Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο Αναστάσης θέλει να γίνει αστροναύτης. Έχει αρχίσει μάλιστα να μαθαίνει και πλουτωνικά. Ευτυχώς. Γιατί πώς αλλιώς θα καταλάβαινε τόσο εύκολα τους φίλους του; Και τι θα έκανε χωρίς τα πλουτωνικά του, τότε που είδε ουρανοκατέβατο εκείνο το παιδί στη γειτονιά; Μια ιστορία για την επικοινωνία, την κατανόηση και την αποδοχή με τη βοήθεια των πλουτωνικών, της πιο φανταστικής γλώσσας του σύμπαντος."

Ο Αντρέας κάνει δύσκολη τη ζωή του Λεωνίδα στο σχολείο. Ο Λεωνίδας δεν αντιδρά. Ο Πέτρος, ο διπλανός του Λεωνίδα, αντιμετωπίζει το δίλλημα: να πάει κόντρα στο φόβο του και να μιλήσει με κίνδυνο να γίνει κι αυτός στόχος ή να πάει κόντρα στη συνείδησή του και να σωπάσει για να προστατευτεί. Είναι άραγε μόνο αυτές οι δυο οι επιλογές που έχει; Με μια μικρή άρκτο στο ταβάνι, ένα παιχνίδι στο τάμπλετ και πολλούς ποντικούς στον ορίζοντα, θα καταφέρει ο Πέτρος να βρει έναν άλλο δρόμο;

Η Λίζα χτίζει. Χώνεται μες στον πύργο της και χτίζει. Κι ο πύργος της ψηλώνει. Όλο ψηλώνει. Στον ουρανό θα τον φτάσει η Λίζα, στον ουρανό. Και θα χωθεί για πάντα εκεί μέσα και θα τους κλείσει έξω όλους, για να μάθουν, αφού όλο το μικρό προσέχουν και κανένας πια δεν νοιάζεται γι΄ αυτήν. Μόνο μην πέσει ο πύργος της, μόνο μην πέσει, γιατί αν πέσει, αν πέσει... Ούτε η Λίζα δεν φαντάζεται τι θα γίνει αν πέσει.

Η τελευταία νύχτα του χρόνου έχει φτάσει και ο Αϊ-Βασίλης βρίσκεται στη μεγάλη του αποστολή. Όλα πηγαίνουν περίφημα. Όμως, πριν παραδώσει και τα τελευταία δώρα, ένα ατύχημα στον ουρανό φέρνει τα πάνω κάτω! Και τώρα; Τι γίνεται με τα παιδιά που τον περιμένουν; Τι γίνεται και με εκείνα που ποτέ δεν τον περίμεναν; Τι συμβαίνει και είναι όλα χαρούμενα το πρωί; Νοιάζεται κανείς στ’ αλήθεια για το δώρο του Αϊ-Βασίλη;

Ας πούμε ότι πρέπει να φύγετε μακριά απ’ το σπίτι, δεν ξέρετε για πόσο, δεν ξέρετε για πού και μη ρωτάτε γιατί. Πείτε ότι κινδυνεύετε. Έχετε στη διάθεσή σας ένα κουτί για να πάρετε μαζί σας τα απαραίτητα. Τι θα διαλέξετε; Ποια είναι τα απαραίτητα; Και μπαίνουν σε κουτί;

Τις Κυριακές, στο σπίτι μας, στις τρεις η ώρα ακριβώς, συμβαίνει κάτι μαγικό: όλα μεταμορφώνονται όπως στα παραμύθια. Και μια το σπίτι γίνεται πελώριο καράβι, την άλλη κάστρο άπαρτο ή μυθικό βασίλειο ή πολιτεία άγνωστη ή έρημο νησί με ναυαγούς. Τις Κυριακές, στο σπίτι μας, στις τρεις η ώρα ακριβώς, έρχεται ο παππούς.

Πέρα μακριά, εκεί που ο ουρανός λυγίζει κι ακουμπά στη γη, ανάμεσα στην πολιτεία των παραμυθιών και στην πολιτεία των ανθρώπων, ο Ασίμ συνεχίζει τη δουλειά των προγόνων του: το πρωί φροντίζει τα παραμύθια και το βραδάκι, καθισμένος στο σκαμνάκι του, τα αφηγείται στους ανθρώπους. Τι γίνεται όμως όταν ο νεοφερμένος βασιλιάς τού απαγορεύει να συνεχίσει αυτή τη δουλειά; Τι γίνεται με τον δράκο τον αληθινό που έχει θρονιαστεί έξω απ’ το παλάτι; Μπορούν ο βασιλιάς κι ο δράκος που τον απειλεί να ημερέψουν; Ένα παραμύθι για τα παραμύθια, για τη λειτουργία τους και για τη διάδοσ...