Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα μάτια μπορεί να είναι δύσπιστα μια νύχτα με φεγγάρι. Μια νύχτα καλοκαιρινή. Μια νύχτα γεμάτη από αφηγήσεις. Στο μακρινό νησί, στην άγονη γραμμή, στα άδυτα μιας περιπετειώδους ψυχής γεμάτης από "οτοστράντες". Ο ήρωας, ένας λαϊκός κοσμοπολίτης ταξιδευτής μονολογεί. Μοναχικά, θαρραλέα, λιτά και παθιασμένα. Αποζητά συνομιλητή. Σιωπηλά. Και ο αναγνώστης μαζί του ταξιδεύει.

Η οικογένεια Λεβάντε. Ο Ανδρέας, η Ιφιγένεια, η Νίνα, η Μυρσίνη, ο Χάρης, η Δανάη, η Τζίνη, η Νεφέλη. Η ακμή και η πτώση τους, οι έρωτες και τα πάθη τους, η αγάπη, ο πόνος, ο διχασμός, η προδοσία, ο θάνατος. Η πορεία μιας οικογένειας που αποπροσανατολίζεται μέσα σ' έναν κόσμο που χάνεται, μέσα σε μια χώρα που οδηγείται στο χείλος του γκρεμού. Η πολιτική και η εξουσία. Η ύλη και η απληστία. Η ψυχή και η καρδιά. Η παράλληλη πορεία του ατομικού και του συλλογικού, η αλληλεπίδραση, το ένα αναπόσπαστο μέρος του άλλου. Ο Κύκλος του Τίποτα. Ένα ψυχογράφημα. Ένας καθρέφτης του αιών...

"Δέκα ιστορίες και ένα γράμμα" λοιπόν ή, καλύτερα, μία ιστορία με πολλές αφηγήτριες, μία σύνθεση πολυφωνική για τη γυναίκα, τη σύγχρονη, την πολύπλευρη, τη μόνη. Μικρά διηγήματα που προέκυψαν ως σχόλια του λογοτεχνικού διαλόγου ανάμεσα στις τρεις συγγραφείς του βιβλίου, τη Βάνα Κουλουρίδου, την Αγνή Μεταξά και την Αριέττα Μουργινάκη. Στιγμιότυπα από καθημερινότητες που κυλούν παράλληλα, οικείες εικόνες, της ίδιας ζωής, τελικά, που ξετυλίγει παντού και πάντοτε το ίδιο τραγούδι, όσο κι αν αλλάζει η ορχήστρα.