Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).

"Μακάρι να ήμουν φυτονόμος, ανθοκόμος, όλος οφθαλμούς όπως ο νάρκισσος, όλος αυτιά καθώς το ρόδον για το Ναύπλιον. Να γίνω φρουρός του. Αξιωματικός του. Αξιωματικός των ανθέων. Ο ανθολόγος τι είναι; Ένα βλαστάρι, ένα σχοινάκι, ένας κόμπος να κρατά ορθό, στητό το μπουκέτο του" (Θοδωρής Γκόνης) Ο Θοδωρής Γκόνης μας ταξιδεύει στο Ναύπλιο μ’ ένα μπουκέτο κείμενα των: Άγγελου Τερζάκη, Νίκου Καρούζου, Φώτη Κόντογλου, Ηλία Βενέζη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Νίκου Εγγονόπουλου και πολλών άλλων. Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο είναι του Καμίλο Νόλλα....

Γράφω το νερό με ωμέγα/ για να πίνουμε κι οι δυό/ να διψώ για τα φιλιά σου/ και μ' αυτά να ξεδιψώ... Στη νέα του συλλογή τραγουδιών "Αγρινίου, Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή", ο Θοδωρής Γκόνης προτάσσοντας απόσπασμα μιας επιστολής του Γεωργίου Βιζυηνού και ένα ποιήμα του Τέλλου Άγρα συνεχίζει με τρόπο προσωπικό μια παράδοση λογοτεχνίας και ζωής που υπάρχει πάντα και ας κρύβεται... Οι τρείς ενότητες του βιβλίου, "Αγρινίου", "Προς Εμμαούς", "Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή" είναι ως επί το πλείστον τραγούδια ανέκδοτα, ενώ στις άλλες δύο ενότητες ανθολογήθηκαν στίχοι που έχουν γίνει...

Ο ξεπεσμένος δερβίσης -κεντρικό πρόσωπο του ομώνυμου διηγήματος του Παπαδιαμάντη- "ο πλάνης, ο ανέστιος, ο φερέοικος, ο υπερόριος, ο άστεγος" κι εφτά φορές ξένος, εξόριστος την "πεπρωμένη" εκείνη νύχτα από το διανυκτέρευον καφενείο, που βρίσκεται αντικρυστά στο Θησείο και στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Αθηνών-Πειραιώς. για να προφυλαχτεί από τη βροχή καταφεύγει στο βάθος, στο λάκκο της φρεσκοσκαμμένης σήραγγας που επεκτείνει ως την Ομόνοια τον ατμήλατο σιδηρόδρομο. Κάθεται εκεί, ακουμπάει, σκέφτεται το "άστατον των ανθρωπίνων πραγμάτων". Νυστάζει, παγώνει και, για να ζεστα...

Οκτώ γυναίκες, οκτώ πρόσωπα-πορτρέτα, καθένα με τη δική του ιστορία. Με άξονα τα τραγούδια-πορτρέτα οκτώ γυναίκες ηθοποιοί αφηγούνται τις ιστορίες αυτών των προσώπων. Εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό λευκό σημείο, που επιθυμεί να γίνει τραγούδι. Η Άννα η Δαλασσηνή, η Ζωή η Πορφυρογέννητη, η Κασσιανή, η Κλεόπα Μαλατέστα, η Δούκισσα της Πλακεντίας, η θεία Σοφούλα Κωνσταντινιά-Σαραντανού, η μητέρα μου -η μητέρα του καθενός- κι ένα κορίτσι στους δρόμους έρχονται κρατώντας στα χέρια τους ένα ποτήρι νερό, την ιστορία τους, και σαν αντίδωρο ζητούν ν' ακούσουν...

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, οι ποιητές παρακολουθούν αποσβολωμένοι όσα τραγικά και παράδοξα συμβαίνουν γύρω τους -και μέσα τους. Μέσα σ' έναν κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας, η φωνή τους πνίγεται στο λαρύγγι τους και, πνιγμένη, αρθρώνει στίχους σκληρούς, μελαγχολικούς, ερωτικούς, σουρεαλιστικούς, πολιτικούς, μεταφυσικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς και προφητικούς. Με μύθους, μεταφορές και συμβολισμούς, οι ποιητές σήμερα, όπως έκαναν πάντα άλλωστε, μιλούν για έναν αλλόκοτο κόσμο σε μιαν αμφίδρομη σχέση όπου ο ένας εμπεριέχει τον άλλον -ο κόσμος το...

Το βιβλίο αυτό τυπώθηκε με αφορμή την έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Οικονομίδη τον Δεκέμβριο του 2010.

"Μακάρι να ήμουν φυτονόμος, ανθοκόμος, όλος οφθαλμούς όπως ο νάρκισσος, όλος αυτιά καθώς το ρόδον για το Ναύπλιον. Να γίνω φρουρός του. Αξιωματικός του. Αξιωματικός των ανθέων. Ο ανθολόγος τι είναι; Ένα βλαστάρι, ένα σχοινάκι, ένας κόμπος να κρατά ορθό, στητό το μπουκέτο του" (Θοδωρής Γκόνης) Ο Θοδωρής Γκόνης μας ταξιδεύει στο Ναύπλιο μ’ ένα μπουκέτο κείμενα των: Άγγελου Τερζάκη, Νίκου Καρούζου, Φώτη Κόντογλου, Ηλία Βενέζη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Νίκου Εγγονόπουλου και πολλών άλλων. Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο είναι του Καμίλο Νόλλα.

"Μακάρι να ήμουν φυτονόμος, ανθοκόμος, όλος οφθαλμούς όπως ο νάρκισσος, όλος αυτιά καθώς το ρόδον για το Ναύπλιον. Να γίνω φρουρός του. Αξιωματικός του. Αξιωματικός των ανθέων. Ο ανθολόγος τι είναι; Ένα βλαστάρι, ένα σχοινάκι, ένας κόμπος να κρατά ορθό, στητό το μπουκέτο του" (Θοδωρής Γκόνης) Ο Θοδωρής Γκόνης μας ταξιδεύει στο Ναύπλιο μ’ ένα μπουκέτο κείμενα των: Άγγελου Τερζάκη, Νίκου Καρούζου, Φώτη Κόντογλου, Ηλία Βενέζη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Νίκου Εγγονόπουλου και πολλών άλλων. Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο είναι του Καμίλο Νόλλα.

Δεν ήμουν στην ηλικία που μπορούσα να ρωτάω. Άκουγα όμως. Κράταγα. Σημάδευα. Έδενα. - " Πώς κοιμήθηκες απόψε; τι ύπνο είχες; " Άκουγα την απάντηση : - "Της Αδριανουπόλεως !" Δεν καταλάβαινα. Αυτός έφυγε. Ήταν μάταιο να ρωτήσω όλους τους άλλους. Εδώ δεν κατάλαβαν τόσα και τόσα ... Από τότε, τη λέξη την είχα χείλη μου. Όχι πόλη, όχι χώρα, όχι χάρτη, όχι πατρίδα. Πατέρα, αγρύπνια. Ρωτούσα, ζήλευα, μάλωνα, μάτωνα, κλώτσαγα, έστηνα αυτί σαν το ζώο, έψαχνα, έσκαβα, ίδρωνα, έσκαζα. Δούλεψα, ταξίδεψα στον βορρά.. Ήρθα πιο κοντά. Όχι στον τόπο, όχι στην πύλη, ό...

Ο ανά χείρας τόμος διασταυρώνει είκοσι μικροδιηγήματα αγαπημένων Ελλήνων πεζογράφων. Είκοσι καλοκαιρινές ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα των Συντακτών, στην προσπάθεια του σαββατιάτικου βιβλιοφιλικού ενθέτου (Ανοιχτό Βιβλίο) να χαρίσει στους αναγνώστες του εκτός από κριτική πυξίδα και λογοτεχνική απόλαυση. Τα κείμενα δημοσιεύτηκαν σε δύο ενότητες, τους θερινούς μήνες των τελευταίων δύο ετών. Η πρώτη ενότητα (2013) στέγαζε παλαιότερους και νεότερους πεζογράφους, ενώ η δεύτερη (2014) αποκλειστικά πρωτοεμφανιζόμενους. Στην παρούσα συγκεντρωτική αναδημοσίευση αθροί...

Διηγήματα, μικρές ιστορίες που γράφτηκαν την περίοδο 2012-2017 ανάμεσα σε Βορρά και Νότο. Ιστορίες που γράφτηκαν με το μολύβι και τη γομολάστιχα. Με το σφυγμό τους. Με το ρυθμό της καρδιάς ενός ναυτικού, ενός νομάδα που μετακινείται διαρκώς με το μικρό του κοπάδι, ψάχνοντας το χόρτο του. Ιστορίες που γράφτηκαν κυρίως σε αίθουσες αναμονής αεροπλάνων, λεωφορείων και τρένων. Κι αν όχι όλες, οι περισσότερες κρύβουν ζηλότυπα στις αποσκευές τους το εισιτήριο της οριστικής επιστροφής. Μιας επιστροφής που διαρκώς αναβάλλεται. Εφτά λευκά πουκάμισα. Η καλή φορεσιά ενός σπιτιού που πρ...

Πρώτος οργανωμένος χώρος διακοσμητικού πρασίνου της Νεότερης Ελλάδας, επίσημα χαρακτηρισμένος ως ιστορικός τόπος. Ένα "μάτι του κυκλώνα" στο κέντρο της Αθήνας: Αυτό το σημείο νηνεμίας που τριγυρίζεται από τη μνήμη, την ιστορία, την ένταση της πόλης και των ανθρώπων της. Εκεί όπου η ζωή ησυχάζει, χωρίς να ησυχάζει ποτέ. Γύρω απ' τα σιντριβάνια, τις τουαλέτες, τα μονοπάτια και τους θάμνους, ποιητές και περιπατητές, κατατρεγμένοι και ερωτευμένοι, φυγαδευμένοι βουλευτές, τουρίστες, άστεγοι, αθλούμενοι, παιδιά, κρυφές ματιές και συναλλαγές. Εθνικός, Κρατικός / Δημόσιος, Βασιλικ...