Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καμιά φορά δεν φτάνει μια ζωή για να δεις την αλήθεια και φτάνει μια στιγμή. Όταν η Δανάη ξύπνησε από το κώμα, το πρώτο πρόσωπο που αντίκρισε ήταν του Βασίλη. Της συστήθηκε ως άντρας της πέρα από γιατρός της, και παρ' όλο το απόλυτο κενό της, ήταν ο μόνος που την έκανε να νιώθει καλά. Αμνησία. Μετά το ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητο, η μνήμη της έσβησε το παρελθόν της και τώρα έπρεπε να ζήσει από την αρχή. Μέχρι να θυμηθεί... Η Δανάη προσπαθεί να χαράξει το δρόμο της προς ένα αύριο που ξημερώνει αβέβαιο, όταν ξαφνικά τα όνειρά της αρχίζει να στοιχειώνει ένας άλλος...

Η Ρεγγίνα κάθε βράδυ ξυπνάει από τους φριχτούς εφιάλτες της. Η εικόνα πάντα η ίδια. Τα μάτια της μάνας της να την κοιτάνε γεμάτα μίσος και τα χέρια της να γεμίζουν μελανιές το παιδικό κορμί. Ακόμα θυμάται τη στιγμή που την έδιωξε από το σπίτι, που την έστειλε να ζήσει στην πρωτεύουσα με έναν θείο που δεν είχε γνωρίσει ποτέ της. Μα η Ρεγγίνα άντεξε. Γιατί η ελπίδα αχνόφεγγε πάντα στο δρόμο της και της έδειχνε ένα νέο μονοπάτι... Ώσπου τα πάντα σκοτείνιασαν πάλι ξαφνικά, όταν της στέρησαν ό,τι πολυτιμότερο απέκτησε... το παιδί της, το σπλάχνο της, που με δόλο της πήραν μέσα...