Κατηφέογλου Στέφανος
Ο Στέφανος Κατηφέογλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982, όπου και ζει. Από την παιδική του ηλικία ασχολείται στον ελεύθερό του χρόνο με τις τέχνες και τα γράμματα, όπως η μουσική και τα εικαστικά, η ποίηση, η φιλοσοφική έρευνα και η ιστορία της τέχνης. Ιδιαίτερα, έχει λάβει διάφορες μουσικές σπουδές και έχει συμμετάσχει σε πολλά ερασιτεχνικά και περιστασιακά επαγγελματικά μουσικά σχήματα των Αθηνών, διαφόρων ειδών, με επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις. Είναι διπλωματούχος τοπογράφος μηχανικός (2005) και διδάκτωρ μηχανικός στην κατασκευαστική ανάλυση με έμφαση στις θαλάσσιες κατασκευές (2016). Από το 2005 έχει εργαστεί συστηματικά σε διάφορα έργα και ερευνητικές εφαρμογές του μηχανικού, κυρίως ως ελεύθερος επαγγελματίας. Το 2014 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική του συλλογή από τις εκδόσεις Βακχικόν, με τίτλο "Σφυρόκρουση".
Σύμφωνα συμβίωσης ουρανού και κόλασης
Κατηφέογλου Στέφανος
Εκδόσεις Βακχικόν (2019)
Μα τον θυσιασμένο νάνο τεχνουργό, Περιφερόμαστε και ’μεις λαμπροί αστέρες Και μα της μοίρας τον ουράνιο αργαλειό, Μας χειροτόνησαν πνευματικούς πατέρες... Εμείς με σκήπτρα αποφασίζουμε στυγνοί Ορθή συμμόρφωση για τ’ άγρια και παιδία, Μα επικλινείς, νεφελοβάτες και γυμνοί, Αχνά τη νιότη μας θαρρούμε στη σιωπή, Με έμμετρη του Τακεμίτσου Νοσταλγία... Τι κάνουμε για να προετοιμαστούμε γι’ αυτά που θα ’ρθουνε;
Σφυρόκρουση
Κατηφέογλου Στέφανος
Εκδόσεις Βακχικόν (2014)
Στου Πικιώνη καλντερίμι, Χρυσομάλλικο αγρίμι, Μες σε στέρνα κολυμπά. Μπρος στο δίστρατο διαβάτης, Δυο φυγών του ζευγολάτης, Κοντοστέκει… και γελά! «Ποια χαρά σε λούζει, φως μού, Που να σε φιλούσ’ ο νιος μου Και να παίζατε γυμνά» «Ξένε, έχω και για σένα, Που ‘χεις χρόνια καμωμένα Περιουσία βασιλιά… Χτες το βράδυ στο ξωκλήσσι, Σαν κερήθρα σε μελίσσι, Στριμωχτήκανε πολλοί
Σφυρόκρουση
Κατηφέογλου Στέφανος
Εκδόσεις Βακχικόν (2014)
Στου Πικιώνη καλντερίμι, Χρυσομάλλικο αγρίμι, Μες σε στέρνα κολυμπά. Μπρος στο δίστρατο διαβάτης, Δυο φυγών του ζευγολάτης, Κοντοστέκει... και γελά! "Ποια χαρά σε λούζει, φως μού, Που να σε φιλούσ’ ο νιος μου Και να παίζατε γυμνά" "Ξένε, έχω και για σένα, Που ‘χεις χρόνια καμωμένα Περιουσία βασιλιά... Χτες το βράδυ στο ξωκλήσσι, Σαν κερήθρα σε μελίσσι, Στριμωχτήκανε πολλοί