Λούβαρις Νικόλαος Ι. 1887-1961
Loúvaris Nikólaos I.
Γεννήθηκε στην Τήνο το 1887. Σπούδασε στη Ριζάρειο Σχολή και στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Διορίστηκε καθηγητής των παιδαγωγικών στο Αρσάκειο και κατόπιν, διευθυντής του διδασκαλείου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας (1926-1928) και Υπουργός Παιδείας (1936). Ήταν υπουργός παιδείας και στην τρίτη κατοχική κυβέρνηση του Ι.Ράλλη. Το 1945 καταδικάστηκε από το δικαστήριο δοσιλόγων αλλά τρία χρόνια αργότερα αποφυλακίστηκε και το 1951 αμνηστεύθηκε. Το 1959 εκλέχτηκε ακαδημαϊκός.
Εις πνεύματα πίστις κατά τους περί Χριστόν χρόνους
Λούβαρις Νικόλαος Ι. 1887-1961
Βιβλιογνωσία (2012)
[...] Αρχίζοντας μία προσπάθεια που φοιτητής ονειρεύτηκα θα επιδιώξω να αναδημοσιεύσω έργα του μεγάλου δασκάλου όπως και να επανεκδώσω άλλα δημοσιευμένα με τη μορφή άρθρων και επιφυλλίδων σε περιοδικά και εφημερίδες δυσεύρετα αν όχι πολύ σπάνια σήμερα. Αρχή κάνω με τη διατριβή του "Η εις πνεύματα πίστις κατά τους περί Χριστόν χρόνους", η οποία τυπώθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1920 και αναγνωρίστηκε ως διδακτορική διατριβή από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1921. Πρόκειται για κείμενο έντονα συνθετικό, αλλά ταυτόχρονα συνοπτικό. Γραμμένο κατά τα χρόνια της νεότ...
Ιστορία της φιλοσοφίας
Λούβαρις Νικόλαος Ι. 1887-1961
Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε. (2008)
Άλλοτε βαδίζοντας χέρι χέρι με τις φυσικές επιστήμες, κι άλλοτε στραμμένη προς τις εσώτερες ανησυχίες του ανθρώπινου νου, η φιλοσοφική σκέψη είχε πάντα έναν και μοναδικό στόχο: την κατανόηση του κόσμου και της θέσης του ανθρώπου μέσα σε αυτόν. Πυθαγόρας, Ηράκλειτος, Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Επίκουρος. Αυγουστίνος, Ιωάννης Δαμασκηνός, Θωμάς Ακινάτης. Κοπέρνικος, Γαλιλαίος, Νεύτων. Ντεκάρτ, Ρουσσό, Βολταίρος. Καντ, Χέγκελ, Σοπενχάουερ... Δυόμισι χιλιάδες χρόνια φιλοσοφικού στοχασμού εκτίθενται σε ένα κλασικό σύγγραμμα, που επί σειρά ετών υπήρξε απαραίτητο ανάγνωσμα...
Ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων για το Άγιον Όρος
Συλλογικό έργο
Ιωλκός (2000)
[...] Κατά την ανθολόγηση καταβλήθηκε προσπάθεια, ώστε να καλυφθεί σφαιρικά η καθημερινή, η λατρευτική ζωή, το περιβάλλον, οι συνήθειες, τα "άνθη" που βλάστησαν στην αθωνική Έρημο. Επιχειρήθηκε γλωσσική ενοποίηση και συγχρονισμός με τη σύγχρονη γλωσσική αντίληψη, διατηρήθηκαν όμως οι ιδιοτυπίες που εκφράζουν και το ύφος των συγγραφέων, όπως π.χ. του Νίκου Καζαντζάκη (μάχονταν αντί μαχόταν στο τρίτο πρόσωπο του ενικού στον Παρατατικό χρόνο και μαχόντουσαν στο τρίτο του πληθυντικού). Διορθώθηκαν σιωπηρά αβλεπτήματα ή λάθη οφειλόμενων σε άγνοια των αγιορείτικων δεδομένων. Σ...