Σκηνιώτης Κωνσταντίνος Μ.
Ο Κώστας Μ. Σκηνιώτης γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα και µεγάλωσε στις γειτονιές του Κολωνού και του Αγίου Παντελεήµονα Αχαρνών. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Βιοµηχανική Σχολή Πειραιά. Τα προβλήµατα όρασης που έχει από το 2003 δεν εµποδίζουν την επαγγελµατική, κοινωνική και συγγραφική του δραστηριότητα. Ασχολείται µε την τυπογραφία και τις εκδόσεις στην εταιρεία "Καµπύλη", µαζί µε τον αδερφό του Γιώργο Σκηνιώτη. Είναι µέλος του Δ.Σ. του αθλητικού συλλόγου "ΤΡIΤΩΝ" και του σωµατείου "ΜΑ.ΧΩ.Μ.Ε". Αρθρογραφεί τακτικά στον ηµερήσιο Τύπο για κοινωνικά θέµατα. Έχει βραβευτεί για το ποιητικό του έργο δυο φορές µε το δεύτερο βραβείο, το 2009 από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών στο διαγωνισµό "Μάρκος Αυγέρης" και το 2013 από το Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός" στο Λ΄ Λογοτεχνικό διαγωνισµό. Από το 2007 είναι µέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ανθολογία
Σκηνιώτης Κωνσταντίνος Μ.
Καμπύλη (2020)
Ο ποιητής Εκεί, στη μέση της μεγάλης οδού ας σταθεί ο Ποιητής. Σηκώνοντας τα χέρια ψηλά να φωνάξει δυνατά τους στίχους του: "Και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στους ώμους τους".
Αναδύομαι
Σκηνιώτης Κωνσταντίνος Μ.
Καμπύλη (2019)
Άραγε, το πιο ισχυρό χρώμα είναι το μαύρο; Θα μπορούσε κανείς να το ισχυρισθεί. Αν αναλογισθεί ότι ουσιαστικά πρόκειται για συμπύκνωση όλων των χρωμάτων. Αγγίζω με το δείκτη του αριστερού μου χεριού. Αφή. Ακουμπάω όλες και όλους. Πλησιάζω με το αριστερό μου αυτί τον καμβά. Ακοή. Ήχοι που έρχονται από μακριά, ιαχές, κλάμα, τρανταχτά γέλια. Οσφραίνομαι τις ευωδιές από κάθε γωνιά του πλανήτη. Από τη μία άκρη του καμβά μέχρι την άλλη, γεύσεις. Άλλοτε αλμυρές, άλλοτε γλυκές σαν μέλι. Ενόραση, η κόκκινη κλωστή που μας ενώνει. Πάνω σ' έναν πολύχρωμο καμβά, κόκκινη κλωστή...
Αγάπης νεύμα
Σκηνιώτης Κωνσταντίνος Μ.
ΑΩ Εκδόσεις (2015)
Αγάπη Από τα έγκατα η βοή τρέµει η γη συθέµελα τρέµουν και τα επ' αυτής κτηθέντα· εσύ, στην αγκαλιά µου ήρεµα κοιµήσου.
Αγάπης νεύμα
Σκηνιώτης Κωνσταντίνος Μ.
Καμπύλη (2020)
ΒΑΛΣΑΜΟ ΣΚΕΨΕΩΣ Βάλσαµο η σκέψη σου ταξιδευτής γρήγορος κλείνει τις αποστάσεις βρίσκει τους δρόµους. Βάλσαµο η φωνή σου τραγουδάει τις νύχτες βάλσαµο το χάδι σου ακουµπάει τα πράσινα φύλλα. Βάλσαµο το φιλί σου δροσίζει τα χείλη µου.