Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το επιβλητικό κτήριο στη Ringstrasse, που ανεγέρθηκε, όπως και το "δίδυμό" του Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με επιθυμία του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ, φιλοξενεί μια από τις εντυπωσιακότερες συλλογές έργων τέχνης. Στις αίθουσές του, που εγκαινιάστηκαν το 1891, μεταφέρθηκαν από κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας, οι συλλογές των Αψβούργων. Αριστουργήματα των Βαν Άικ, Βαν ντερ Βέιντεν, Μπρέγκελ, Μαντένια, Αντονέλο ντα Μεσίνα, Τζορτζόνε, Τιτσιάνο, Τιντόρετο, Βερονέζε, Βελάσκεθ, εμπλουτίστηκαν σύντομα με αρχαία αιγυπτιακά, ελληνικά και ρωμαϊκά έργα, αλλά και με διακοσμητικά αντικείμεν...

Το 1530 ο Marcantonio Michiel έτυχε να προσέξει στο σπίτι του Gabriele Vendramin, στη Βενετία, έναν "πίνακα που απεικόνιζε ένα χωριουδάκι σε ώρα καταιγίδας, μια τσιγγάνα και έναν στρατιώτη, έργο του Zorzi de Castelfranco". Επρόκειτο για την "Καταιγίδα" του Τζορτζόνε, έναν από τους πιο γοητευτικούς και αινιγματικούς πίνακες όλων των εποχών. Όταν το 1522 πέθανε ο ιδιοκτήτης του, άρχισε για τον πίνακα μια μακρά περιπλάνηση, που τον οδήγησε στις κατοικίες πλούσιων συλλεκτών, εμπόρων οίνου και καπνού. Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, ταξιδευτές και λόγιοι μπορούσαν να θαυμάσου...

Οι αναζητήσεις του ιμπρεσιονισμού, που ξεκινούν με τον Κλωντ Μονέ, οδηγούν τη ζωγραφική σ' ένα νέο είδος υπαιθρισμού. Οι Τουλούζ Λωτρέκ, Σερά, Σεζάν, Βαν Γκογκ και πρωτίστως ο Γκωγκέν, επηρεάστηκαν καταλυτικά από τους ιμπρεσιονιστές. Όλοι αυτοί, βέβαια, ανήκουν ήδη σε μια άλλη γενιά, για την οποία το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι πια η σύλληψη της φευγαλέας και στιγμιαίας εντύπωσης, αλλά τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του προς αναπαράσταση αντικειμένου. Ο Ανρί Ματίς (Henri Matisse, 1869-1954) εμφανίζεται στην ιστορία της τέχνης ακολουθώντας τα ίχνη των Γκωγκέν και Μονέ. Αυτή η...

O Tζότο κατέχει εξέχουσα θέση στην ιστορία της δυτικής ζωγραφικής, γιατί είναι εκείνος ο καλλιτέχνης που προετοίμασε τον δρόμο για τους μεγάλους ζωγράφους της Aναγέννησης. Σύμφωνα με τους ιστορικούς της τέχνης, είναι αυτός που άλλαξε την τέχνη της ζωγραφικής από ελληνική (δηλαδή βυζαντινή) σε λατινική και της έδωσε μοντέρνα μορφή. Mε άλλα λόγια, εισάγει με το έργο του το μοντέρνο στοιχείο, το οποίο θα σημαδέψει, όχι μόνο την ίδια την τέχνη, αλλά και την καλλιτεχνική συνείδηση των νεότερων χρόνων.

Κρήτη, Βενετία, Ρώμη, Τολέδο, είναι οι διαδοχικές φάσεις στην καλλιτεχνική πορεία του Γκρέκο. H πρώτη τού έδωσε το βάπτισμα του ζωγράφου μέσα στη μεταβυζαντινή παράδοση, οι δύο ενδιάμεσες τον μύησαν στα μυστικά της αναγεννησιακής τέχνης και η τελευταία, το Τολέδο, έμελλε να τού χαρίσει την καλλιτεχνική αίγλη. Mε λίγα λόγια, ο Γκρέκο είναι αμάλγαμα δύο πολιτισμών. Έκανε τα πρώτα βήματα στον ορθόδοξο κόσμο της Ανατολής, αλλά διείσδυσε και γνώρισε τη δόξα στον καθολικό κόσμο της Δύσης.