Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κωνσταντίνος Τρίπος (1880-1977) παρ' όλη την έμφυτη μετριοπάθειά του υπήρξε ανοιχτός σε προοδευτικές προοπτικές. Οι πρόγονοί του κατάγονταν από την Ύδρα όπως και από τη Γερμανία. Με αγωγή φιλελεύθερη αλλά εντός κανόνων, υπήρξε ένα άτομο ισορροπημένο και δημιουργικό. Τα παιδικά του χρόνια πέρασε στην Αθήνα -όπου φοίτησε στη Σχολή Βουλγάρεως- και στην Κόρινθο. Παρά τη σημαντική κτηματική περιουσία του, καθώς και ένα δίπλωμα Χημείας, έκρινε σκόπιμο ένα ταξίδι στην Αμερική, το Ελντοράδο των τότε Ελλήνων με στόχους εξέλιξης. Η χώρα αυτή απορροφούσε όσους ήσαν διατεθειμένοι να ξεκινήσουν από το μηδέν. Οι άλλοι επέστρεφαν πίσω ελλείψει προσιτών δυνατοτήτων για εργασίες υψηλότερου επιπέδου. Στην Ελλάδα προσελήφθη -περί το 1910- στο τμήμα Επιθεώρησης της Εθνικής Τράπεζας, όπου συνδέθηκε στενά με τον μέλλοντα διοικητή της και αργότερα πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κοριζή, ο οποίος αυτοκτόνησε μετά την είσοδο του γερμανικού στρατού στην Ελλάδα. Είκοσι χρόνια νωρίτερα, ο Κωνσταντίνος Τρίπος μαζί με τον Αλέξανδρο Κοριζή, ως εντολοδόχοι του τότε διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Αλέξανδρου Διομήδη, ταξίδεψαν στην Αίγυπτο και τα Ιεροσόλυμα για τη ρύθμιση των οικονομικών προβλημάτων του Παναγίου Τάφου. Λίγα χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την Αθηναία Ναρκίσσα Αναστασιάδου και δημιούργησε οικογένεια. Στον πολυπληθή οργανισμό της Τράπεζας είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει την οικονομική δυσπραγία, λόγω γενικών συνθηκών, του μεγαλύτερου μέρους των υπαλλήλων της και συνεκδοχικά την αδυναμία τους για εξασφάλιση ιατρικής επικουρίας, θεώρησε ότι η Τράπεζα όφειλε να βοηθήσει με την δημιουργία ενδοτραπεζικού ειδικού οργάνου και να καλύψει τα όποια σχετικά κενά. Έτσι άρχισε να καλλιεργείται στο νου του το σχήμα ίδρυσης του Ταμείου Υγείας της Εθνικής Τράπεζας, του πρώτου ταμείου υγείας οτην Ελλάδα, που λόγω επιτυχίας υπήρξε το πρότυπο για αντίστοιχους οργανισμούς πολλών ελληνικών ιδρυμάτων. Οι ασθένειες που ταλαιπωρούσαν τότε δεκάδες χιλιάδες Έλληνες ήσαν η φυματίωση -σε στενή σχέση με την περίπου ενδημική ελονοσία- και τα αφροδίσια νοσήματα. Ο "από μηχανής θεός" για τους ασθενείς της Εθνικής Τράπεζας υπήρξε ο φυματιολόγος Γεράσιμος Πατρονικόλας, τον οποίο ο Κωνσταντίνος Τρίπος είχε τυχαία συναντήσει στη Βιέννη, νεαρό απόφοιτο του εκεί πανεπιστημίου. Πολύ μεγάλος αριθμός των τότε φυματικών της Τράπεζας, με την εντατική φροντίδα του γιατρού αυτού και την πολύπλευρη αρωγή του Ταμείου Υγείας, των συμβούλων του και κατεξοχήν του δημιουργού του, βγήκαν θεραπευμένοι από τα σανατόρια και επέστρεψαν στην εργασία και την καθημερινότητα τους. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της αδιάσειστης επιμονής του Κωνσταντίνου Τρίπου και της προσήλωσής του στην τελική στόχευση. Στο χρονικό διάστημα της ενήλικης ζωής του καταμετρούνται πολλές και ποικίλες απασχολήσεις του. Μία από αυτές ήταν η πολυετής παρουσία του στο Συμβούλιο του Μητροπολιτικού Ναού της πρωτεύουσας. Εκεί, σε συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους φίλους ενορίτες και υπό την επιστασία του εξαιρετικά φίλεργου παπα-Στελάκη, κατέθετε κάθε Κυριακή πρωί το ενδιαφέρον του για την πόλη και τις δομές της, Ακολουθούσε μία άλλη απασχόληση του στο κυριακάτικο παζάρι της περιοχής Μοναστηράκι της Αθήνας για αγορά βιβλίων, χαρακτικών και κυρίως φωτογραφιών. Οι επισκέψεις αυτές επαναλαμβάνονταν επί μισό αιώνα περίπου, με αποτέλεσμα τη σταδιακή συγκέντρωση ενός πολύτιμου υλικού, το οποίο ταξινόμησε σε θεματικές ενότητες και συμπλήρωσε με άρτια τεκμηριωμένες πληροφορίες. Έτσι δημιούργησε τη "Νεοελληνική Ιστορική Συλλογή Κωνσταντίνου Τρίπου", η οποία δωρήθηκε από την οικογένεια του στο Μουσείο Μπενάκη. Μια παράλληλη δραστηριότητά του υπήρξε η καταγραφή του οικογενειακού αρχείου, στην οποία αφιέρωσε πολύχρονες προσπάθειες. Ξεκινώντας στα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής, επιδόθηκε με επιμονή αλλά και γνώση στη σύνθεση των τεκμηρίων της διαδρομής της οικογένειάς του μέσα στον 19ο αιώνα και πέραν αυτού.