Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Ο Ηλίας Λ. Παπαμόσχος γεννήθηκε το 1967 στην Καστοριά. Σπούδασε στο Τμήμα Γεωλογίας Πατρών και στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας το 1993. Εργάστηκε ως βιβλιοϋπάλληλος στην Αθήνα και από το 1997 επέστρεψε στη γενέτειρά του -όπου ζει μέχρι σήμερα- και ασχολήθηκε με την οικογενειακή εμπορική επιχείρηση. Έχει γράψει έξι βιβλία. "Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες" (2015) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας (2016) και μεταφράστηκε στα γαλλικά ("Le renard dans l' escalier", Le miel des anges, 2018). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα σουηδικά και στα αλβανικά
Είμαστε όλοι μετανάστες
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2007)
Ένα από τα πλέον κρίσιμα θέματα στην παγκόσμια ατζέντα είναι η μετανάστευση. Μετανάστευση για λόγους οικονομικής ή πολιτικής επιβίωσης, αλλά και μετανάστευση ιδεών, φαινομένων, συμπεριφορών. Αυτό ήταν και το ζητούμενο για το "Hotel 2007". H αυξημένη φετινή συμμετοχή (227 κείμενα, έναντι 147 του περσινού "Hotel Γ. Μ. Βιζυηνός") στον πανελλήνιο θεματικό διαγωνισμό διηγήματος των εκδόσεων Πατάκη, σε συνδυασμό με την αξιόλογη στάθμη των προς κρίση κειμένων, δημιουργεί μια σημαντική δυναμική για το μέλλον αυτής της λογοτεχνικής πρότασης. Η κριτική επιτροπή 2007 κατέληξε σ' ένα...
Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες
Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Κίχλη (2015)
Στις ιστορίες του Ηλία Παπαμόσχου δεσπόζουν τα θέματα της μνήμης, του χρόνου, της απώλειας, του πόνου ως θεμελιώδους στοιχείου του ανθρώπινου βίου, της σχέσης μας με τα ζώα και τη φύση, από την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω τους έως την ενοχή. Τα πεζά του ανά χείρας βιβλίου δεν στηρίζονται στην καθαρόαιμη μυθοπλασία· αξιοποιούν τρόπους και τεχνικές της νεωτερικής πεζογραφίας, της ποίησης αλλά και του νεωτερικού αυτοβιογραφικού λόγου. Κάποια διηγήματα αρθρώνονται γύρω από ένα δίχτυ υπαινιγμών, δεξιοτεχνικά απλωμένο, ενώ άλλα οργανώνονται γύρω από πυκνούς συνειρμούς της μνήμ...
Η μνήμη του ξύλου
Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Εκδόσεις Πατάκη (2019)
Μια διάβρωση του παρόντος θαρρείς φέρνει στην επιφάνεια τα περασµένα· έτσι, όπως τα πετρώµατα, από µια τεκτονική των βιωµάτων γεννιέται το υλικό της τέχνης. Είναι αυτή η ανάγκη για παρηγοριά, πως δεν είµαστε άοπλοι απέναντι στην αναπόφευκτη φθορά. Ράκη βιωµάτων συρραπτόµενα ανασυνθέτουν τον τάπητα της ζωής, ψηφίδες που συµπληρώνουν την εικόνα ενός τόπου, των ανθρώπων και της φύσης του. Μπορεί η καµπούρα του καντηλανάφτη να ’ναι ενός αγγέλου τα µαζεµένα φτερά κι οι παπαγάλοι πεθαίνοντας να ’χουν το χιούµορ και τη µακροθυµία να κοροϊδεύουν τη ζωή· θνησκόντων ερωτευµένων αν...
Καλό ταξίδι, κούκλα μου... και άλλες ιστορίες
Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Κέδρος (2004)
Ο αφηγητής, σαν άλλος Οδυσσέας, χρόνια μετά την επιστροφή του στη γενέτειρα, αναθυμάται τους αγαπημένους του. Σπαράγματα από τις αφηγήσεις τους, τόποι όπου κατοικήσανε, λησμονημένα αντικείμενα γίνονται η αφορμή για να διηγηθεί τις ιστορίες τους. Κεντρικές μορφές, σ' αυτό το ταξίδι της μνήμης, οι γονείς, που σημαδεύουν για τον αφηγητή ένα διφυή νόστο· αυτόν που συνθέτουν η παιδική του ηλικία κι ο γενέθλιος τόπος που την έθρεψε· μνημονεύοντάς τους, λαμβάνει ως αντίδωρο το αμετάκλητο ρίζωμα στον τόπο, ρίζωμα που σηματοδοτεί την επιστροφή στο φως, το γυρισμό στο κορμί της αγαπη...
Κρατικά λογοτεχνικά βραβεία, Ανθολογία: Διήγημα, Νουβέλα 2010-2018
Συλλογικό έργο
Υπουργείο Πολιτισμού. Διεύθυνση Γραμμάτων (2020)
Λειψή αριθμητική
Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Κέδρος (2009)
Μια φράση-χρησμός για την αξία της συγχώρεσης γραμμένη από άγνωστο χέρι σε μια πολυκαιρισμένη έκδοση των Αδερφών Καραμαζώφ. Ένα μικρό, ψόφιο κοράκι και ο αποχαιρετισμός των συντρόφων του. Ένα παράνομο πάθος σιγοβράζει σαν κυδώνι γλυκό. Μια ηλικιωμένη γυναίκα απολαμβάνει την τάρτα της σαν να τρώει την ίδια τη ζωή. Μια ιδιότυπη απεργία πείνας. Ο καημός ενός γύφτου γκαϊντατζή μόλις μαθαίνει ότι έχει φύσημα στο στήθος. Η ονειροφαντασία ενός άντρα στο παλιό γουναράδικο του πατέρα του κάθε φορά που ακούει το "This hard land" του Bruce Springsteen. Η κληρωτίδα της ζωής. Τ...
Ο μυς της καρδιάς
Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Μεταίχμιο (2011)
Ο μυς της καρδιάς, η επιστήμη το λέει, δεν έχει ανάγκη τη θέλησή μας για να κινηθεί, μοιάζει εντούτοις μ' εκείνους που τη χρειάζονται... Παρότι σπλάχνο των σπλάχνων ο μυς της καρδιάς δεν είναι λείος, ίνες πολλές τον συνθέτουνε - βεντάλια ανεξάρτητων θελήσεων λες, που ελευθερωμένες από την ανάγκη έξω στρέφονται για να μεταμορφώσουν τον κόσμο. Γι' αυτόν τον άλλο προορισμό της καρδιάς μοιάζουν να ζούνε οι ήρωες αυτού του βιβλίου. Για τα ευεργετήματα και τα κατορθώματά της μιλάνε. Και ποιος ξέρει, ίσως η καρδιά με τη θέληση της να σταματά, δύναμη ξοδεμένη για τον άλλο πλούτο αυ...
Του χρόνου κυνήγια
Παπαμόσχος Ηλίας Λ.
Κέδρος (2005)
Οικογενειακές αναμνήσεις, καθημερινές ιστορίες, αθέατα δράματα και ηχηρές συγκινήσεις διασχίζουν τους δρόμους της Καστοριάς. Διηγήματα σαν βότσαλα ξεπλυμένα στην υπόσχεση μιας άπιαστης ευτυχίας ή στο βάρος ενός ανείπωτου καημού· όπου θύμηση και επιθυμία ενώνονται· όπου χρόνος, όλος ο χρόνος μας, παρελθόν, παρόν και μέλλον συνυπάρχουν· εκεί αρχίζουν τα κυνήγια, του χρόνου τα κυνήγια.