Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Έφθασε πια ο καιρός και χωρίς καθόλου να το καταλάβω κλείνω φέτος τα εβδομήντα ένα χρόνια μου. Κοιτάζοντας πίσω όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν τι άλλο μπορώ να πω, πέρα από το να αναφέρω όλα όσα συνέβησαν; Πολλοί μου έχουν προτείνει να γράψω την αυτοβιογραφία μου, ποτέ μου όμως δε με τράβηξε ιδιαίτερα η ιδέα αυτή. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι πιστεύω πως αυτά που με αφορούν δεν παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον, ώστε να καταγραφούν και να τα αφήσω πίσω μου. Επιπλέον, πιστεύω απόλυτα πως αν τελικά αποφασίσω να γράψω κάτι, η κουβέντα μου θα περιστρέφεται συνεχώς...

Το Ικίρου (1952), που στα ιαπωνικά σημαίνει Να ζεις (ελληνικός τίτλος Ο καταδικασμένος), πραγματεύεται ένα θέμα πολύ κοινό στην ευρωπαϊκή και, κυρίως, τη ρωσική λογοτεχνία, που ο Κουροσάβα την ξέρει πολύ καλά: τι ακριβώς σημαίνει το να είσαι ζωντανός έξω και πέρα απ' τον ανεπαρκή βιολογικό ορισμό που δεν αναφέρεται μόνο στον άνθρωπο; Ο ήρωας της ταινίας είναι ένας από εικοσιπενταετία υπάλληλος στο Δημαρχείο, από εικοσιπενταετία χήρος, μ' έναν γιο παντρεμένο και λίγες οικονομίες στην Τράπεζα. Κάποτε, αυτή η ζωντανή προς το παρόν μούμια, μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο του σ...

Ο κινηματογράφος διανύει ήδη τον δεύτερο αιώνα της προσφοράς του στην ανθρωπότητα. Όταν βρισκόταν ακόμα στα πρώτα του βήματα, τότε που κανένας δεν τον λογάριαζε σαν τέχνη, ο Μελιές, έκπληκτος, είδε να μεταμορφώνεται μια παρισινή άμαξα σε νεκροφόρα. Ένα σκάλωμα της μηχανής λήψης τού γέννησε την ιδέα των κινηματογραφικών τρικ. Αυτό ήταν και η αρχή του μοντάζ, έννοια άγνωστη, τότε. Η φιλμική δράση δεν ταυτίζεται με τον φυσικό χρόνο. Δύο δεκαετίες αργότερα θα έρθει η δαιμόνια παρέα των Κουλέσοφ, Αϊζενστάιν, Βερτόφ, να ανακαλύψει ξανά τον κινηματογράφο· ως τέχνη αυτή τη φορά. Ω...

Μια ολική επαναφορά είναι στην ουσία το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας. Επαναφορά στο απόλυτο προσκήνιο των πολλών προσωπείων των μεγάλων μας κωμικών, των εκφραστικών δεδομένων που τα συνέθεταν. Είναι ένα βιβλίο που δεν ασχολείται καθόλου με τους βίους αυτών των αγίων και οσίων μας, αλλά προσπαθεί να εντοπίσει -με την απλότητα της αφαίρεσης- την πηγή από την οποία αντλούσαν τη θαυματουργική τους δύναμη. Το σήκωμα του χεριού, επί παραδείγματι, πριν απευθυνθεί δια μέσου του άλλου στα πλήθη των θεατών και εκστομισθεί ο μέγας Λόγος και μαγευτεί ο κόσμος και αληθινά ψυχαγωγηθεί....

Η ταυτότητα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου είναι πολύ πιο περίπλοκη και αντιφατική απ' όσο συνήθως φαίνεται. Αν θέλουμε να την κατανοήσουμε πληρέστερα, θα πρέπει να διερευνήσουμε το πλαίσιο των περιορισμών και των προταγμάτων μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε. Όψεις, λοιπόν, του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, με την έννοια αφενός των επάλληλων θεματικών του πλευρών και αφετέρου των διαφορετικών οπτικών θεώρησής του. Μια πρώτη συλλογή μελετών-αναστοχασμών για έναν κινηματογράφο που σημάδεψε τη μεταπολιτευτική καλλιτεχνική μας κουλτούρα. Ένα καλλιτεχνικό κινηματογραφικ...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια απλή εργο-βιογραφία του μεγάλου Νίκου Σταυρίδη. Εξετάζει εκτενώς το "μύθο Σταυρίδη" -το χώρο, το χρόνο και τα δρώμενα του ανθρώπου- που διατηρήθηκε αναλλοίωτος στο διάβα της ζωής του, ακόμη και μέχρι το τέλος της, ενώ είχε απωλέσει το κυρίαρχο συστατικό του, το εκ της θεατρικής παράστασης εκπορευόμενο, την άμεση επικοινωνία που είχε με τους θεατές του, το κατέβασμα της θεατρικής του τρέλας, των δαιμονίων του, κάτω στην πλατεία (άνω τελεία) αυτής της επικοινωνίας που ήταν και εξω-κειμενική, έξω από το γραπτό κείμενο του θεατρικού έργου, και αποτέ...

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου γιορτάζοντας τα 25 χρόνια από την ίδρυσή της, συγκέντρωσε μια σειρά αναλύσεων αλλά και συνεντεύξεων με επίκεντρο τον κριτικό λόγο στον κινηματογράφο, κείμενα που, πέρα από την πρωταρχική τους συμβολή στον κριτικό διάλογο, προσθέτουν στοιχεία και για την ιστορική διαδρομή της κριτικής κινηματογράφου στην Ελλάδα. Ο τόμος περιλαμβάνει συνεντεύξεις των επιμελητών με τους: Μάριο Πλωρίτη, Διαμάντη Λεβεντάκο, Μιχάλη Δημόπουλο, Θανάση Ρεντζή, Αλέξανδρο Μουμτζή, Μπάμπη Ακτσόγλου, Χρήστο Μήτση, Μάκη Μωραΐτη, Γιάννη Φραγκούλη, καθώς και τα...

"Ο άνθρωπος που ποτέ του δεν τρέφει αμφιβολίες για την τέχνη της εποχής του είναι για λύπηση. Εκείνος όμως που ποτέ του δεν κατάφερε να την ξαναζήσει, δεν έχει συνείδηση του παλμού του καιρού του". Έτσι αρχίζει ο Alfred Neumeyer την προκλητική ερμηνεία του της σύγχρονης τέχνης. Εξετάζοντας τα σημαντικά ρεύματα της τέχνης του καιρού μας, το βιβλίο αυτό βλέπει στη σύγχρονη τέχνη του αιώνα μας μια αντανάκλαση της πολυτάραχης ζωτικότητας της κουλτούρας μας. Ο συγγραφέας εκφράζει ευκρινώς τις αναγκαιότητες και τις ιδιοσυγκρασίες, τις αντοχές και τους περιορισμούς του σύγχρονου...

«Το έργο μου είναι να σας κάνω ν' ακούσετε, να σας κάνω να αισθανθείτε και, πάνω απ' όλα, να σας κάνω να δείτε.» (Τζόζεφ Κόνραντ, 1897) «Το έργο που προσπαθώ να πετύχω πάνω απ' όλα είναι να σας κάνω να δείτε.» (Ντέιβιντ Γκρίφφιθ, 1913) Οι δύο αυτές φράσεις αναγγέλλουν την ιστορική συνάντηση λογοτεχνίας και κινηματογράφου, που τροφοδότησε την έβδομη τέχνη σ' όλη τη διάρκεια του αιώνα. Πώς συντελείται η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στην οθόνη; Πώς μετασχηματίζεται και οπτικοποιείται ο γραπτός λόγος; Πόσο πιστή στο κείμενο μένει η ταινία; Πόσο εμπλουτίζει ή φτωχαίν...

«Το έργο μου είναι να σας κάνω ν' ακούσετε, να σας κάνω να αισθανθείτε και, πάνω απ' όλα, να σας κάνω να δείτε.» (Τζόζεφ Κόνραντ, 1897) «Το έργο που προσπαθώ να πετύχω πάνω απ' όλα είναι να σας κάνω να δείτε.» (Ντέιβιντ Γκρίφφιθ, 1913) Οι δύο αυτές φράσεις αναγγέλλουν την ιστορική συνάντηση λογοτεχνίας και κινηματογράφου, που τροφοδότησε την έβδομη τέχνη σ' όλη τη διάρκεια του αιώνα. Πώς συντελείται η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στην οθόνη; Πώς μετασχηματίζεται και οπτικοποιείται ο γραπτός λόγος; Πόσο πιστή στο κείμενο μένει η ταινία; Πόσο εμπλουτίζει ή φτωχαίν...