Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ω κόσμε, δες αυτή την πόλη! Πιο απονήρευτη απ’ την Γκερνίκα, πιο γενναία απ’ τη Φαλούτζα, πιο σοφή απ’ την Αλεξάνδρεια πιο ισοπεδωμένη απ’ τη Δρέσδη? πόλη ορφανή από μάνα και πατέρα, από ανατολή και δύση, πόλη χωρίς φούρνο, χωρίς μελάνι, χωρίς ρούχο λευκό? εδώ το ρύζι πωλείται με το γραμμάριο, εδώ οι μανάδες ταΐζουν τα μωρά τους αλατόνερο, εδώ η ζωή έχει χάσει τη μυϊκή της δύναμη.

Στους "Αιώνες" ο Ρίτβο περιστοιχίζεται από πρόσωπα σε ένα σύμπαν μέδουσα. Το όνομά του βρίσκεται στο στομάχι μιας χήνας. Η γλώσσα είναι ένα φύλλο που σκίζεται, ένα βουλωμένο υδραγωγείο. Οι επιθυμίες δεν φωτίζουν στιγμιαία την οθόνη του μυαλού αλλά χρωματίζονται αργά καθώς περνούν μέσα από το σώμα. Το σώμα που είναι άλλοτε ουρανός, άλλοτε καβούκι, άλλοτε ύφασμα. Η βελόνα του πικάπ εισχωρεί στο κεφάλι. Στην καρδιά φυτρώνουν νύχια. Το δέρμα βρίσκεται σε ανοιχτό διάλογο με τον φλοιό και τον οπό των δέντρων. Το μυαλό είναι ένα μαύρο γάντι. Ο βολβός της τρίχας κάτι που μασιέται μ...

Το Γκρόζνι είναι εδώ. Η πρωτεύουσα της Τσετσενίας χτυπάει στην καρδιά των Εξαρχείων. Γιατί το πρώτο βιβλίο του Γιάζρα είναι πλέον γεγονός. Μη με μπερδεύεις για Σάββατο / είμαι απλά μια γαμημένη Τρίτη, ξεκαθαρίζει από νωρίς, και γίνεται φανερό: το βιβλίο αυτό δεν απευθύνεται σε όλους. Γιατί οι λέξεις του δεν μνημονεύουν τις πέργολες του Αιγαίου αλλά τον Λουκμάν, μια τυχαία ράφτρα, το παιδί που δολοφονήθηκε παιδί, μια πόρνη από τη Σενεγάλη. Γιατί οι λέξεις του έχουν αποδράσει από τα μαθηματικά της εξουσίας και φώλιασαν κάπου στην Αθήνα, εκεί όπου ο Δεκέμβρης έχει καμιά...

Ο διοργανωτής της πρόσφατης λογοτεχνικής βραδιάς μού έδωσε τριάντα ευρώ, μπήκα λοιπόν στο μετρό και για να ξοδέψω τα χρήματα άρχισα να πηγαίνω πέρα δώθε και ύστερα ένιωσα το στομάχι μου να γουργουρίζει και κατέβηκα κάπου στο ενδιάμεσο και τέσσερις ή πέντε γωνίες αργότερα είδα την εξής πινακίδα: Φαγητό σαν της μαμάς Μπήκα στο μαγαζί και είδα μια γκριζομάλλα με καταγάλανη ποδιά να στέκεται μόνη της πίσω απ’ τον πάγκο και παρήγγειλα μπιζελόσουπα. "Σερβίρεται με χοιρινό κρέας", είπε αυτή. Εγώ δεν είπα τίποτα και κείνη με κοίταξε απ’ την κορυφή ως τα νύχια....

Το μουρμουρητό των χρήσιμων ηλιθίων στην τράπεζα, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου? οι αστικές νευρώσεις τους, ο ισόβιος δονζουανισμός τους, η πίστη τους στο τίποτα ως μέσο αυτοβελτιστοποίησης. Ο φόνος είναι για τους ανθρώπους ένα υπεράθλημα, τους αρέσει να ξεκοιλιάζουν τους ανταγωνιστές. Δημοσιονομική εξυγίανση ονομάζεται η πιο φτηνή μορφή κυριαρχίας, το κυνηγητό που παίζουν τα παιδιά λέγεται ανταγωνισμός, η αειφορία είναι ένα κράμα του χρόνου που απομένει και της επίθεσης των eurofighters. Βάλτε τη βαλβίδα εξάτμισης στον κώλο σας, αφήστε την ψωλή σας να επιμηκυ...