Beaufils Donimique
O Ντομινίκ Μπωφίς γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1942 στο Παρίσι. Είναι έγγαμος, πατέρας τριών παιδιών και παππούς επτά εγγονών. Σπούδασε Ιατρική στο Παρίσι και ειδικεύτηκε στη Χειρουργική, την οποία και ασκεί. Στό πλαίσιο της διακονίας του στη Χειρουργική, δημιούργησε καί διευθύνει μια μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής και Αντιμετώπισης του Πόνου. Είναι μέλος της Γαλλικής Εταιρείας Συμπόρευσης και Ανακουφιστικής Μέριμνας (SFAP). ενώ συντονίζει την ερευνητική προσπάθεια "Ανακουφιστική Αγωγή και Πνευματικότητα". Παράλληλα, είναι διάκονος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. εργάζεται δε στον Τομέα της Βιοηθικής, στο πλαίσιο της Ορθόδοξης Θεολογίας. Δημοσιεύει άρθρα επί ιατρικών θεμάτων, των βιοηθικών προεκτάσεων και των πιθανών παρεκκλίσεών τους. Μετέχει σε συνέδρια στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ελλάδα και στο Λίβανο. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Η πίστη σου σέσωκέ σε: Ορθόδοξη προσέγγιση στην ασθένεια και το θάνατο", εκδόσεις Desclee Brouwer, Συλλογή Theophanie, το οποίο εντός ολίγου θα εκδοθεί στα ελληνικά. Το 1996, μαζί με τον π. Ιωάννη Μπρεκ και τον π. Μπόρις Μπομπρινσκόι, ίδρυσαν την Ορθόδοξη Ένωση Βιοηθικών Μελετών, της οποίας παραμένει γραμματέας.
Ορθόδοξη προσέγγιση στην ασθένεια και το θάνατο
Beaufils Donimique
Παρρησία (2017)
Τώρα που τελείωσα το διάβασμα αυτού του βιβλίου, νιώθω πολύ την ανάγκη να μιλήσω γι` αυτό. [...] Ο συγγραφέας κάνει καίριες επισημάνσεις και μιλάει για πράγματα πολύ σημαντικά, τα οποία φοβόμαστε να προσεγγίσουμε όπως π.χ. για το μυστήριο που ενυπάρχει στην ασθένεια και στο θάνατο όπως και στη ζωή. Για το πνευματικό νόημα της ασθένειας. Μιλάει για τις δοκιμασίες, τις οποίες ο Θεός παραχωρεί ως δωρεές. Μιλάει ακόμη για τον άνθρωπο που μπορεί να προσευχηθεί για κάποιον άρρωστο ή για τη δική του υγεία, σπάνια όμως το κάνει για να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, ώστε να σηκώσει...
Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού;
Συλλογικό έργο
Αρμός (2009)
Η αγωνιώδης επιδίωξη της θεραπείας απηχεί την υπέρτατη κραυγή του ανθρώπου που φοβάται και απορρίπτει το θάνατο, καθώς δεν αισθάνεται την παραμικρή ελπίδα, ως εάν ο Θεός να μην υπάρχει. Δεν μπορεί να συνυπάρξει με την πίστη στην ανάσταση και στην αιώνια ζωή. Το εκφράζει ωραία στην Ε΄ Ομιλία του προς τους κατοίκους της Αντιοχείας ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: "Τι έχει λοιπόν ο θάνατος, που είναι τόσο τρομερό; Πείτε το μου. Μήπως είναι το ότι μας εισάγει στο λιμάνι της ευτυχίας; Ελπίζουμε αγαθά 'α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη' και α...