Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όνειρα που συγχέονται με την πραγματικότητα. Ήρωες που κινούνται ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο. Ένα νησί και τέσσερα παράξενα διηγήματα. Η ζέστη ήταν αφόρητη. Όσο πλησίαζε στο χωριό, μια ομίχλη άρχισε να πυκνώνει και το κρύο ξαφνικά έγινε πολύ έντονο. Πεντακόσια μέτρα πιο κάτω, είδε τον πορτοκαλί σκαραβαίο σταματημένο, χωρίς πινακίδες. Είχε τα φώτα αναμμένα, την πόρτα του συνοδηγού ανοιχτή και γύρω του δεν ήταν κανείς... - Στο βλέμμα που έριξε πίσω του, η μπαλκονόπορτα ήταν κλειστή. Η εξώπορτα, λίγα μέτρα εμπρός, κάνοντας ένα μικρό θόρυβο άνοιξε. Άφησε το...

Περνούσα τις ατέλειωτες μέρες και νύχτες καθισμένος στο φάρο ν' ατενίζω τη θάλασσα, μολυβένια κι απειλητική, με τα κύματα να τσακίζονται στα βράχια και να μαστιγώνουν τοίχο και παράθυρο. Ασφαλισμένος μέσα στο κτίσμα, άκουγα τα κύματα να χτυπάνε στα μαύρα γλιστερά βράχια και έβλεπα νοερά τους αφρούς να τινάζονται ψηλά και να γλύφουν το πέτρινο τοίχωμα με ζήλο, προσπαθώντας να το διαβρώσουν σιγά-σιγά και να το πάρουν μαζί τους στα βάθη της θάλασσας. Στις αναμνήσεις μου, υπάρχει πάντα η θάλασσα και η φυγή από τη μοίρα. Έπρεπε να φεύγω από τους άλλους, μα πάντα με ακολουθούσ...

"Πέντε χιλιάδες έχασα", είπε δυνατά γύρω του. Στεκόταν όρθιος δίπλα μου και κάθε φορά που ήθελε να ποντάρει, απλωνόταν ολόκληρος πάνω στη ρουλέτα. Κι όσο έχανε, τόσο απλωνόταν και λύγιζε, με το σώμα του να έχει πάρει κλίση, σαν τα καράβια που βυθίζονται με το πλάι... Κι αν η τύχη δεν σταθεί δίπλα του, να είσαι σίγουρος πως θα την βρεις εκεί που δεν ελπίζεις, αρκεί να έχεις την ευφυΐα να διακρίνεις την παρουσία της. Και μην ξεχνάς! Το πέρασμά της είναι τόσο γρήγορο, όσο σχεδόν και το γύρισμα της ρουλέτας.