Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από αυτό τον προμαχώνα όπου μας ανέβασε η ζωή, υπάκουοι στη μνήμη της καρδιάς, πλέκουμε στέφανα με λέξεις και τα ρίχνουμε στο πέλαγος του χρόνου για να τιμήσουμε τους άξιους φίλους που εχάσαμε, αλλά που δεν αποχωριστήκαμε. Συνθέττοντας τον τόμο αυτό, γνωρίζουμε πως καλούμε τους αναγνώστες του να γνωρίσουν μια σπάνια μορφή της νεοελληνικής κοινωνίας και να πιστοποιήσουν την εξαιρετική, την ιδιότυπη δύναμη του λογοτεχνικού της έργου. Η Μαρία Περ. Ράλλη, θαύμασμα και χαρά όσων την γνώρισαν, θα έμενε άγνωστη στους νεωτέρους, αν δεν επιχειρούσαμε αυτή την ξενάγηση στον χώρο ζ...

Συναυλίες μαγευτικές στην Αγορά και στο Μέγαρο. Αλλά και ποιήματα. Με ποιό γνωστά ίσως ορισμένα από τα τραγούδια της Οδού Ονείρων σε δικούς του στίχους: "Οδός Ονείρων", "Η μαύρη Φόρντ", "Ο ηθοποιός" (Ηθοποιός / σημαίνει φως / κι είναι καημός / πολύ πικρός".), "Το πάρτυ". Δεν είναι όμως τα μόνα. Από μία εργογραφία του Μ. Χ. που υπήρχε στο πρόγραμμα συναυλίας που έδωσε στο Βεάκειο το καλοκαίρι του 1983, αντιγράφω πρόχειρα ότι δικοί του στίχοι βρίσκονται - όλοι ή μέρος τους δικοί του - στα (μελοποιημένα από τον ίδιο) έργα του: "Ο Κύκλος του C.N.S.", "Η ερημιά", "Απόψε αυτοσχ...

Λίγα Λόγια... Ο χρόνος τελειώνει, ο πιο οδυνηρός που έχω γνωρίσει, σφραγισμένος με την απουσία, άφησε και μια σκληρή και ακατανόητη εμπειρία: Το πνεύμα χωρίς απάντηση. Ο διάλογος ξαφνικά ανύπαρκτος. Τα μύρια ημερήσια ερωτήματα, έπεφταν στο κενό. Προσπάθησα να βρω διέξοδο στην πίστη μου, στην αρχαία σοφία, στα σύμβολα της φύσης και της Γραφής. Τα ποιήματα που ακολουθούν, φτωχά δείγματα του αδιέξοδου. Ι.Τ.

Δύο γράμματα του Γιάννη Τσαρούχη και ένα του Γιάννη Μόραλη τα οποία οι δύο φίλοι αντάλλαξαν το 1958, όταν ο Γιάννης Τσαρούχης βρισκόταν στο Dallas για τα σκηνικά και τα κοστούμια της όπερας "Μήδεια" του Κερουμπίνι με τη Μαρία Κάλλας. Περιλαμβάνει επίσης συνομιλίες του Διονύση Φωτόπουλου με τους δύο μεγάλους ζωγράφους σχετικά με την εποχή εκείνη, τις εντυπώσεις του Τσαρούχη από την Αμερική, τη γνωριμία και τη φιλία τους, και φωτογραφίες των δύο φίλων από τα αρχεία του Γιάννη Μόραλη και του Διονύση Φωτόπουλου.

Το εικαστικό αφιέρωμα για τα 20 χρόνια της Π.Π.Κ., εκφράζει την διαρκή παρουσία της στα εικαστικά πράγματα του τόπου μας και σηματοδοτεί τη συμμετοχή της στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι του μέλλοντος. Τιμούμε εκείνους που συμπαραστάθηκαν στις προσπάθειες της Π.Π.Κ. για την υποστήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας στη χώρα μας και την ενεργητική συμμετοχή τους στην ανάπτυξη του πολιτισμού μας. Κι ακόμα απλώνουμε τη ματιά μας στο μέλλον, με την ελπίδα να διατηρήσουμε το συλλογικό όραμα ζωντανό και στέρεο άμυνας, απέναντι στις αρνητικές επιδράσεις της τυποποίησης και της εξατομί...

Ο κατάλογος αυτός από την έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, με τίτλο "Τα πορτραίτα του Φαγιούμ και η γενιά του '30 στην αναζήτηση της ελληνικότητας", περιέχει έργα καλλιτεχνών όπως ο Πικιώνης, ο Κόντογλου, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Νίκος Νικολάου, ο Εγγονόπουλος, ο Τσαρούχης, ο Μαυροϊδής, ο Πάππας και ο Μόραλης. Καλλιτέχνες που επηρεάστηκαν από τα πορτραίτα του Φαγιούμ εκτίθενται, δείχνοντας τη συνάντηση της τέχνης αυτής με το ελληνικό στοιχείο.

"Γυναίκες καθισμένες σε τραπέζι χαρτοπαιξίας είναι η πρώτη εικόνα του φιλοσοφικού μυθιστορήματος της Άννας Μανωλοπούλου Σκούφα. Οι γυναίκες αφηγούνται ιστορίες σε ένα κείμενο που έχει διάσπαρτους ποιητικούς στίχους. Η έκδοση κοσμείται με ζωγραφιές του Γιάννη Μόραλη" αναφέρει η εφημερίδα Το Βήμα. Περιέχονται τα διηγήματα: "Ο γάμος", "Η δίκη των αγγέλων", "Το χαμάμ", "Το τελευταίο όνειρο της Μαργαρίτας" και "Το υπόγειο με τους καθρέφτες".

[...] Το έργο και η σκέψη του Γιάννη Μόραλη που παρουσιάζεται στην έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, διατρέχει και χρωματίζει την ελληνική δημιουργία στην ποίηση, τη μουσική, το θέατρο και το χορό. Η κορυφαία αυτή πνευματική σύμπραξη προσφέρει ένα μοναδικό παράδειγμα για τον τρόπο που η ζωγραφική εξερεύνησε το διάλογο με τις άλλες τέχνες, προσθέτοντας αλήθεια και αυθεντικότητα στην επαφή του κοινού με την παράδοση και τη συνείδηση της πολιτιστικής του ταυτότητας. Εξάλλου αυτό καθιστά την πρωτοβουλία του Μουσείου Μπενάκη ευρύτερη σε μέγεθος από ένα απλό πολιτιστικό γεγονός, προσφ...

[...] Το έργο και η σκέψη του Γιάννη Μόραλη που παρουσιάζεται στην έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, διατρέχει και χρωματίζει την ελληνική δημιουργία στην ποίηση, τη μουσική, το θέατρο και το χορό. Η κορυφαία αυτή πνευματική σύμπραξη προσφέρει ένα μοναδικό παράδειγμα για τον τρόπο που η ζωγραφική εξερεύνησε το διάλογο με τις άλλες τέχνες, προσθέτοντας αλήθεια και αυθεντικότητα στην επαφή του κοινού με την παράδοση και τη συνείδηση της πολιτιστικής του ταυτότητας. Εξάλλου αυτό καθιστά την πρωτοβουλία του Μουσείου Μπενάκη ευρύτερη σε μέγεθος από ένα απλό πολιτιστικό γεγονός, προσφ...

[...] Ο παιδευσιακός ρόλος αυτής της παρουσίασης είναι, θεωρούμε, απόλυτα προφανής. Οι πενήντα περίπου καλλιτέχνες που έργα τους υπάρχουν στην έκθεση δεν αναζητήθηκαν με κάποια, οποιασδήποτε μορφής αξιολογικά κριτήρια. Φυσικά οι πιο πολλοί είναι από τους σημαντικότερους και τους πιο γνωστούς δημιουργούς της χώρας μας. Υπάρχουν όμως κι άλλοι για τη συμμετοχή των οποίων ή, αντίθετα, για τη μη συμμετοχή τους, θα υπάρξουν πιθανόν κάποιες ενστάσεις. Σε μια τόσο μεγάλη προσπάθεια όμως, με τη συμμετοχή στην οργάνωση της εκδήλωσης πολλών ειδικών, επιβάλλεται ένας κάποιος μέσο...

Ένα πολυσέλιδο λεύκωμα αφιερωμένο στο δάσκαλο Γιάννη Μόραλη, που παρουσιάζει τα πιο αντιπροσωπευτικά του έργα, όπως σπάνια έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα. Όλες οι περίοδοι και οι εικαστικές εκφράσεις του έργου του, φανερώνουν τα μονοπάτια των αναζητήσεών του, από τις μετεμπρεσσιονιστικές τάσεις που ακολούθησε μέχρι τα κυβιστικά του και πιο αφαιρετικά γνωρίσματα. Ένα εικαστικό πανόραμα του έργου του Γιάννη Μόραλη.

Βασικός εκπρόσωπος της Γενιάς του '30 ο Γιάννης Μόραλης, διατρέχει με την τέχνη του, μέσα από μια συνεχώς εξελισσόμενη πορεία, περισσότερο από μισόν αιώνα. Η ζωγραφική του, διατηρώντας πάντα τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα, αναπτύσσεται με συνέπεια και συνοχή, προβάλλει την "κλασική" της ταυτότητα, προσεγγίζει το κρίσιμο θέμα της ελληνικότητας με ένα απόλυτα αναγνωρίσιμο και προσωπικό ύφος. Από τις πρώτες προσπάθειές του τη δεκαετία του 1930 έως τις μετά το 1970 γεωμετρικές του συνθέσεις, το γυναικείο σώμα, η σχέση άνδρα-γυναίκας, το δίπολο Έρωτας-Θάνατος, αποτελούν τη στ...

[...] Η παρουσίαση μιας επιλογής από τα έργα της συλλογής που κατήρτισε ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας, -της συλλογής της Πινακοθήκης Ευαγγέλου Αβέρωφ στο Μέτσοβο-, δεν φιλοδοξεί να δώσει την εξελικτική πορεία της νεοελληνικής τέχνης, ούτε βέβαια απεικονίζει με πληρότητα τα καλλιτεχνικά ρεύματα που διαμορφώθηκαν στην Ελλάδα. Αποτελεί όμως, έτσι όπως συγκροτήθηκε από τον συλλέκτη, ένα σύνολο από εικόνες εικαστικής δημιουργίας, οι οποίες μπορούν να καταγράψουν τις τάσεις που επικράτησαν από τα μέσα του 19ου αιώνα ως τον Μεσοπόλεμο, εποχή που καλύπτει το κύριο περιεχόμενο της συλ...

[...] Η ελιά (το δένδρο, ο καρπός, το σύμβολο), με τη βιολογική και κατ' επέκτασιν συμβολική θαλερότητα, έχει συνδεθεί με την τελείωση της ύπαρξης του ανθρώπου στο μεσογειακό χώρο. Η καλλιέργεια, η παραγωγή του ελαίου, του πολύτιμου αυτού αγαθού, με τους ιερούς όρους φύλαξης-προστασίας, και η χρήση του (που φέρει τη συνείδηση αυτής της ιερότητας) μετατρέπεται σε ενέργεια θρεπτική, κατευναστική αλλά και θεϊκή πάνω στο σώμα και στην ψυχή. [...] (Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη, απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου). Περιέχονται τα κείμενα: Η ελιά στην αρχαιότητα: -...

Το βιβλίο "Τα παγανά" του Στρατή Μυριβήλη εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο 1945 από τις εκδόσεις "Οι Φίλοι του Βιβλίου", σε 3500 αντίτυπα, με ξυλογραφίες του Ι. Μόραλη. Η δεύτερη έκδοση, με τις ίδιες ακριβώς ξυλογραφίες της πρώτης, αλλά με διαφορετική γρμματοσειρά και σελιδοποίηση, έγινε από το "Βιβλιοπωλείον της Εστίας", σε 4100 αντίτυπα, το 1962. Η ανά χείρας τρίτη έκδοση του βιβλίου, σε 1500 αντίτυπα, αποτελεί φωτομηχανική ανατύπωση της πρώτης έκδοσης.

Η Εθνική Πινακοθήκη γιόρτασε το 2000 την εκατοστή επέτειο των γενεθλίων της. Μέσα σ' αυτό τον αιώνα ιστορίας το σημαντικότερο μουσείο νεοελληνικής τέχνης κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερα από 15.000 έργα που καλύπτουν κάθε μορφή τέχνης. Την πλούσια αυτή συγκομιδή την οφείλουμε στην φιλοπατρία των Ελλήνων της δωρητών και στην οξυδερκή πολιτική αγορών των εκάστοτε διευθυντών. Σε μια χώρα που κατακλύζεται από αρχαιολογικά μουσεία αρχαίας και βυζαντινής τέχνης με αμύθητους θησαυρούς, ένα μουσείο που εκπροσωπεί τη νεότερη ελληνική δημιουργία αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Οι ιστο...