Χριστοφιλάκης Γιώργης
Christofilákis Giórgis
Ο Γιώργης Χριστοφιλάκης (γεννήθηκε το 1939 στην Ελληνίτσα Αρκαδίας) είναι ταυτισμένος με την ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Μαθητής ακόμη, σκηνοθετεί και παίζει στο Γυμνασιακό Θέατρο της Μεγαλόπολης και στο στρατό -στα 1963-64, ανεβάζει τον "Παπαφλέσσα" του Μελά, σε δίμηνη περιοδεία στα σύνορα, με θίασο στρατιώτες. Έκτοτε το Θέατρο τον κερδίζει οριστικά: από το "Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο" του Μάνου Κατράκη έως το θίασο "Μάσκες" (και αργότερα την ομώνυμη θεατρική στέγη) και μέχρι σήμερα ο Χριστοφιλάκης, ανελλιπώς, γράφει θέατρο και δοκίμιο, σκηνοθετεί, παίζει. Όλα αυτά τα χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Θέατρο και από τη θέση του Γεν. Γραμματέα της Εταιρείας των Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Επίσης είναι Πρόεδρος στην Επιτροπή Κρίσεως, του ετήσιου κρατικού διαγωνισμού συγγραφής θεατρικού έργου του Υπ.Πο. καθώς και Γενικός Γραμματέας στον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης ΘΕΣΠΙΣ.
Έβγα ψυχή απ' το κορμί
Χριστοφιλάκης Γιώργης
Ελληνικά Γράμματα (2006)
"Πετάω τα ρουχαλάκια και χώνουμε στα σεντόνια. Η Μαίρη φλεγόμενη βάτος. Απάνου στα ντουζένια -τα προκαταρκτικά- με λέγει: -Ρε Γιωργάκη. Αυτό το φως από πάνου μας σχέτη ανάκρισις. Δεν έχεις τίποτα πιο ατμοσφαιρικόν; Σηκώνουμαι, σηκωμένος. Σβήνω φως ταβάνι. Ανάβω του μπάνιου. Μπαίνω σεντονάκια. Ρουφάω τα μάτια της. -Αχ, ρε μικρούλη μου. Κι αυτό το φως π' άναψες σχέτη ψύχρα. Σβήνω μπάνιο, ανάφτω κουζίνας, πέφτω σεντονάκια, αγκαλιάζω Μαίρη, διαγουμίζω βυζάκια. -Αυτό το φως της κουζίνας μοιάζει σαν κελί φυλακής. Συγγνώμη, φιλαράκι μου. Σβήνω φως κουζίνας. Ανάβω το όξω. Προς ακάλ...
