Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αναζήτηση του καθαρού ύδατος, «του ζώντος Ύδατος», που είναι ο Κύριός μας Ιησούς, πρωτίστως πρέπει να γίνεται εις «τας πηγάς». Μια πηγή «ζώντος Ύδατος», που δρόσισε μυριάδες πονεμένες ψυχές σκλάβων Ρωμιών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας είναι και το ανά χείρας βιβλίο του ιερομονάχου Νεκταρίου Τέρπου, επονομαζόμενο «Πίστις». Πρόκειται για ένα αλφαβητάριο της πίστεως, το οποίο με τις 12 εκδόσεις του φώτιζε, στήριζε, κατηχούσε και τροφοδοτούσε πνευματικά το υπόδουλο Γένος μας.

Το θέμα αυτής της μελέτης είναι η διδασκαλία του Διονυσίου Αρεοπαγίτη περί του Ωραίου και η σημασία της για τον προορισμό της αισθητικής σχέσεως στη Δυτική Θεολογία. Ο Διονύσιος μεταφράζεται από πολύ νωρίς στα λατινικά και η επίδρασή του στην Δύση εντοπίζεται σε ολόκληρη την πνευματική πορεία της μέχρι τον ύστερο Μεσαίωνα, καθώς και σε μεμονωμένα, αλλά εξέχοντα, μεταγενέστερα μνημεία της. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μετά την μετάφραση του Διονυσίου από τον Ιωάννη Σκώτο, δημιουργείται η πραγματική μεσαιωνική αισθητική, η οποία βασίζεται στον ορισμό της οράσεως ως της κατ’ εξο...

[...] Αυτή η εργασία θέτει το ερώτημα των ιδιαίτερων αμερικανικών μορφών ατομικότητας. Η αμερικανική κοινωνία εξετάζεται γενικά με την ίδια αντίληψη, όπως και οι άλλες δυτικές κοινωνίες. Διακρίσεις, όπως εκείνη μεταξύ "εσωτερικού" και "εξωτερικού", η αντίληψη δηλαδή ότι η υποκειμενική εσωτερική εμπειρία παραμένει απροσπέλαστη από τον εξωτερικό κόσμο, ή εκείνη μεταξύ "ιερού" και "κοσμικού", μεταφέρθηκαν και μεταφέρονται στο αμερικανικό περιβάλλον. Εκεί όμως δεν διατηρούν την πόλωσή τους με τον ίδιο τρόπο. Ιδιαίτερα στη σχέση μεταξύ υπερβατικού και εμμενούς και στη δοσοληψία...

Οι βίοι των αγίων πάντοτε εξιστορούνταν και πάντοτε θα εξιστορούνταν και πάντοτε θα εξιστορούνται, κυρίως διότι η Εκκλησία αναγνωρίζει σ' αυτούς τους οδοδείκτες της πορείας της. Στο πρόσωπο της Μαρίας Μαγδαληνής, μια γυναίκα από την Παλαιστίνη γίνεται γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο, μεταμορφώνεται σε αγία και ισαπόστολο, επειδή είχε το σθένος να ακολουθήσει με πιστότητα τον Χριστό.

Το έργο του Χριστοφόρου Αγγέλου εμφανίζει μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα. Σε αντίθεση προς την πλειοψηφία των Ελλήνων λογίων της εποχής του, δεν στοχεύει να παρουσιάσει στην ελληνική Ανατολή τα θεολογικά ή φιλοσοφικά ρεύματα της Δύσης. Στόχος του είναι να παρουσιάσει το δυτικοευρωπαϊκό αναγνωστικό κοινό, μέσα από την προσωπική του ματιά, την ζωή και την διδασκαλία της ελληνικής Εκκλησίας καθώς και τις αποκαλυπτικές προσδοκίες των Ελλήνων της εποχής του. Το έργο του όμως διακρίνεται και για μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Όπως διορατικά παρατηρεί ο συγγραφέας και εκδότης Κωνσταντίν...

Το έργο του Χριστοφόρου Αγγέλου εμφανίζει μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα. Σε αντίθεση προς την πλειοψηφία των Ελλήνων λογίων της εποχής του, δεν στοχεύει να παρουσιάσει στην ελληνική Ανατολή τα θεολογικά ή φιλοσοφικά ρεύματα της Δύσης. Στόχος του είναι να παρουσιάσει το δυτικοευρωπαϊκό αναγνωστικό κοινό, μέσα από την προσωπική του ματιά, την ζωή και την διδασκαλία της ελληνικής Εκκλησίας καθώς και τις αποκαλυπτικές προσδοκίες των Ελλήνων της εποχής του. Το έργο του όμως διακρίνεται και για μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Όπως διορατικά παρατηρεί ο συγγραφέας και εκδότης Κωνσταντίν...

Όταν σε παλαιότερες ερευνητικές εργασίες μου, είχα συναντήσει τον Νικόλαο Κομνηνό Παπαδόπουλο, ως καθηγητή του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας για μισόν αιώνα, ώς συγγραφέα της δίτομης ιστορίας του ιστορικού αυτού Πανεπιστημίου, ως προστάτη καθηγητή της Nazione των Ελλήνων φοιτητών του Πανεπιστημίου και τoυ Κωττουνιανού Κολλεγίου της Πάδοβας, τέλος ώς δάσκαλο του Χρυσάνθου Νοταρά, όταν σπούδασε κοντά του και τον περιέβαλλε με ξεχωριστή φροντίδα και αγάπη, όπως προκύπτει απο την διασωθείσα αλληλογραφία τους, εντυπωσιάστηκα πολύ από την πολύπλευρη και εξαιρετικ...

Οι έννοιές μας της Λογοτεχνίας και της Φιλοσοφίας, της κριτικής ιστοριογραφίας και της πολιτικής ανάλυσης, η έννοια της ελευθερίας, της αντίληψής μας για τον αθλητισμό, ο κοσμοπολιτισμός μας και το άνοιγμά μας στους ξένους πολιτισμούς - όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμη τα οφείλει η Ευρώπη σε έσχατη ανάλυση στην Αρχαία Ελλάδα. Στο πνεύμα αυτό έγινε προσπάθεια να αναδειχθεί αυτό το μέρος του τυπικά ευρωπαϊκού και αναπόσπαστα ευρωπαϊκού, το οποίο οφείλουμε στους Έλληνες. Αυτό το ελληνικό μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας καταδείχθηκε εντυπωσιακά μεγάλο, ακόμη και αν δεν πα...

Οι έννοιές μας της Λογοτεχνίας και της Φιλοσοφίας, της κριτικής ιστοριογραφίας και της πολιτικής ανάλυσης, η έννοια της ελευθερίας, της αντίληψής μας για τον αθλητισμό, ο κοσμοπολιτισμός μας και το άνοιγμά μας στους ξένους πολιτισμούς - όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμη τα οφείλει η Ευρώπη σε έσχατη ανάλυση στην Αρχαία Ελλάδα. Στο πνεύμα αυτό έγινε προσπάθεια να αναδειχθεί αυτό το μέρος του τυπικά ευρωπαϊκού και αναπόσπαστα ευρωπαϊκού, το οποίο οφείλουμε στους Έλληνες. Αυτό το ελληνικό μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας καταδείχθηκε εντυπωσιακά μεγάλο, ακόμη και αν δεν πα...

Τα 74 ανέκδοτα γράμματα της Έλλης Λαμπρίδη (1896 - 1970) προς τους Νίκο Καζαντζάκη, Δημήτρη Καπετανάκη, Παντελή Πρεβελάκη, Γιώργο Σεφέρη και Άγγελο Σικελιανό, που δημοσιεύονται εδώ, συνιστούν σημαντικά τεκμήρια για την ιστορία και τη λογοτεχνία της περιόδου 1928 -1951. Σ' αυτά αποτυπώνονται η προσωπικότητα και ο βίος της Ελληνίδας διανοούμενης, η σχέση της με εξέχουσες φυσιογνωμίες των νεοελληνικών γραμμάτων, αλλά και η εποχή της, καθώς η ίδια είχε έντονη συμμετοχή στα κοινά, την περίοδο του Μεσοπολέμου, του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Επιπλέο...

Από τις πενήντα περίπου βιβλιοκριτικές της Έλλης Λαμπρίδη ξεχωρίζει αυτή στην Οδύσσεια του Νίκου Καζαντζάκη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα. Στον παρόντα τόμο, μαζί με την επανέκδοση της κριτικής αυτής, παρουσιάζεται σε Παράρτημα υλικό συνδεδεμένο με την πρώτη δημοσίευση της καζαντζακικής Οδύσσειας. Πρόκειται για σημειώματα, σχόλια και αλληλογραφία, Επίμετρο, προσεγγίζεται ερμηνευτικά ο πρωταγωνιστής της Οδύσσειας και, με βάση μια εξωκειμενική μαρτυρία του ίδιου του Ν. Κ., κατατίθεται νέα στοιχεία για τον ρόλο της Ε. Λ. στην υπόθεση της συγγραφής της, ό...

Η παρούσα εργασία του Κώστα Γαρίτση αποτελεί μία εντελώς πρωτότυπη και σπάνια στο είδος της ανασυγκρότηση του πολυτάραχου βίου και του εκτεταμένου έργου μιας σπουδαίας προσωπικότητας της γενιάς του '30, της παιδαγωγού και φιλοσόφου Έλλης Λαμπρίδη. Η πρωτοτυπία της πολύμοχθης αυτής εργασίας έγκειται στην συγκέντρωση αυθεντικών αποσπασμάτων από το αυτοβιογραφικό έργο της Έλλης Λαμπρίδη και από τον μεγάλο αριθμό επιστολών της προς συγγενικά και φιλικά πρόσωπα της εποχής της. Το διαχρονικό ενδιαφέρον για την προσωπικότητα και το έργο της Έλλης Λαμπρίδη εστιάζεται στο γεγονός...

Ανάμεσα στα γραπτά της Έλλης Λαμπρίδη ξεχωρίζει η ως τώρα ανέκδοτη λογοτεχνική αυτοβιογραφία της "Μέρες του Ωδείου", με θέμα τα εφηβικά της χρόνια 1910-1912. Ξεχωρίζει για την εκ των ένδον εικόνα της ίδιας, αλλά και ενός ολόκληρου κόσμου: της αστικής Αθήνας των αρχών του 20ού αιώνα. Το Ωδείο Αθηνών -ο χώρος, τα μαθήματα, οι δάσκαλοι, οι συμμαθητές-είναι το κεντρικό σκηνικό· κάποτε πάλι η δράση μας μεταφέρει στο Γυμνάσιο, την οικογενειακή ζωή, το Πανεπιστήμιο. Οι ήρωες είναι καθημερινοί άνθρωποι αλλά και ιστορικές προσωπικότητες όπως ο συμφοιτητής της πρωταγωνίστριας Γιάννης...

Tα "Κεφάλαια Χριστιανισμού", η πρώτη προτεσταντική Κατήχηση σε ελληνική γλώσσα, είναι έργο του Ιωακείμ Καμεράριου του Πρεσβύτερου (Joachim Camerarius, 1500-1574), πρωταγωνιστή του κινήματος της λουθηρανής Μεταρρύθμισης και ενός από τους σημαντικότερους ελληνιστές της Γερμανίας στην εποχή του. Το έργο αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1525, σημείωσε πολλές επανεκδόσεις και επηρέασε αρκετούς σύγχρονους και μεταγενέστερους συγγραφείς. Πρόκειται για μία έμμετρη κατήχηση σε ομηρική γλώσσα και δακτυλικό εξάμετρο που εκτείνεται σε 223 στίχους. Στην έκδοσή μας, το πρωτότυπο κείμεν...

Tα "Κεφάλαια Χριστιανισμού", η πρώτη προτεσταντική Κατήχηση σε ελληνική γλώσσα, είναι έργο του Ιωακείμ Καμεράριου του Πρεσβύτερου (Joachim Camerarius, 1500-1574), πρωταγωνιστή του κινήματος της λουθηρανής Μεταρρύθμισης και ενός από τους σημαντικότερους ελληνιστές της Γερμανίας στην εποχή του. Το έργο αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1525, σημείωσε πολλές επανεκδόσεις και επηρέασε αρκετούς σύγχρονους και μεταγενέστερους συγγραφείς. Πρόκειται για μία έμμετρη κατήχηση σε ομηρική γλώσσα και δακτυλικό εξάμετρο που εκτείνεται σε 223 στίχους. Στην έκδοσή μας, το πρωτότυπο κείμεν...