Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Ωδή στον Βράχο των αιώνων" γράφτηκε (και βραβεύτηκε) με την ευκαιρία Παγκόσμιου Διαγωνισμού με θέμα "Μάρμαρα του Παρθενώνα : Ιστορία μιας κλοπής ή η κλοπή της Ιστορίας". Με την ηθική στήριξη της Αμφικτυονίας έγινε η έκδοση του βιβλίου σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Αγγλικά) προκειμένου να κάνουμε κοινωνούς, φορείς, οργανώσεις και όλους όσους θεωρούν ιερόσυλη την καταστροφική εκγύμνωση και αρπαγή τμημάτων του Παρθενώνα και της Καρυάτιδος και να αγωνιστούμε ώστε να ξαναγυρίσουν αυτά στο τιμημένο λίκνο τους. Μέσα...

Πρόκειται για 24 Αλφαβητάρια που το καθένα αποτελείται από 24 προτάσεις αποφθεγματικές. Η κάθε πρόταση αρχίζει από ένα γράμμα της Αλφαβήτου, ώσπου να ολοκληρωθεί το καθένα Αλφαβητάρι. Δηλαδή στο βιβλίο περιέχονται συνολικά 570 προτάσεις- αποφθέγματα. Τα ονομάζω ποιητικούς σπινθήρες διότι όλα τα αποφθέγματα είναι ποιητικά σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει Γλωσσάρι με επεξήγηση λέξεων.

Εμείς οι Έλληνες έχουμε σφραγίσει την ψυχή μας με την υπέροχη γλώσσα μας, με την ουρανόδωρη Γη μας, με τον θεόσταλτο ήλιο μας, με τη Θρησκεία μας. Όλα αυτά μαζί είναι η Ελλάδα, για όλα αυτά μαζί αγωνίστηκαν πάντα οι πρόγονοί μας, όλα αυτά μαζί μας κρατούν ενωμένους τους Έλληνες, όπου κι αν βρίσκεται ο καθένας. Αυτοί οι δεμένοι κρίκοι, μαζί με την Ιστορία μας, την πλούσια Γλώσσα μας, το ζηλευτό Πολιτισμό μας και το αθάνατο Πνεύμα μας ήταν πάντα τα όπλα μας, αλλά και η Αχίλλειος πτέρνα μας για τον εχθρό. Που όμως δε γνωρίζει ότι δεν είναι αυτή καμωμένη από σάρκα...

Τι είναι για μένα τα Χαϊκού (συνεχίζοντας από τον 1ο Τόμο) ...Ένα μαργαριτάρι που καλλουργείται στο κογχύλι του στοχασμού μου. Ένας στοχασμός που ριζώνει στα μάτια του μυαλού μου. Στα μάτια που βλέπουν βαθύτερα απ' το φως κι απ' το σκοτάδι. Και ανεβαίνει στην ψυχή ο στοχασμός. Μεταμορφώνεται σε Χάϊκού επάνω στο χαρτί. Γίνεται χίλιες λέξεις και αναδιπλώνεται σ' έναν επιγραμματικό υπαινιγμό έμπλεο περισυλλογής και ήρεμης γλυκύτητας. Απλώνεται σε ολόκληρη ζωή. Στηλιτεύει δεκάδες ενοχές και ένοχες λειτουργίες, φαύλες κι αθέμιτες και μάταιες αναδιφήσεις,...

Στην άκρατη καταναλωτική κοινωνία που ζούμε αισθανόμαστε ότι παύουμε να είμαστε ψυχικά αυτάρκεις και θέτουμε σα σκοπό της ζωής μας και των κόπων μας την κατανάλωση άχρηστων και άπειρων πραγμάτων. Έτσι υπονομεύουμε την ηρεμία μας, την ειρηνική συνύπαρξη, την οικογενειακή γαλήνη. Καταναλισκόμεθα οι ίδιοι αναζητώντας την ευτυχία και την πληρότητα στα περιττά. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Γιατί τα περιττά και τα πολλά μας δυσκολεύουν τη ζωή, όσο και αν φαίνεται ότι μας την κάνουν ευκολότερη. Το πρόβλημα επηρεάζει άμεσα τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας μαθαίνουν κι αυτά να επιλέγου...

Στην άκρατη καταναλωτική κοινωνία που ζούμε αισθανόμαστε ότι παύουμε να είμαστε ψυχικά αυτάρκεις και θέτουμε σα σκοπό της ζωής μας και των κόπων μας την κατανάλωση άχρηστων και άπειρων πραγμάτων. Έτσι υπονομεύουμε την ηρεμία μας, την ειρηνική συνύπαρξη, την οικογενειακή γαλήνη. Καταναλισκόμεθα οι ίδιοι αναζητώντας την ευτυχία και την πληρότητα στα περιττά. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Γιατί τα περιττά και τα πολλά μας δυσκολεύουν τη ζωή, όσο και αν φαίνεται ότι μας την κάνουν ευκολότερη. Το πρόβλημα επηρεάζει άμεσα τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας μαθαίνουν κι αυτά να επιλέγου...

Σ' ένα Χαϊκού τη φλόγα της ψυχής μου υποδούλωσα! Ο δράκος είπε: "Δράκισσα μαγείρεψες;" Κι ήρθε το δράμα Θυροκόλλησαν τον πλειστηριασμό μας· στην άδεια ψυχή. Μεταγγίσαμε στις υδρίες της φθοράς· τα όνειρά μας. Τι ήταν και είναι για μένα τα Χαϊκού; Κομμάτια φωτιάς που ξεπηδούν απ' την καρδιά. Και καίνε το χαρτί. Σταθμεύουν στο χαρτί. Αστραπές φωτός που γίνονται ράπισμα συνειδήσεων, αποκαθήλωση ουτοπιών, γαλήνεμα του πνεύματος, ανάκρουση, ξύπνημα ευθυνών. Μια ολόκληρη πατρίδα μέσα σε ένα Χαϊκού. Μια ατέλειωτη ζωή. Ένας ατέρμονος π...

Χωρίς αγάπη οι σχέσεις των ανθρώπων έγιναν μηχανήματα χωρίς ψυχή, χωρίς δέσιμο, χωρίς γλύκα στα μάτια, χωρίς γέμισμα των ωρών μας που όσο κι αν μοιάζουν γεμάτες από υποχρεώσεις και δραστηριότητες, είναι άδειες από πηγαία , μόνιμη χαρά και γαλήνη. Πάντα υπήρχε η επικράτηση της κακίας αλλά τους τελευταίους αιώνες πέρα από τις αναίτιες γενοκτονίες και τους άγριους πολέμους, ο άνθρωπος έχει επιδοθεί σε μια ανελέητη γενοκτονία της ψυχής του, της κοινωνίας, της φύσης, που αρχίζει να γίνεται ανεξέλεγκτη. Κι αυτή η πιο απλή συνταγή ειρήνης "Αγάπα τον πλησίον σου...", μ...

Η παρούσα συλλογή παροιμιών δοσμένων με ποιητικό τρόπο, είναι ό,τι πιο πρωτότυπο υπάρχει μέχρι σήμερα στο χώρο του βιβλίου όσον αφορά τη συγκεκριμένη θεματολογία και θα ήταν καλό να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη και σχολείο και σε κάθε σπίτι. Στόχος της συγγραφέως - ποιήτριας να γίνουν οι παροιμίες πιο κατανοητές και ευχάριστα αναγνώσιμες σε όλες τις ηλικίες. Οπωσδήποτε η μετρική ποίηση - που η ποιήτρια λατρεύει - συντελεί σ' αυτό. Το παραπάνω έργο αποτελείται από 151 παροιμίες που βρίσκονται και αναλύονται σε 118 ποιήματα και που απευθύνεται σε μικρούς αλλά κ...

56 ποιήματα (39 σε ελεύθερο στίχο και 17 σε έμμετρο- η ποιήτρια υπηρετεί και τα δύο είδη) αποτελούν τη συλλογή αυτή. Μέσα από αυτά σμιλεύει τον πόνο, τη χαρά, την απογοήτευση, τη λαχτάρα του έρωτα, με την εφηβική ευαισθησία των νεανικών της σκιρτημάτων, μια και τα ποιήματα ανήκουν στα πρώτα της ποιητικά πονήματα...

Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή των φοιτητικών χρόνων της ποιήτριας, γεμάτη από όνειρα, συναισθήματα και ιδανικές προσδοκίες... Μέσα από 51 ποιήματα (36 σε ελεύθερο στίχο και 15 σε έμμετρο-υπηρετώντας και τα δύο είδη ποίησης-), επιβεβαιώνει τη διαχρονικότητα του "Ωραίου Έρωτα"...

Ένα πολυδιάστατο έργο των φοιτητικών χρόνων της ποιήτριας η οποία μέσα από 36 ποιητικούς μονολόγους αναζητεί τη λύτρωση από την απογοήτευση του θανάτου του ωραίου... Μια ελπιδοφόρα εξωτερίκευση (παρά τον τίτλο) της αγωνίας των νέων κυρίως μπροστά σε κάθε γκρέμισμα, σε κάθε πτώση...

Το έργο "Προσφυγιά - αρμονίας κατάλυση" είναι μια ποιητική υμνωδία μέσα από την οποία ακολουθείται η δραματική ιστορία των προσφύγων της Μικρασίας. Μέσα από 15 "στάσεις" η ποιήτρια αντικρύζει, πονά, διατρέχει και υμνεί όσα έζησαν εκείνοι που μας έφεραν τη σκυτάλη της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και ιστορίας, αφήνοντας εκεί την ψυχή τους... Το έργο πλαισιώνεται με σπάνια και πλούσια φωτογραφικά ντοκουμέντα που γίνονται πιο τραγικά από τις ποιητικές λεζάντες που τα συνοδεύουν.

Είναι η κατάθεση ψυχής μιας ελληνίδας από προσφυγική οικογένεια, για την Κύπρο που είναι ένα πληγωμένο κομμάτι της Ελλάδας μας. Μέσα από τα 33 ποιήματα - πολλά βασισμένα σε αληθινά γεγονότα - η ποιήτρια αγγίζει τις ψυχές των πονεμένων Κυπρίων και της πικρής , ματωμένης ιστορίας τους που στοιχειώνει ακόμη τα χώματά τους. Για να στοιχειώσει και τη μνήμη...