Kavukcuoglu Deniz
Ο Ντενίζ Καβουκτσούογλου γεννήθηκε το 1943 στην Κωνσταντινούπολη, όπου και τελείωσε το σχολείο. Το 1963 πήγε στη Γερμανία. Σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και οικονομικά στο Τύμπιγκεν, τη Χαϊδελβέργη και τη Νυρεμβέργη. Από το 1970 και έπειτα εργάστηκε ως διευθύνων σύμβουλος σε ιδιωτικούς φορείς σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας. Στη Χαϊδελβέργη εργάστηκε τρία χρόνια ως υπεύθυνος εκπαίδευσης και προγραμμάτων. Έμεινε στη Γερμανία σύνολο τριάντα χρόνια, εκ των οποίων τα είκοσι δύο «υποχρεωτικά», την περίοδο των στρατιωτικών νόμων στην Τουρκία. Από το τέλος της δεκαετίας του ’60 άρχισαν να εκδίδονται τα άρθρα του στα περιοδικά Αντ (Ant) και Αϊντινλίκ (Aydinlik) και στην εφημερίδα Γενί Ορτάμ (Yeni Ortam). Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 αρθρογραφούσε στην ξενόγλωσση έκδοση της εφημερίδας Μιλιέτ (Milliyet) και για ένα χρόνο στην εφημερίδα Αϊντινλίκ (Aydinlik). Έχει εκδώσει τα ακόλουθα βιβλία: Από τη Βία στη Δημοκρατία: Κοινωνική Δημοκρατία και Εθνικισμός (μαζί με τους Ercan Karakas, Gunay Ozdogan και Murat Belge), 1996. Κοινωνική Δημοκρατία από τον Μαρξ στις μέρες μας, 1997. Η Θάλασσα Στέρεψε, και Βασικές Τάσεις στην Κοινωνική Δημοκρατία, 1998. Ο Δρόμος Alageyik Ήταν Λιμάνι;(Alageyik Sokagi bir Liman miydi?) , 2002. Εσύ Είσαι Προδότης της Χώρας, Μπαμπά; και Ζαριφέ,(Can Yayinlan) 2003. Το Χαμόγελο της Γάτας, 2004 και Η Ιστορία Ενός Ταξιδιού, 2006. Το 1992 ο Ντενίζ Καβουκτσούογλου επέστρεψε στην Τουρκία κι από το 1993 μέχρι σήμερα εργάζεται ως γενικός συντονιστής του TUYAP, ενώ από το 1997 γράφει στην εφημερίδα Τζουμχουριγιέτ (Cumhuriyet).
Ίμβρος, το νησί της θλίψης
Kavukcuoglu Deniz
Επτάλοφος (2015)
«Μοναδικό τους φταίξιμο το ότι ήταν Ρωμιοί». Αυτό είναι το συμπέρασμα του Τούρκου συγγραφέα Ντενίζ Καβουκτσούογλου για τους κατοίκους της Ίμβρου, που τα μέτρα του κράτους με αφορμή το Κυπριακό, έκαναν το βίο τους αβίωτο και αναγκάσθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη, να εγκαταλείψουν το νησί τους, να εγκαταλείψουν τα πάντα, τη γη, τα ζώα τους, το σπίτι τους, τα έπιπλα και τα ρούχα τους για να αναζητήσουν αλλού την «επόμενη μέρα». Πρόκειται για ένα πόνημα που εξωτερικεύει το δράμα, απεικονίζει τον πόνο, αποκτά δε πρόσθετη σημασία, όταν, όπως το συγκεκριμένο, φέρει την υπογραφή...
Καθημερινές πολίτικες ιστορίες
Kavukcuoglu Deniz
Iason Books (2011)
"...Τα θέματα τού συγγραφέα είναι καθημερινές, απλές ανθρώπινες καταστάσεις: οι κοινωνικές αλλαγές, η μοναξιά των γηρατειών, η συνειδητοποίηση ότι όλα περνούν γρήγορα, η παραδοχή ότι η δόξα και η ομορφιά δεν είναι παρά εφήμερες στιγμές, η αποδοχή του διαφορετικού, η αλληλεγγύη, τα παιχνίδια του έρωτα, τα παθήματα εκείνου που συγχέει τον εγωισμό με την αυτοπεποίθηση. Τούρκοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Κούρδοι συνθέτουν τον καμβά της κοσμοπολίτικης Κωνσταντινούπολης και των ατόμων με ιδιότητες.(...)....Ανθρωπιά, τρυφερότητα, λεπτή παρατηρητικότητα, ατμοσφαιρικότητα, λεπτές συναισθημ...