Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Προφανώς δεν υπάρχουν πολλοί Σαίξπηρ και Μολιέροι. Οι περισσότεροι καλούμαστε να ερμηνεύσουμε αυτό που έχει γράψει κάποιος άλλος. Στο θέατρο, ένας ηθοποιός χωρίς ρόλο δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα βουβό μουσικό όργανο. Μοιάζει με βιολί ακουμπισμένο στο τραπέζι. Ένα... στραντιβάριους είναι πάντα θαυμάσιο, στο τραπέζι όμως είναι καταδικασμένο στη σιωπή". Ο εμβληματικός ηθοποιός του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, του Γούντι Άλλεν αλλά και του Ντάριο Αρζέντο διδάσκει τις αρχές της τέχνης που τόσο αφοσιωμένα και ιδιοφυώς υπηρετεί.

Μάστορας των τεχνικών της υπερβολής, της ασέβειας και της ολύμπιας αταραξίας, ο Μαρκ Τουέιν υπήρξε μεγάλος χιουμορίστας, ένας κυνικός, που οι αφορισμοί του έμειναν στην ιστορία. Κατερίνα Σχινά

Ίσως δεν υπάρχει άλλη γυναίκα που να αφοσιώθηκε με τόση θέρμη στη υπόθεση της επανάστασης και της κοινωνικής δικαιοσύνης όσο η Έμμα Γκόλντμαν. Η φωνή της έρχεται από μακριά, πολύ μακριά -απ' όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμα όραμα και ελπίδες, έβλεπαν όλον τον κόσμο σαν λίκνο της αλλαγής και ονειρεύονταν την οικουμενική αδελφοσύνη. (Κατερίνα Σχινά, από τον πρόλογο)

Το έργο του Jack London, έργο βαθύτατου ανθρωπισμού και ενεργού στοχασμού δεν πάλιωσε μέσα στον χρόνο. Τον διαβάζουμε ακόμα, με τη συγκίνηση που γεννάει η απερίφραστη ειλικρίνεια και η γνησιότητά του. "Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια", είχε γράψει το 1914, δίνοντας το μέτρο της ευθύνης και του πνευματικού θάρρους -ένα αίτημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Κατερίνα Σχινά

Ο William Hazlitt υπήρξε ένας θαρραλέος και οξύς σχολιαστής, κοινωνικός όταν ανέτεμνε τα ήθη των κοινωνικών τάξεων και καθαρά "πολιτικός" όταν κατακεραύνωνε την κοινοβουλευτική ψευδολογία και την ευτέλεια της λεγόμενης "κοινής γνώμης", όταν -με σπάνια διεισδυτικότητα- καταδίκαζε τις συμβάσεις που όριζαν την πολιτική κουλτούρα της εποχής του. (Κατερίνα Σχινά)

Η σχόλη ως υπέρτατη ευτυχία, σύμφωνα με τον Σοπενάουερ, (πρέπει να) αποδεσμεύεται από τα όρια της πράξης και της παράλειψης. Όμως, κάτι τέτοι "είναι ακόμα εφικτό στον κόσμο των E-mail, των iPhones και του BlackBerry, του συστήματος ηλεκτρονικού βομβαρδισμού;" αναρωτήθηκε πρόσφατα ο Spiegel, αφιερώνοντας εξώφυλλο και κύριο θέμα στην "τέχνη της σχόλης στην ψηφιακή εποχή". (Κώστας Καλφόπουλος)

Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ... Όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε είδους εθισμό από ουσίες... μαίνεται μέσα μας μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ' αυτό που αισθανόμαστε και σ' αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε. Από τη μία πλευρά, υπάρχει το σώμα μας, που διατηρεί ακέραιη την ανάμνηση της προσωπικής μας ιστορίας, και ιδιαίτερα της κακομεταχείρισης που ενδεχομένως έχουμε υποστεί από τους γονείς μας στην παιδική μας ηλικία και, από την άλλη, είναι το πνεύμα μας και η επιθυμία μας - σύμφωνα με τις επιταγές της Ηθικής κ...

Εγκαταστημένη στο Παρίσι μετά τον θάνατο του συζύγου της, η Ελέν Γκρανζάν ζει μια ήσυχη, σχεδόν μοναστική ζωή μαζί με τη μοναχοκόρη της, τη Ζαν. Η κόρη της είναι γι' αυτήν το παν. Η μόνη ιδέα που έχει για τη ζωή έξω από τα στενά όρια του σπιτιού της προέρχεται από τα βιβλία, αν και σπάνια διαβάζει. Δυο καλοί φίλοι, που την επισκέπτονται μια φορά την εβδομάδα, αποτελούν όλο κι όλο τον κοινωνικό της κύκλο. Όμως, όσο κι αν το μέλλον της Ελέν διαγραφόταν ανέφελο, μια ασθένεια της κόρης της θα φέρει την αναστάτωση. Μια σελίδα αγάπης θα προστεθεί στο βιβλίο της ζωής της, αλλάζ...

"... αρκεί και λιγότερο από το τίποτα για να ρίξει από την κορυφή του παραδείσου στα αβυσσαλέα βάθη της κόλασης όποιον λαχταράει τη δόζα των θεών." Η έλξη των ετερωνύμων είναι ό,τι πιο συνηθισμένο στον έρωτα. Είναι όμως εφικτό να διατηρηθεί αυτή η έλξη μέσα στην καθημερινότητα της ζωής; Μάλλον όχι, ακόμα κι αν οι εραστές -ο Κάρολ και η Λουκρητία σ' αυτή την ιστορία- είναι δυο πλάσματα πρόθυμα ν' αγαπήσουν με τη μεγαλύτερη ορμή και αφοσίωση που υπάρχει στον κόσμο και αποφασισμένα να μην αναζητήσουν πουθενά αλλού την ευτυχία... Στην αρχή, όλα πείθουν ότι...

"Ένας μεγάλος άνδρας δεν μπορεί να έχει ούτε γυναίκα ούτε παιδιά. Ακολουθήστε μόνοι τους δικούς σας δρόμους της δυστυχίας! Εσείς δεν είστε σαν τους κοινούς ανθρώπους. Ανήκετε σ' όλον τον κόσμο · δεν μπορείτε ν' ανήκετε ούτε σε μια γυναίκα ούτε σε μια οικογένεια." Συνεπαρμένος από μια συζήτηση μ' έναν Πολωνό αξιωματικό, ένας πλούσιος Φλαμανδός ευγενής αφιερώνεται στη χημεία και στην αναζήτηση του απόλυτου, δηλαδή της ελάχιστης μονάδας της ύλης, που αποτελεί το βασικό συστατικό κάθε οργανικού ή ανόργανου στοιχείου που απαντάται στη φύση. Ο Βαλτάσαρ Κλας γίνεται θύμα της επ...