Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο πόθος και η αγάπη για τον άλλο συμφιλιώνει, συχνά τ' ανόμοια, διότι εκεί το νόημα κάθε ζωής μπροστά στο θάνατο και στο αιώνιο. Δύο δέντρα, παλεύοντας τη μοναξιά, ανοίγουν δίγλωσσο της φύσης ευαγγέλιο, συνομιλούν ώσπου τα βρίσκουν. Αγκαλιάζονται να γίνουν ένα, με ζεστές υποδοχές, με κελαηδισμούς και μουσικές, με ανέμους να λυσσομανούν κι αυτά μαζί, να υψώνονται μες στο γαλάζιο και ν' αντέχουν.

Δεν ξέρω από πόσο μακρυά μού έρχονται οι μορφές αυτές. Δεν ξέρω να πω ακριβώς τι εκφράζουν, αν είναι θεοί ή δαίμονες, αν είναι μυθικές μορφές ή ήρωες της ιστορίας, λαϊκοί αγωνιστές ή πνευματικοί άνθρωποι, εθνικοί ευεργέτες ή διδάσκαλοι του γένους, φαντάσματα του νου ή εφιάλτες. Πιθανόν να είναι κάτι από όλα αυτά... Τα "Φαντάσματα του Θόδωρου Παπαγιάννη" είναι ένα εικονογραφημένο βιβλίο τέχνης που απευθύνεται σε νεαρούς εφήβους, αλλά και σε ενήλικες. Εκτός από την αισθητική παιδεία, που είναι ένας από τους στόχους του βιβλίου, θίγονται θέματα που σχετίζονται με τη δύναμη...

Το σπίτι μας λαμποκοπά, μα έξω και τριγύρω η καθαριότητα και η φροντίδα πάνε περίπατο. Σε ποιον ανήκει αυτός ο έξω και γύρω χώρος; Το δέντρο και το παρτέρι, ο δρόμος, το πεζοδρόμιο, η πλατεία, το παρκάκι ή εκείνο το τριγωνάκι πρασίνου που έχει γίνει σκουπιδότοπος; Οι δυο φίλοι, οι ήρωες της ιστορίας μας, έχουν την απάντηση: Σε κανέναν δεν ανήκει! Και σίγουρα, δεν τους αφορά! Διασχίζουν δρόμους, περπατάνε στα πεζοδρόμια, κάθονται στα παγκάκια, κλωτσάνε την μπάλα τους ανάμεσα σε δίκυκλα κι αυτοκίνητα παράνομα παρκαρισμένα... Ε και; Όλα καλά! Μόνο ένας τύπος έρχεται και μπε...