολής
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2000)
Όμως γιατί λέγονται μυστικοί; Όχι βέβαια γιατί κρύβουν κάτι, αλλά γιατί αυτό που οι ίδιοι είναι δεν διδάσκεται: Δεν μπορείς να περιγράψεις ή να διδάξεις σε κάποιον τη γεύση του κερασιού, πρέπει ο ίδιος να δαγκώσεις το κεράσι. Μυστικό είναι, όχι αυτό που φυλάγεται κρυφό, αλλά το από τη φύση του αμετάδοτο. Ο μυστικός πηγαίνει τόσο μακρυά που φτάνει κάποτε εκεί που ξεκίνησε. Διανύει το χώρο της σύγχισης, των δογμάτων και των θεωριών και φτάνει στο κενό ή, σωστότερα, στον χαοτικό χώρο, που βρίσκεται μετά από το τέλος και πρίν από την αρχή. Το φτάσιμο στον χαοτικό χώρο είναι «έν...
Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν
Bashõ Matsuo 1644-1694
Ερατώ (2002)
Το Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν, είναι μια συλλογή από πενήντα εννέα ποιήματα χαϊκού του μεγαλύτερου ποιητή της Ιαπωνίας. Μαζί με μια σύντομη βιογραφία του ποιητή και ένα μικρό, μα πολύ κατατοπιστικό κείμενο, για την ιαπωνική ποίηση, το βιβλιο αυτό αποτελεί μια ολοκληρωμένη παρουσίαση του έργου του Ματσούο Μπασό.
Ανθολογία ιαπωνικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Ροές (2002)
Αυτά τα λεπτουργήματα της ποιητικής τέχνης, απλά, πολύεδρα και διαυγή, ανοίγουν στον Δυτικό αναγνώστη μια άλλη προοπτική αντίληψη του κόσμου: Πλούσια και απέρριτη, ελεύθερη και πειθαρχημένη, χαρίεσσα και αυστηρή, συμπαντική και εστιασμένη στην αδιόρατη λεπτομέρεια του μικρόκοσμου. Πέννα βουτηγμένη σε απόσταγμα λόγου, αιχμαλωτίζει, μέσα σε ελάχιστες γραμμές, τη μοναδική στιγμή που το ακραίο συναντά το Αιώνιο.
132 γιαπωνέζικα χαϊκού
Συλλογικό έργο
Πρόσπερος (1986)
Το χαίκου είναι ένα σύντομο ποίημα 3 στίχων: ο πρώτος στίχος έχει 5 συλλαβές, ο δεύτερος 7 συλλαβές και ο τρίτος 5 συλλαβές. Ολόκληρο δηλαδή το χαϊκού αποτελείται από 17 συλλαβές. Το χαϊκού προήλθε από ένα λίγο μεγαλύτερο ποίημα, την τάνκα, 5 στίχων, 31 συλλαβών διατεταγμένων σε δύο στροφές 5/7/5 και 7/7. Η τάνκα γραφόταν από δύο συνήθως ποιητές σαν παιχνίδι: ο ένας έγραφε τις τρεις πρώτες σειρές και ο άλλος απαντούσε με τις δύο τελευταίες. Η τρίστιχη εκκίνηση ονομαζόταν χόκου. Με τον καιρό, το χόκου αυτονομήθηκε σαν μορφή και πήρε το όνομα χαϊκού. [...] (από την εισαγω...