Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δύο υπήρξαν κατά κύριο λόγο οι αφορμές που οδήγησαν στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση των μετά χείρας τόμων: αφενός, η συνειδητοποίηση ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική λαογραφία έχει πραγματοποιήσει αλματώδεις προόδους, όχι μόνο επειδή διδάσκεται σε μεγάλο αριθμό τμημάτων και σχολών των ελληνικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά κυρίως, επειδή έχει ανανεωθεί θεματικά, θεωρητικά και μεθοδολογικά· αφετέρου, η έλλειψη από την ελληνική λαογραφική βιβλιογραφία ενός συλλογικού θεωρητικού έργου-εγχειριδίου για την εισαγωγή στη σπουδή της λαογραφικής επιστήμης στην Ελλάδα,...

Οι εποχές του χρόνου, η καθεμία με τους μήνες της, περνούν μπροστά απ’ τα μάτια μας αρμονικά δεμένες με χρώματα και εικόνες, τραγουδισμένες και ντυμένες με χαρούμενες μουσικές.

Ο Μελής, ένα χαριτωμένο αρκουδάκι, απολαμβάνει τα προνόμια του μοναδικού παιδιού μέσα από την αποκλειστική αγάπη και αφοσίωση των γονιών του. Ωστόσο, φτάνει η στιγμή που αποκτά μια αδελφούλα και όλα αλλάζουν. Μετά από έντονες ψυχικές συγκρούσεις, η παρουσία του Ζηλ και στη συνέχεια της Νεράιδας Ψυχαλίδας αποδεικνύεται καθοριστική για την επίλυση του προβλήματος. Μέσα από τη συμβολική γλώσσα του παραμυθιού τα μικρά παιδιά, οι γονείς και οι παιδαγωγοί θα ανακαλύψουν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, ότι υπάρχουν λύσεις για να απαλυνθεί το βασανιστικό συναίσθημα της αδε...

Οι πολίτες της Μικροχώρας υποφέρουν κάτω από την πιεστική εξουσία του βασιλιά Απόλυτου Άψογου του Α΄. Στερούνται κάθε είδους ελευθερία και το δικαίωμα στη χαρά, τη δημιουργία και την ευτυχία. Ένα πουλί όμως θα φέρει τα πάνω κάτω και, μετά από πολλές περιπέτειες, η Γνώση θα κατοικήσει για πάντα στη Μικροχώρα. Στο παραμύθι μας η έννοια της Δημοκρατίας και πολλές άλλες, οι οποίες περιέχονται σ' αυτήν, αναδύεται ζωντανή μέσα από συμβολισμούς και εικόνες στο πλαίσιο της μικροκοινωνίας του σχολείου, αφήνοντας πολλά περιθώρια για περαιτέρω σκέψεις και προβληματισμούς τόσο σε...

[...] Κύριο χαρακτηριστικό των λαϊκών παραμυθιών είναι η παγκοσμιότητα. Κάθε λαός, πρωτόγονος ή πολιτισμένος, έχει το μερίδιό του στη δημιουργία παραμυθιών, ιστοριών, μύθων. Τα ίδια μοτίβα, οι ίδιοι τύποι παραμυθιών κυκλοφορούν σε κάθε μεριά της γης, σε κάθε πολιτισμό. Η διαφορά βρίσκεται στο ύφος. Κάθε λαός, αλλά και κάθε αφηγητής μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής προσθέτει στο παραμύθι στοιχεία της ψυχολογίας του, της ιστορίας, της γεωγραφίας, της κατοικίας, της ενδυμασίας, των διατροφικών του συνηθειών, των επαγγελματικών του ασχολιών, της θεραπευτικής, των δοξασιώ...

Η συλλογή της κ. Γιάννας Σέργη με τα "Λαϊκά παραμύθια των Επτανήσων" έρχεται να προστεθεί στις άλλες εκδόσεις της στο χώρο του ελληνικού λαϊκού παραμυθιού. Η έντονη εκδοτική της δραστηριότητα στο συγκεκριμένο πεδίο, πέρα από το συγγραφικό μόχθο υποδηλώνει και την ιδιαίτερη σχέση της, τόσο με τον κόσμο του παραμυθιού, όσο και με τον κόσμο του παιδιού, σχέση δημιουργική που στηρίζεται στην αγάπη για το αντικείμενο. Πράγματι, η συγκεκριμένη ενασχόληση με το παραμύθι απαιτεί αφενός γνώση - απαραίτητη για τη σωστή έρευνα σ' έναν ευαίσθητο χώρο, όπως είναι αυτός του λαϊκού παραμυ...

[...] Συγκεντρώνει εδώ τριάντα ένα παραμύθια από τη Μύκονο, τη Νάξο, τη Σύρο, την Τήνο, την Πάρο, την Αντίπαρο, την Κέα, τη Μήλο, τη Θήρα, την Αμοργό, την Κύθνο, ενώ στο επίμετρο του βιβλίου της παραθέτει οκτώ παραμύθια στο παραδοσιακό γλωσικό ιδίωμα κάθε νησιού, με σκοπό τη γνωριμία του αναγνώστη με τον κυκλαδίτικο ιδιωματικό λόγο, ο οποίος συνήθως αποσιωπάται ή μετατρέπεται στην κοινή νέα ελληνική, για λόγους ευκολίας, εμπορικότητας κλπ. Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι οκτώ από τα παραμύθια αυτά προέρχονται από επιτόπιες καταγραφές, τα νησιά Σύρος, Κέα, Πάρος, Αντίπαρος και...

[...] Το παρόν βιβλίο είναι το τέταρτο με παραμύθια, λαϊκά πάντα. Κι αν εκείνα των τριών προηγούμενων βιβλίων τα άντλησε η κυρία Σέργη από την προφορική παράδοση, αυτά εδώ τα αντλεί από συλλογές, τις οποίες εξέδωσαν ειδικοί και πάντως μυημένοι στον κόσμο της λαϊκής παράδοσης και του παραμυθιού. Έχω λόγω που τονίζω, ότι και στη μία και στην άλλη περίπτωση η κυρία Σέργη, ενδιαφέρεται και δημοσιεύει αποκλειστικά λαϊκά παραμύθια, παραθέτοντας και τις ζωντανές (στα τρία άλλα βιβλία της, γραπτές εδώ) πηγές. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

"Κάποτε, παιδιά, τα παγωμένα βράδια του χειμώνα, οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας έπαιρναν το σκαμνάκι τους και κάθονταν κοντά στ’ αναμμένο τζάκι. Γύρω τους μαζεύονταν αμέσως και στρογγυλοκάθονταν τα εγγονάκια τους μα κι η γάτα του σπιτιού, λες και καταλάβαινε πως τούτη η ώρα ήταν η καλύτερη της μέρας και δεν έπρεπε να τη χάσει. Στην αρχή δε μιλούσε κανείς. Άκουγαν μόνο τη μουσική που έπαιζαν τα βιολιά του βοριά στις χαραμάδες, τα τυμπανάκια της βροχής στη στέγη, τα ξυλάκια της φωτιάς στο τζάκι. Κι ύστερα, αφού πια η πόρτα της ψυχής μισάνοιγε, άρχιζαν το παραμύθι: "Μια φ...

Το παιδικό θέατρο και το κουκλοθέατρο αποτελούν κύριες και βασικές δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό σχολείο, στον παιδικό σταθμό και σε όλους τους χώρους στους οποίους απασχολούνται παιδιά, αφού η συμβολή τους στην ανάπτυξη της προσωπικότητας είναι πολύτιμη και ουσιαστική. Το ζητούμενο είναι τα καλά σενάριο, τα έργα εκείνα που αγγίζουν και ευχαριστούν την παιδική ψυχή, που γίνονται αρωγός στην καλλιέργειά της. Το βιβλίο αυτό καλύπτει την παραπάνω αναζήτηση και γίνεται έτσι άριστο και απαραίτητο βοήθημα στα χέρια του εκπαιδευτικού. Ο μεγάλος αριθμός των...