Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μελέτημα αυτό, της συγκριτικής και αναλυτικής θεατρολογίας και δραματουργίας, παρουσιάζει τρεις περιπτώσεις γυναικών θεατρικών συγγραφέων στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που συνάμα είναι και πρώιμα δείγματα γυναικείας λογοτεχνικής δραστηριότητας στη νεότερη Ελλάδα και οι γυναίκες οι πρώτες δραματογράφοι. Η Μητιώ Σακελλαρίου (1789-μετά το 1863), η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (1801-1832) και η Ευανθία Καϊρη (1799-μετά το 1866) είναι σχεδόν συνομήλικες, και η λογοτεχνική και δραματουργική τους δραστηριότητα πέφτει στα χρόνια του Αγώνα ή και λίγο νωρίτερα: τη...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: Διεθνές Συμπόσιο, Δελφοί 8-12 Απριλίου 1984 "Το αρχαίο δράμα σήμερα" - Daniela Ambrosino, "Aristophane et Socrate" - Christian Biet, "Lesa adaptations de l' Oedipe - Roi de Sophocle en France, an XVIIIeme siecle" - Buxton Bristol, "The gods in Sophocles" - John Chioles, "The context of Aeschylus. The Persians" - Catherine Clement, "Meres et Filles: La Oefaite d' Artemis dans les deux Iphigenies d' Euripide" - Jean Duignaud, "Pourquoi, aujourd'hui encore, cette fascination du theatre grec?" - Katsouris A.G., "Menander: variation in th...

Η επανάληψη, η τελετουργία, η παράδοση, η παραλλαγή, η μνήμη, η ενημέρωση, η τεχνητή επικοινωνία, η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα, είναι από τα πιο στοιχειώδη και θεμελιακά δεδομένα της ζωής μας, από τα πιο θεμελιώδη στοιχεία της ύπαρξης, τόσο στη φύση όσο και στον πολιτισμό. Δεν υπάρχει τομέας του πολιτισμού όπου δεν συναντιούνται. Όταν ξεκινάς να γράφεις για τόσο πρωταρχικά φαινόμενα, τίθεται έντονα το πρόβλημα της μεθοδολογίας, ακόμη και σε δοκίμια όπως είναι αυτά του προκειμένου τόμου, όπου τα περισσότερα κεφάλαια έχουν έντονο τούτο το πρόβλημα, γιατί καταπιάνονται με πο...

Το δέος της τελευταίας σελίδας η κατάνυξη με το τελευταίο φως η αμηχανία μετά τον εσπερινό όταν πρέπει πάλι να πάμε σπίτι και να αντικρύσουμε τα γνωστά. Τόσες σελίδες τόσων ημερών συντροφιά και τώρα σώνουν· σχεδόν προδοσία μα εσύ ήσουν που τις γέμισες και τώρα πληρωμένες φεύγουν συνήθισες στο λευκό τετράγωνο ν’ απλώσεις φαρδιά πλατιά το εγώ σου λες και είναι κρεβάτι για δύο τώρα το σπίτι ξανανοικιάζεται κι αλλού θα κυλιέται ο νούς σου και οι αισθήσεις σου και τα αισθήματα. Άς μην ήσουν τόσο βιαστικός με τις άκαιρες εξομολογήσεις σου τις άκυρες διαπιστώσεις...

Ποιος είναι, τελικά, ο "λαός"; Πόσο διαδεδομένη είναι η προσποίηση και η θεατρικότητα στον παραδοσιακό ελληνικό λαϊκό πολιτισμό; Σε ποια έκταση σκηνοθετείται η αυθεντικότητα της παραδοσιακής ζωής για τον τουρισμό; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να τεκμηριώνονται τα φαινόμενα της μακράς διάρκειας στη χρονική τους συνέχεια; Γιατί η συγκριτική μέθοδος μετατρέπεται μερικές φορές σε μια αφηρημένη τυπολογία, πέρα από χώρο και χρόνο; Αποτελεί το ποδόσφαιρο αντικείμενο της λαογραφικής έρευνας; Υπάρχουν λαογραφικά θέματα, πέρα από τον ηθογραφισμό, στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία; Γιατί η...

Στο νέο του βιβλίο με περιεχόμενο επτά εθνογλωσσολογικές μελέτες ο Βάλτερ Πούχνερ μας ξεναγεί στον ελληνικό και βαλκανικό λαϊκό πολιτισμό και στις άκρες του κόσμου, όπου κατοικούν τέρατα και κυνοκέφαλοι, νάνοι και λυκάνθρωποι, βρικόλακες και νεράιδες, καλικάντζαροι και διαμόνια με άγρια και γελοία δράση. ο συγγραφέας κινείται σε ένα ευαίσθητο και λεπτεπίλεπτο πεδίο έρευνας για να αναζητήσει τα σημοσιολογικά δίκτυα, τα οποία περιβάλλουν μια λέξη ή μια έκφραση, και τα οποία αλλάζουν και μετατοπίζονται ανάλογα με τα συμφραζόμενα, μ' έναν σχεδόν καλλιτεχνικό τρόπο. Μέσα α...

Ο τίτλος αυτής της συναγωγής θεατρολογικών μελετημάτων σχετίζεται με το πρώτο κεφάλαιο, στο βαθμό που οι απαρχές του κουκλοθέατρου ανάγονται από τη μια στα θρησκευτικά είδωλα, από την άλλη στα παιδικά παιχνίδια. Τα είδωλα, από την άλλη στα παιδικά παιχνίδια. Τα είδωλα είναι ομοιώματα κάποιας θεότητας ή και του ανθρώπου, υλικά υποκατάστατα για ένα απροσπέλαστο, συνήθως, ον, λατρευτικό αντικείμενο ή και το παιχνίδι αφημένο στην εξουσία του κατόχου, που το κάνει ό,τι θέλει. Από μιαν άποψη τα είδωλα και ομοιώματα περικλείουν και ολόκληρο το μυστήριο του θεατρικού φαινομένου.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα συλλογικό έργο, στο οποίο η πραγματικότητα της φυλακής συναρθρώνεται με τους πολυποίκιλους ορισμούς της και αναδεικνύεται ο πλούτος των θεάσεων και των νοημάτων που ιστορικά προσέδωσε η κοινωνία μας στη φυλακή. Η ανάλυση της διαντίδρασης των ποινικών πρακτικών με κοινωνικές και πολιτισμικές μεταβλητές, στα πρώτα κείμενα του τόμου, υποδεικνύει όψεις που μπορεί να πάρει ο διάλογος μεταξύ επιστημονικών και άλλων κοινωνικών λόγων. Στις επόμενες θεματικές ενότητες, κατά συνέπεια, η ανάλυση εστιάζει στις εικόνες φυλακής, όπως αυτές αναδύονται μέσα από διά...

Πολλές και ποικίλες είναι οι κριτικές εκτιμήσεις για το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Η παρούσα "Εισαγωγή" συνενώνει κείμενα που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα θεωρητικών, αισθητικών και ιδεολογικών απόψεων, προκειμένου να αναδειχτούν με τον πληρέστερο δυνατό τρόπο τα πνευματικά ενδιαφέροντα του πολύτροπου αυτού συγγραφέα. Τα εν λόγω κριτικά κείμενα καλύπτουν μια περίοδο ενός περίπου αιώνα, από ένα κριτικό σχόλιο του 1916 μέχρι σήμερα. Το υλικό είναι οργανωμένο θεματικά, με κεφάλαια αφιερωμένα στην ποίηση του Καζαντζάκη, στο θεατρικό, ταξιδιωτικό και αυτοβιογραφικό έργο του, αλλά κα...

Η δίτομη έκδοση Ελληνική Βιβλιογραφία Θεατρικών Έργων, Διαλόγων και Μονολόγων 1900-1940 της Χρυσοθέμιδος Σταματοπούλου-Βασιλάκου, σε επιμέλεια του θεατρολόγου Πέτρου Βραχιώτη, είναι, ένα μνημειώδες έργο, αναφαίρετο βοήθημα και θεμελιώδες ερευνητικό εργαλείο της μελλοντικής Ελληνικής Θεατρολογίας. Συγκεντρώνει 5.344 αναγραφές, πολλές εκ των οποίων αφορούν σε εν πολλοίς άγνωστα θεατρικά έργα και αναδεικνύει την εποχή του "Θεάτρου των Ιδεών" (1895-1922), δηλαδή του ελληνικού μοντερνισμού, καθώς και το χρονικό διάστημα του Μεσοπολέμου ως μια από τις πιο γόνιμες περιόδους της δρ...

Η δίτομη έκδοση "Ελληνική Βιβλιογραφία Θεατρικών Έργων, Διαλόγων και Μονολόγων 1900-1940" της Χρυσοθέμιδος Σταματοπούλου-Βασιλάκου, σε επιμέλεια του θεατρολόγου Πέτρου Βραχιώτη, είναι, ένα μνημειώδες έργο, αναφαίρετο βοήθημα και θεμελιώδες ερευνητικό εργαλείο της μελλοντικής Ελληνικής Θεατρολογίας. Συγκεντρώνει 5.344 αναγραφές, πολλές εκ των οποίων αφορούν σε εν πολλοίς άγνωστα θεατρικά έργα και αναδεικνύει την εποχή του "Θεάτρου των Ιδεών" (1895-1922), δηλαδή του ελληνικού μοντερνισμού, καθώς και το χρονικό διάστημα του Μεσοπολέμου ως μια από τις πιο γόνιμες περιόδους της...

Δύο υπήρξαν κατά κύριο λόγο οι αφορμές που οδήγησαν στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση των μετά χείρας τόμων: αφενός, η συνειδητοποίηση ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική λαογραφία έχει πραγματοποιήσει αλματώδεις προόδους, όχι μόνο επειδή διδάσκεται σε μεγάλο αριθμό τμημάτων και σχολών των ελληνικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά κυρίως, επειδή έχει ανανεωθεί θεματικά, θεωρητικά και μεθοδολογικά· αφετέρου, η έλλειψη από την ελληνική λαογραφική βιβλιογραφία ενός συλλογικού θεωρητικού έργου-εγχειριδίου για την εισαγωγή στη σπουδή της λαογραφικής επιστήμης στην Ελλάδα,...

Περιέχονται οι θεματικές ενότητες: - Ριζοσπαστισμός και Πολικά Ρεύματα - Τα Επτανησιακά Γράμματα - Παιδεία - Η Επτανησιακή Μουσική - Η Τέχνη - Το Επτανησιακό Θέατρο - Η Ένωση στη Συλλογική Μνήμη

Ο όρος "εφαρμοσμένη λαογραφία" περιγράφει ένα φαινομένο "χρήσης" και μια πρακτική, η οποία συναντιέται κυρίως στις τέχνες αλλά δεν είναι άγνωστη και στην επιστήμη: η "χρήση" στοιχείων του λαϊκού πολιτισμού σε γνωστικά πεδία και επίπεδα της κουλτούρας που δεν ανήκουν πια σ' αυτόν.

Σημαίνουσα μορφή της ελληνικής θεατρολογίας, ο Δημήτρης Σπάθης, με το πλούσιο ερευνητικό έργο του, τον ανήσυχο επιστημονικό στοχασμό του, τη διδακτική του θητεία και τη συνέπεια του βίου του, υπήρξε, άμεσα ή έμμεσα, δάσκαλος για πολλούς νεότερους θεατρολόγους. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή του στην έρευνα πάνω στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, την οποία συνεχίζει ώς σήμερα με νεανικό πάθος και πρωτότυπη σκέψη. Οι συνεργάτες του παρόντος τόμου αποφάσισαν να τον τιμήσουν για την προσφορά του, χαρίζοντάς του μια πρόσφατη επιστημονική εργασία τους. Τα μελετήματα...

Η μονογραφία αυτή είναι δειγματοληπτική εκδρομή σ' ένα μέρος της δραματογραφίας του 19ου αιώνα, εκείνο που οδηγεί τελικά στους στερεότυπους κωμικούς τύπους του θεάτρου σκιών. Φτάνει σε ορισμένα αξιοπρόσεκτα συμπεράσματα, που ρίχνουν κάποιο νέο φως στην όλη πορεία του γλωσσικού ζητήματος, στην κοινωνική του διάσταση και λειτουργικότητα, στα ιδεολογικά "κατασκευάσματα" των γλωσσικών αγώνων, αλλά και σε θεατρικές συμβάσεις σχετικά με το λογιοτατισμό και τους ιδιωματικούς σκηνικούς τύπους που θα εκβάλουν τελικά στον Καραγκιόζη. Τα πορίσματα των επισημάνσεων αυτών εντάσσονται σε...

Στον παρόντα τόμο δημοσιεύονται εικοσιτρείς μελέτες βελτιωμένες και αναθεωρημένες από τους συγγραφείς τους και επιμελημένες από τους επιμελητές της παρούσας έκδοσης. Η αρχική τους μορφή, μαζί με άλλες μελέτες, παρουσιάστηκαν στην Γ' Συνάντηση των Ελλήνων Πανεπιστημιακών Λαογράφων, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή (2013) υπό την Αιγίδα του Προέδρου και της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. [...] Συμμετέχουν οι: Μιχαήλ Γ. Μερακλής, Βάλτερ Πούχνερ, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Μαρία...