Εμπεδοκλής
Empedocles
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε το 495 π.Χ., από ευγενή οικογένεια, στον Ακράγαντα, σικελική πόλη. Έγινε ιδρυτής μιας νέας φιλοσοφικής σχολής. Συνέχισε την πολιτική παράδοση της οικογένειάς του που είχε δημοκρατικές ιδέες, αλλά όταν έπεσε από την εξουσία, έφυγε και πήγε στην Πελοπόννησο και από τότε ποτέ δε γύρισε πίσω στην πατρίδα του. Ήταν πολύ μορφωμένος και είχε μελετήσει όλα τα συγγράμματα και τις θεωρίες των φιλοσόφων που υπήρξαν πριν απ' αυτόν. Στο περίφημο σύγγραμμα του "Περί φύσεως", που μόνο αποσπάσματα μας σώθηκαν, διασταυρώνει τις βασικές αρχές της κοσμοθεωρίας του τονίζοντας ότι: "Δεν υπάρχει γέννηση για κανένα πράγμα που υπόκειται σε θάνατο και ούτε τέρμα". Ο Αριστοτέλης τον θεωρεί θεμελιωτή της ρητορικής και τον κατατάσσει στους φυσικούς φιλοσόφους, εννοώντας ότι η φιλοσοφία του ήταν υλιστική. Στα τελευταία χρόνια της ζωής περιδιάβαινε πόλεις και χωριά κάνοντας το θαυματοποιό και το μάγο. Πολλοί θρύλοι πλάστηκαν για το θάνατό του. Λένε ότι έπεσε στον κρατήρα του ηφαιστείου της Αίτνας, για να ολοκαυτωθεί το σώμα του και να εξαϋλωθεί στον ουρανό. Τα έργα του ήταν πάρα πολλά "Καθαρμοί", "Περσικά", "Προοίμιον εις Απόλλωνα", "Ιατρικός λόγος", "Πολιτικοί λόγοι".
