Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα έρευνα είναι θεολογικό δοκίμιο που ερμηνεύει αναλυτικά, ως προς το πρόβλημα του κακού, την ουσιαστική πλευρά του άγιογραφικού και του πατερικού πνεύματος. Σε πολλά σημεία ιδίως αποτελεί οχι μονάχα ερμηνεία, αλλά και προέκταση του περιεχομένου των πηγών. Η εξέταση του προβλήματος του κακού δεν μπορεί ν’ απομονωθεί σε μια μονάχα περιοχή της δογματικής διδασκαλίας το ιδιο μάλιστα δεν μπορεί να γίνει μήτε στην περιοχή της φιλοσοφίας. Στην προκειμένη περίπτωση, ενώ διαρκώς γίνεται η απαραίτητη αναφορά σε επιστημονικά και φιλοσοφικά δεδομένα, η βάση παραμένει θεολογική,...

Μια από τις συναρπαστικότερες θεοφάνειες της Π. Διαθήκης είναι η φανέρωση της θείας δόξας στον Ηλία Θεσβίτη ως φωνή αύρας λεπτής πάνω στο όρος Χωρήβ, ύστερα από την άγρια σύγκρουση του προφήτη με τους ψευδοπροφήτες του Βάαλ. Προηγουμένως μήτε στον άνεμο μήτε στο σεισμό μήτε στη φωτιά έκανε αισθητή την παρουσία του ο Θεός. Ωστόσο με την εμπειρία μας γνωρίζουμε ότι η αποκάλυψη του Θεού στην κτίση και στην ιστορία είναι μια πορεία ωδίνουσα. Πορεία σημαίνει ανοιχτούς ορίζοντες και συνεχή αναμονή για κάτι καινούριο. Πάντως είναι ανάγκη να διευκρινιστεί με έμφαση ότι τούτη η ωδί...

[...] Είναι αυτονόητο ότι ένα εγχειρίδιο οικουμενικής θεολογίας δεν μπορεί και μήτε επιτρέπεται να στηρίζεται σε αφηρημένες και απλώς θεωρητικές αρχές. Περιγράφει τη ζωντανή και άρρηκτη σχέση θεωρίας και πράξης της εκκλησίας. Κατά την πατερική αρχή ο λόγος είναι έμπρακτος και "πράξις ελλόγιμος" που καθορίζουν το περιεχόμενο της οικουμενική θεολογίας. Σε τούτο το περιεχόμενο, λοιπόν προσβλέπει η συγγραφή ενός έργου που θα στηρίζεται σε βασικά σημεία μια τέτοιας θεολογίας, με άλλα λόγια θα είναι, όσο εφικτό, μιας επιτυχής "Οικουμενική θεολογία".[...] (από τον πρόλογο του βι...

[...] Πολλά, λοιπόν, μπορεί να σκεφτεί και να πει κανείς για τον πολιτισμό και τα είδη του. Ωστόσο ευθύς εξαρχής και με λίγα λόγια οφείλει να επισημάνει ότι "πολιτισμός" είναι "τα έργα" και "η συμπεριφορά" του ανθρώπου, απαραίτητα στα πλαίσια μιας κοινότητας, προάγεται η ζωή σε "σενεχή" - και όχι "ασυνεχή" - εξελικτικά στάδια, και όσο είναι εφικτό ανεξάρτητα από κατάχρηση οποιασδήποτε εξουσιαστικής επιβολής. Επομένως σ' αυτά τα πλαίσια, με βάση καταρχήν την ανθρώπινη ευφυΐα, κάθε εξυψωτική "δημιουργία" και κάθε φιλική "συμπεριφορά" μεταξύ των ανθρώπων αποτελούν πολιτισμό. Α...

Διαχρονικά και συγχρονικά έχει γίνει συρμός, από ανάγκη ή από ματαιοδοξία, να γράφονται "Απομνημονεύματα". Δεν θέλησα να δώσω αυτό τον τίτλο στο έργο μου, φοβούμενος μην πει κανείς ότι ζήλεψα την δόξα του Ουίνστον Τσόρτσιλ ή της Μπριζίτ Μαρντό. Άλλος είναι ο δικός μου ο καημός. Από μικρό παιδί φοβόμουνα μπροστά στο φάσμα κάθε χαμού, κι ήταν ασταμάτητος ο αγώνας που έκανα εναντίον του όποιου αφανισμού. Τίποτα να μη χάνεται. Θυμάμαι πώς, όσες φορές έβλεπα ανοιχτή βρύση να τρέχει, έτρεχα και την έκλεινα αμέσως, γιατί φοβόμουνα μην τελειώσει το νερό. Αργότερα κατάλαβα πολύ καλά...