Μαχλουζαρίδης Παναγιώτης Σ.
Παναγιώτης Σ. Μαχλουζαρίδης (25,11,1917-20,04.1997) Γεννήθηκε στον Καλοπαναγιώτη στις 25 του Σεπτέμβρη 1917. Τέλειωσε το Γυμνάσιο Πεδουλά (τότε Ελληνική Πρακτική Σχολή) το 1934. Φοίτησε στο Ινστιτούτο Εμπορικών και Ξένων Γλωσσών Αμμοχώστου (1935-1937) και στο Βρεττανικό Ινστιτούτο Λευκωσίας (1940-1942). Φοίτησε επίσης στο Αστυνομικό Κολλέγιο της Αγγλίας το 1957. Αποσπάστηκε σε. κέντρα ερευνών, αστυνομικές υπηρεσίες και στο Αστυνομικό Κολλέγιο της Αγγλίας (Σκώτλαντ Γιαρντ, Οξφόρδη, Καίημπριτζ, Κρόουθορν κτλ) την άνοιξη του 1972 και σε σχολές Αστυνομίας και Χωροφυλακής της Ελλάδας το Φλεβάρη-Μάρτη 1976. Κατατάχτηκε στην Κυπριακή Αστυνομία ως νεοσύλλεκτος τον Σεπτέμβρη 1936. Υπηρέτησε οτη Λάρνακα, στο Αρχηγείο Αστυνομίας στη Λευκωσία, στην Αστυνομία Λευκωσίας (Σεράι) και ως Διευθυντής Τμήματος Διοίκησης Αρχηγείου Αστυνομίας, Διοικητής της Αστυνομικής Σχολής, Αστυνομικός Διευθυντής Λεμεσού, καθώς και Διευθυντής Τμήματος Προγραμματισμού, Ερευνών και Δημοσίων Σχέσεων στο Αρχηγείο της Αστυνομίας και, φθάνοντας στο βαθμό του Βοηθού Αρχηγού Αοτυνομίας, αφυπηρέτηοε την 1η του Οκτώβρη 1977. Ήταν μέλος του Ελληνικού Πνευματικού Ομίλου Κύπρου και της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών. Έγραψε αρκετά βιβλία και πολλές μελέτες αστυνομικού και ευρύτερου ενδιαφέροντος, που μπορούν να ταξινομηθούν κάτω από τις κατηγορίες κοινωνιολογία, δίκαιο, εκπαίδευση, κινηματογράφος, κυπριακή γεωγραφία, κυπριακή ιστορία και, γενικά, Κυπρολογικά θέματα. Σ' αυτά περιλαμβάνονται τα βιβλία "The Social Aspect of the Police Work" (1972), "Οι τουρκικές ωμότητες στην Κύπρο" (1975), "Η κοινωνική άμυνα και ο κοινωνικός στόχος στο έργο της Αστυνομίας" (1977), "Δίκες που άφηοαν εποχή" (1979), και οι μελέτες "Προσωπικότης και η έννοια του ΕΓΩ" (1971), "Offences Against Morality and Certain Social Problems Arising Therefrom" (1971), "Μάθησις" (1972), "Τα εγκλήματα κατά των ηθών και τα εξ αυτών προκύπτοντα κοινωνικά προβλήματα" (1973), "0 Τσάρλυ Τσάπλιν και η Τέχνη του" (1974), "Η εγκληματικότης εν τη Κυπριακή Δημοκρατία, 1960-1972" (μαζί με τον Στέφανο Κ. Αναγνωστάκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης - 1974). "Η εξορία του Νικολάου Καταλάνου και Φίλιου Ζαννέτου το 1921-1922" (1982). Δυο από τις πιο αξιόλογες μελέτες του αναφέρονται στην "Ιοτορία της Κυπριακής Αστυνομίας" από της Φραγκοκρατίας μέχρι το 1960 και στην "Εγκληματικότητα στην Κύπρο" ("Criminality in Cyprus"). Μέρος του έργου του είναι ακόμα ανέκδοτο. Συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες και με το Ραδιοφωνικό 'Ιδρυμα Κύπρου.
