Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, σε ένα πανέμορφο γιορτινό βιβλίο.

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, σε ένα πανέμορφο γιορτινό βιβλίο.

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, σε ένα πανέμορφο γιορτινό βιβλίο.

"Όσο ζω και αναπνέω δε θα πάψω να υμνώ το Χριστό μου, να περιγράφω τη φύση και να ζωγραφίζω με στοργή τα γνήσια ελληνικά έθη". Έτσι προσδιόρισε ο Παπαδιαμάντης το περιεχόμενο του έργου του. Έτσι και στα "Πασχαλινά Διηγήματα" μας παίρνει από το χέρι, καταδεκτικός και γαλήνιος, στη Σκιάθο ή στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, και γινόμαστε μαζί του ευλαβικοί προσκυνητές του Εσταυρωμένου, στολίζουμε μαζί με τις Σκιαθίτισσες τον Επιτάφιο, απολαμβάνουμε τα ανοιξιάτικα τοπία, χαμογελάμε στα παιδιά που καμαρώνουν τη στολισμένη τους λαμπάδα και κρατούν την "κοκκώνα" τους, και το Πάσχα...

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, χωρίς περικοπές, σε ένα υπέροχο γιορτινό βιβλίο!

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, χωρίς περικοπές, σε ένα υπέροχο γιορτινό βιβλίο!

Τα διηγήματα της Πρωτοχρονιάς, όπως και όλα τα εορταστικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη -των Χριστουγέννων, των Φώτων, της Λαμπρής- είναι μια ευκαιρία για το συγγραφέα να αντλήσει από τον κόσμο των θρησκευτικών του αναμνήσεων, με την κατανυκτική συνείδηση "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες και ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Μέσα από αυτά, το "Γουτού Γουπατού", το "Σημαδιακό", την "Ντελησυφέρω", τα "Λιμανάκια" και άλλα, εορταστικός, πανηγυριστής, θρησκευόμενος, μαζί με τους απλοϊκούς και ανυποψίαστους συντοπίτες του, που στέκουν πάντα ανάμεσα στη φύση, μας απεικονίζει ανάγλυφα...

Το διήγημα Στο Χριστό στο Κάστρο, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι από τα ωραιότερα χριστουγεννιάτικα διηγήματα. Σ' αυτό, όπως και στα άλλα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο, μπορεί να διακρίνει κανείς τις "αγάπες" του Παπαδιαμάντη: Την πατρίδα του, τη Σκιάθο, με τις φυσικές ομορφιές, τα βράχια, τα θαλασσοπούλια, τα κύματα, τα ανηφορικά μονοπάτια, τους γκρεμούς. Έπειτα, τους απλοϊκούς και ταπεινούς νησιώτες, με τα ήθη και τα έθιμά τους, τις προλήψεις, τις αδυναμίες, τις πονηριές, το μόχθο και τις αγωνίες τους. Τέλος, την αγάπη του για την εκκλησία, τα ξωκλήσ...