Μπούγος Γιάννης
Ο Γιάννης Μπούγος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πρόγραµµα Ψυχολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών απ’ όπου και αποφοίτησε το 2004. Το 2007 εξειδικεύτηκε στην Γνωσιακή-Συµπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία στη Πανεπιστηµιακή Ψυχιατρική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Αιγινητείου Νοσοκοµείου ενω παράλληλα ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στην Εφαρµοσµένη Ανάλυση Συµπεριφοράς για παιδιά και εφήβους στο Αυτιστικό Φάσµα. Παράλληλα συµµετείχε στις εργασίες του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγειάς Παιδιών και Ενηλίκων όπου του απονεµήθηκε Δίπλωµα Εκπαίδευσης στην Ψυχοδυναµική Θεραπεία Έχει διατελέσει επί διετίας εξωτερικός συνεργάτης του Γραφείου Κοινωνικών και Υποστηρικτικών Υπηρεσιών του Δήµου Υµηττού και της Κλινικής Doctor’s Hospital στον τοµέα της µετεγχειρητικής υποστήριξης ασθενών. Από το 2008 διατηρεί ιδιωτικό γραφείο και συνεργάζεται µε γενικά και ειδικά σχολεία Πρωτοβάθµιας Εκπαίδευσης όπου προωθεί και συντονίζει προγράµµατα ένταξης παιδιών µε ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, Αυτισµό. Το 2015 ίδρυσε το Εξειδικευµένο Κέντρο Αυτισµού «Σύναψις» όπου διευθύνει και συντονίζει τη διεπιστηµονική οµάδα. Στον ελεύθερο χρόνο του αρθρογραφεί στον Τύπο, γράφει παιδικά διηγήµατα ενώ σχεδιάζει ειδικά εκπαιδευτικά παιχνίδια. Είναι παντρεµένος και πατέρας µιας κόρης
Ο Χάρης μας
Μπούγος Γιάννης
Σιδέρη Μιχάλη (2020)
Ο Χάρης έχει Αυτισμό. Για να τον γνωρίσεις καλύτερα δεν αρκεί να σου "δανείσει" τα μάτια του για να δεις τον κόσμο. Θα πρέπει να κάνει το ίδιο με τα αυτιά του, το δέρμα του ακόμα και τη μύτη του! Στον δικό του κόσμο οι παραμικρές αισθήσεις πρωταγωνιστούν. Αυτό που διαφεύγει της δικής μας προσοχής, γίνεται το βασικό συστατικό της εμπειρίας του! Η ενασχόλησή του με τα μικρά, η διαφορετική του συσχέτιση με τα αντικείμενα, μας βοηθά να αποκωδικοποιήσουμε τη συχνά παράξενη συμπεριφορά του. Μέσα από προσωπικά βιώματα χρόνων και εμπειρία θεραπείας με παιδιά σαν τον Χάρη,ο συγ...
Το χωροχώρι
Μπούγος Γιάννης
Σιδέρη Μιχάλη (2018)
Το "χωροχώρι". Αυτό το χωριό µε το ιδιαίτερο όνοµα έρχεται στην αρχή να µας δείξει έναν τρόπο που µπορούµε να συνυπάρχουµε, οριοθετώντας µε ακρίβεια το χώρο µας και ζώντας ανεξάρτητα και ανεµπόδιστα απο την παρουσία των "άλλων". Σεβόµενοι απλώς τα όρια του δικού τους προσωπικού χώρου. Μας δείχνει την ποικιλλία και τον "εναλλακτικό" τρόπο που ο καθένας µπορεί να αντιληφθεί τον κόσµο και τ’ αντικείµενα. Μέσα από το παράδειγµα των ατόµων που ανήκουν στο φάσµα του Αυτισµού, την εσωστρέφεια τους και τον "ιδιαίτερο" τρόπο τους να αντιλαµβάνονται το περιβάλλον ο συγγραφέας έ...