Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι παροιμίες εκφράζουν την ψυχή και τα συναισθήματα του λαού μας. Οι παροιμίες εκφράζουν τη σκέψη και τη σοφία του λαού μας, τα βιώματά του, τον κόσμο της ιδιαίτερης πατρίδας του, τον κόσμο της μεγάλης πατρίδας του και της χώρας ολόκληρης. Οι παροιμίες εκφράζουν την ψυχοσύνθεση του λαού μας, δένονται στενά με τον τρόπο της καθημερινής ζωής του, με τις ιδιαίτερες ασχολίες του, με τη γλώσσα και τον πολιτισμό του. Στη μελέτη αυτή παρουσιάζονται συνολικά τριακόσιες είκοσι πέντε συλλογές παροιμιών από την Ελλάδα και την Κύπρο. Απαιτήθηκε μία πολύχρονη και εκτεταμένη έρευνα σε σ...

Ένα βιβλίο που διαβάζεται από μικρούς και μεγάλους. Ένα βιβλίο γεμάτο ευαισθησία, τρυφερότητα και αλήθειες της ζωής. Ένα βιβλίο για το οποίο πολλοί θα αισθανθούν σα να γράφτηκε για τους ίδιους. Δεκατρία ολόκληρα χρόνια ήταν σίγουρα πολλά, περιμένοντας τον ερχομό της μικρής μπεμπούλας. Στο ερώτημα για τους λόγους που την κρατούσαν μακριά από συγγενείς και φίλους, εκείνη απάντησε με αποφασιστικότητα: "Πιστεύεις, στ' αλήθεια, θείε μου, πως εγώ δε λυπόμουνα στην ψυχή μου, βλέποντας καθημερινά τα δάκρυα της μανούλας μου, την αγωνία του πατέρα μου, τη στεναχώρια της γιαγ...

Τα λυπόμουνα τα βουνά, για την ερημιά τους, για τη μοναξιά τους, για τα χιόνια που πονούσαν το κορμί τους, για τα αγρίμια που έσκιζαν τις σάρκες τους. Λυπόμουνα και τους κάμπους, τους απέραντους κάμπους, που παίδευαν τους ανθρώπους που βασάνιζαν τις νιες και τις όμορφες, τις μικροπαντρεμένες και τις ανύπαντρες. Τα λυπόμουνα, μέχρι που κατάλαβα πως έκανα λάθος για τη μοίρα που πίστευα πως τα συντρόφευε, γιατί ο θάνατος και ο χάρος δεν μπορούν να τα βάλουν με τα βουνά και τους κάμπους, δεν μπορούν να τα νικήσουν, να τους στερήσουν τη ζωή, την ελπίδα, τη χαρά, τη συντροφ...

Γιατί σαν βρίσκεσαι ψηλά στην κορυφή, τότε δεν υπάρχει πλέον χρόνος, για να σκεφτείς τίποτα απ' όλα αυτά. Τότε κοιτάζεις και θαυμάζεις με έκσταση. Τότε ξανακοιτάζεις και ξαναθαυμάζεις με δέος. Και βλέπεις τον κάμπο και τα χωριά και βλέπεις τον ήλιο και τα βουνά, ψηλά και αγέρωχα, και θαρρείς πως όλα ντύθηκαν και στολίστηκαν στα γιορτινά, για να υμνήσουν το Κάστρο και το Αργυρόκαστρο, για να το τραγουδήσουν και να το μοιριολογήσουν αιώνια... -Χωρίσαμε όταν πια δεν γινόταν να μη χωρίσουμε και την ίδια στιγμή να μη δακρύσουμε και οι τρεις μαζί. Τα δυο αδέρφια έφυγαν κι εγώ έμ...

...Και μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί κανείς τι να έγιναν άραγε η στάνη και τα παιδιά των πεύκων, τι να έγιναν τα άλογα και τα προικιά των κοριτσιών, τι να έγιναν οι βρύσες και τα έλατα... Μπορεί ακόμη να αναρωτηθεί αν όλα αυτά ήταν πράγματι μια ιστορία αλήθειας ή ένα μακρινό όνειρο ενός γοητευτικού παρελθόντος, που το γέννησε η φαντασία και η περισυλλογή, για κάτι που υπήρχε και δεν υπάρχει, για κάτι που αγαπήθηκε και δεν λησμονήθηκε, για κάτι που πλημμύρισε το νου και την καρδιά και έκανε τα παιδιά των πεύκων να παραμείνουν για πάντα παιδιά...

Το βιβλίο αυτό εξετάζει τη γλώσσα και το περιεχόμενο των σχολικών εγχειριδίων που χρησιμοποιούνται στα σχολεία της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας. Επίσης αναφέρεται σε θέματα γλωσσικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών της ελληνικής μειονότητας. Γίνεται μια αναφορά στη μορφή των προγραμμάτων επιμόρφωσης που πραγματοποιήθηκαν στην Αλβανία, και γίνονται ολοκληρωμένες προτάσεις για τη μορφή που πρέπει να λάβει η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο μέλλον. Στη συνέχεια εξετάζεται το μέλλον και η προοπτική της εκπαίδευσης της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία.