Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας η διαμάχη ανάμεσα στον Εμμανουήλ Ροΐδη και στον Άγγελο Βλάχο το 1877, με αντικείμενο την (ελληνική) ποίηση και κριτική, έχει καταχωρηθεί ως σημαντικό γεγονός του φθίνοντος 19ου αιώνα. Με την απήχησή της επηρέασε πολύτροπα τον πνευματικό χώρο και συνέβαλε σημαντικά στη διαμόρφωση πρόσφορου κλίματος για τις αναζητήσεις της γενιάς του '80, η οποία προσπαθούσε τότε να επιβάλει την παρουσία της. [...] Η διαμάχη Ροΐδη-Βλάχου θεωρήθηκε (ορθά, όπως θα δούμε) διαμάχη και παρουσιάστηκε με τις μεταφορές και τις εικονοποιίες πολεμικής σύγκρουσ...

Εάν ο αναγνώστης μας θέσει το ερώτημα: Με ποιο κριτήριο προτιμήσαμε τις δημοσιευόμενες προτάσεις ή παραγράφους, απαντάμε αντιγράφοντας τον συγγραφέα της Παπίσσης: Οι ευφυέστατοι αφορισμοί, στην παρούσα έκδοση της "Στιγμής", σε ελάχιστο όγκο περιέχουν πολλή ουσία, όπως τα χωρία της Γραφής ή τα φιλέτα.

Το 1896 ζητήθηκε από τον Ροΐδη να γράψει κείμενα για την πόλη που φιλοξενούσε τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρόκειται για κείμενα δημοσιογραφικά στα οποία ωστόσο διακρίνουμε το απαράμιλλο ύφος και την καυστική σάτιρα του αιρετικού συγγραφέα. Ο Ροΐδης περιδιαβάζει την πόλη και παρατηρεί την καθημερινή ζωή των κατοίκων της με μάτι διεισδυτικό και απροκατάληπτο. Η ανάγνωση της πόλης αποκαλύπτει μιαν άλλη πραγματικότητα, εντελώς διαφορετική από εκείνη που απαιτούσε η εθνική υπερηφάνεια με αφορμή τη διοργάνωση των Αγώνων από τη μικρή και φτωχή Ελλάδα. Είναι αλήθεια ότι η δυσ...

Τέσσερις κλασικοί Νεοέλληνες συγγραφείς από τη σειρά των "Ελληνικών" συνυπάρχουν σε αυτό τον τόμο: Ανδρέας Καρκαβίτσας: "Η θάλασσα", Αργύρης Εφταλιώτης: "Η Αγγέλικα", Γεώργιος Βιζυηνός: "Το μικρό ραφτόπουλο" και Εμμανουήλ Ροΐδης: "Η μηλιά". Συνδετικός κρίκος η θαυμάσια εικονογράφηση της Έφης Λαδά.

Η κυκλοφορία στα 1896 της συλλογής "Ελληνικά διηγήματα" αναντίρρητα αποτελούσε εκδοτικό γεγονός για τη χώρα μας, γιατί πρόκειται για την πρώτη στο είδος της συλλογή και ταυτόχρονα για μια αντιπροσωπευτική παρουσία στο χώρο του αφηγηματικού μας λόγου. Επισημαινόταν έτσι κατά τον αμεσότερο τρόπο η ύπαρξη ενός σχετικά νέου λογοτεχνικού είδους, όπως το διήγημα, για το οποίο ο εκδότης του έργου Γ. Κασδόνης δεν παρέλειψε να τονίσει ότι "η πρώτη γενναία ώθησίς" του έγινε μέσα από τις στήλες του περιοδικού "Εστία", του οποίου εκείνος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε διευθυντή...

Όσο ψάχνει κανείς στα κείμενα του Εμμανουήλ Ροΐδη, τόσο ανακαλύπτει μοναδικούς λογοτεχνικούς θησαυρούς, όπου ο μεγάλος Συριανός συγγραφέας γνώριζε πολύ καλά να συνδυάζει την προσφορά της σπάνιας ιστορικής πληροφορίας με την κριτική σκέψη και τον βαθύ στοχασμό. Το δοκίμιο αυτό δεν αναφέρεται μόνον στο ζήτημα των απόκρυφων ευαγγελίων και των άλλων πρωτοχριστιανικών κειμένων που εξαιρέθηκαν από τις Οικουμενικές Συνόδους και δεν απέκτησαν ποτέ τον τιμητικό τίτλο του "κανονικού", αλλά προχωρά ακόμη βαθύτερα στην περιγραφή της ψυχολογίας των πρώτων χριστιανών και αναδεικνύει κ...

Μια ανθολογία ελληνικού διηγήματος του εικοστού αιώνα είναι, εκ των πραγμάτων, ένα εγχείρημα συνολικού χαρακτήρα. Οφείλει να αποτυπώνει μέσα από κατασταλαγμένες μορφές τόσο τις περιπέτειες της γραφής όσο και της γλώσσας αλλά και της χώρας που ανέδειξε τους επιλεγμένους διηγηματογράφους. Όσο απαραίτητοι είναι σε μια ανθολογία οι δημιουργοί-αγκωνάρια, οι δημιουργοί που σ’ αυτούς αναφερόμαστε αυθόρμητα, σχεδόν χωρίς σκέψη, άλλο τόσο ενδυναμώνουν την ανθολογία αυτή οι δημιουργοί ήσσονος σημασίας. Οι συγγραφείς δηλαδή που αποτυπώνουν «στιγμές» και «εικόνες» ταπεινές και φαινομεν...

Δύο είναι τα βασικά θέματα που κυριαρχούν στα ροϊδικά δημοσιεύματα του παρόντος τόμου: η κοσμική και η πολιτική ζωή. Σελίδες δημοσιογραφικού-αθηναϊκού ρεπορτάζ; Προφανώς. Οι όροι του παιχνιδιού (πληροφόρηση, περιγραφή, σχολιασμός) είναι δεδομένοι. Ας θυμόμαστε μόνο ότι ο Ροΐδης δημοσιογραφεί και με τους όρους του "Ραμπαγά" και με τους δικούς του. Στην ουσία συντάσσει τα άρθρα του εν θερμώ, με την πίεση του χρόνου, κάποτε μάλιστα και με απρόσφορες συνθήκες: λ.χ. πάνω σ' ένα θορυβώδες ατμόπλοιο επιστροφής από την Πάτρα στην Αθήνα. Σχολιαστής της πολιτικής επικαιρότητας ή αυτ...

Il matrimonio: paradiso o inferno? Tutto dipende da noi, da come ci poniamo davanti alle inevitabili discussioni, agli immancabili conflitti, alle bizze del coniuge. Un sereno sorriso, consapevole e distaccato al tempo stesso, un benevolo non prendere troppo sul serio gli altrui capricci. In queste pagine Roidis, nei panni dell’ex marito geloso, ci spiega come sia questione non tanto di saper stare al gioco, ma di riuscire a prendere il prossimo per il verso giusto, gentile consorte inclusa. Ossia con la giusta dose di ironia - e di autoironia.

Το διήγημα "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα και πιο χαρακτηριστικά έργα του Εμμανουήλ Ροΐδη και παραμένει διαχρονικό, αν και είναι γραμμένο το 1894.