Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Δε θέλω να πάω σχολείο" σκέφτεται η Ζωή κάθε πρωί. Στην τάξη όλοι κάθονται δυο δυο. Εκτός από τη Ζωή. Στο διάλειμμα γίνεται το κορόιδο. Στα αγγλικά κάνει ομάδα πάντα με την κυρία. Και στην παράσταση του καλοκαιριού δεν μπορεί να χορέψει ταγκό όπως οι άλλοι. Αφού περισσεύει. Μια μέρα όμως όλα αλλάζουν. Η Ευτυχία εμφανίζεται μπροστά της.

Ποιος μπορεί άραγε να κάνει έναν ελέφαντα να χορέψει; Σίγουρα κάποιος εύσωμος. Με μια φωνή βροντερή όσο εκατό κεραυνοί μαζί. Και δυνατός. Ναι, οπωσδήποτε πολύ δυνατός! Ή μήπως όχι; Ένα βιβλίο που, με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο, αποδεικνύει ότι όλα μπορεί να τα καταφέρει κανείς... αρκεί να μετατρέψει την "αδυναμία" του σε δύναμη!

Πέτρος: αρχηγός, ερευνητής, ονειροπόλος, βιβλιοφάγος κατά λάθος, σωστός φίλος, πρώτος στα μαθήματα, αλλά και στα παιχνιδια! Καμιά φορά δυσκολεύεται να καταλάβει τη ζωή, αλλά γρήγορα ανακαλύπτει ότι, αν έχεις τα μάτια σου και τα αυτιά σου ανοιχτά, βρίσκεις πάντα τον τρόπο να τα βγάζεις πέρα ακόμα και στα δύσκολα...

Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Προσοχή: Μην βιαστείτε να απαντήσετε!

Ο μικρός εξωγήινος έχει μια εργασία για το σχολείο. Να ζωγραφίσει την καλύτερη μαμά σε όλο τον πλανήτη. Βάζει μέσα στο σακίδιο ένα χαρτόνι, πολλούς μαρκαδόρους και ξεκινάει. Κοιτάει προσεκτικά. Οι μαμάδες πολλές, εκείνος όμως θέλει να ζωγραφίσει την καλύτερη. Σχεδιάζει ένα σύννεφο για μαλλιά, δυο μάτια μεγάλα και συνεχίζει μέχρι που... ανακαλύπτει πως η ζωγραφιστή μαμά είναι χωρίς αμφιβολία η καλύτερη μαμά σε όλο τον πλανήτη.

Δεν υπάρχουν δυσκολίες όταν θέλεις κάτι με όλη σου την καρδιά. Δεν υπάρχουν εμπόδια που δεν μπορείς να ξεπεράσεις όταν λαχταράς να γίνεις η καλύτερη σ’ αυτό που αγαπάς. Οι ιστορίες σαράντα μοναδικών Ελληνίδων που αψήφησαν τις δυσκολίες, δείχνουν και σε σένα τον δρόμο. Μη δειλιάζεις, μη συμβιβάζεσαι. Δείξε τόλμη και αφοσίωση σ’ έναν σκοπό και θα τα καταφέρεις. Σαράντα συναρπαστικές ιστορίες για πραγματικά ατρόμητα κορίτσια.

"Μέχρι τον ουρανό και πίσω". Τόσο αγαπούσε η Έλλη τη γιαγιά της, "και τρεις κωλοτούμπες!". Μαζί, περνούσαν πάντοτε καταπληκτικά! Η παντοτινή αγάπη δεν χάνεται ό,τι και να γίνει. Τη συντηρούν και την ενδυναμώνουν οι ωραιότερες αναμνήσεις. Μια τρυφερή, συγκινητική ιστορία για το πώς οι αγαπημένοι μας παραμένουν στην καρδιά μας σαν ο πολυτιμότερος θησαυρός. Η Αλεξία Βερνίκου, M.A. Ψυχολόγος-Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, και η πολυβραβευμένη εικονογράφος Σοφία Τουλιάτου, δημιούργησαν ένα εξαιρετικά τρυφερό παραμύθι για την αγάπη και την απώλεια που δεν θα αφήσει α...

Η συγγραφέας Γιολάντα Τσιαμπόκαλου (Sadahzinia) απευθύνεται πρώτη φορά στα πολύ μικρά παιδιά που ζουν στους δικούς τους φανταστικούς κόσμους και, παίζοντας εκεί, συλλέγουν πληροφορίες για το πώς να μεγαλώσουν. Σε αυτή την ιστορία η Μάγια τριγυρνά με γενναιότητα μέσα στην άγρια ζούγκλα, ανάμεσα σε πεινασμένα λιοντάρια, κατεργάρηδες κροκόδειλους και πελώριους ελέφαντες, και μας παρασύρει στο παιχνίδι της καθημερινότητάς της καθώς η νύχτα πλησιάζει... Μια φανταστική περιπέτεια λίγο πριν τα ζώα πέσουν για ύπνο. Κάποια χασμουριούνται, αυτοσυγκεντρώνονται, ρεμβάζουν, άλλα κουρ...

Είναι εύκολο να μάθεις τις πρώτες 100 λέξεις σου με αυτό το θαυμάσιο βιβλίο, παρέα με τις μέλισσες που πετούν από λουλούδι σε λουλούδι, τον ήχο της βροχής, τα παιδάκια που μιλάνε συνέχεια και τα αρνάκια που βελάζουν.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αξιολάτρευτο κοριτσάκι που ζούσε στην άκρη ενός μεγάλου δάσους. Στα γενέθλιά της, η γιαγιά της της έκανε δώρο μια κόκκινη κάπα με κουκούλα. Άρεσε τόσο πολύ στο κοριτσάκι, που δεν ήθελε να φοράει τίποτε άλλο. Κι έτσι, όλοι την έλεγαν η Κοκκινοσκουφίτσα. Μια μέρα, η μαμά είπε στην Κοκκινοσκουφίτσα: "Εδώ έχω γλυκά κι ένα μπουκάλι κρασί. Η γιαγιά σου είναι λίγο άρρωστη. Πήγαινέ της αυτό το καλαθάκι, θα χαρεί με τα γλυκά".

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κατσικούλα που αγαπούσε πολύ τα επτά της κατσικάκια. Ζούσαν σ’ ένα σπίτι στην άκρη του δάσους. Μια μέρα, η κατσικούλα αποφάσισε να φτιάξει μια τούρτα σοκολάτα. "Παιδιά, πρέπει να πάω στα μαγαζιά" είπε στα κατσικάκια. "Προσέξτε καλά όσο θα λείπω, γιατί εδώ κοντά τριγυρνάει ένας λύκος. Μην ανοίξετε την πόρτα σε κανέναν εκτός από εμένα!"

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μυλωνάς που είχε τρεις γιους. Δούλευαν όλοι μαζί στον μύλο. Όταν κάποτε ο μυλωνάς γέρασε κι αρρώστησε, τους μάζεψε και τους είπε: "Πεθαίνω, παιδιά μου, κι αφήνω τον μύλο στον πρωτότοκο γιο μου. Ο δεύτερος γιος παίρνει το γαϊδούρι μας κι ο μικρότερος... τον γάτο". "Και τι να τον κάνω τον γάτο;" γκρίνιαζε ο πιο μικρός γιος. "Αν τα αδέρφια μου συνεργαστούν, μπορούν να βγάλουν πολλά χρήματα. Εγώ θα μείνω για πάντα φτωχός". Ο γάτος τον κοίταξε και του είπε: "Μην ανησυχείς καθόλου. Εγώ θα σε κάνω πλούσιο!". Βασισμένο σ’ ένα παραμύθι του Σαρλ Πε...

Ήταν κάποτε, πάει πολύς καιρός, κάτω από τον καυτό ήλιο της Ιταλίας, ένας ξυλουργός που τον λέγανε Τζεπέτο. Μια μέρα, ο Τζεπέτο έφτιαξε μια υπέροχη κούκλα από ξύλο. Είχε λεπτά μπράτσα και μακριά μύτη. "Πόσο θα ’θελα αυτό το ξύλινο αγόρι να ήταν γιος μου" ψιθύρισε ο ξυλουργός. Μια καλή νεράιδα τον άκουσε, πήρε το μαγικό της ραβδάκι και είπε απαλά: "Ξύπνησε, μικρό αγόρι!". Η κούκλα από ξύλο βάλθηκε ξαφνικά να τραγουδάει και να χορεύει. Πήρε τα χέρια του Τζεπέτο και τον έκανε μια στροφή. "Έχω επιτέλους έναν γιο!" χάρηκε ο γέρος ξυλουργός. "Θα σε ονομάσω Πινόκιο".

Αυτή η ιστορία συνέβη πριν πολύ καιρό, την άνοιξη, στο αγρόκτημα ενός όμορφου μικρού χωριού. Κάτω από έναν θάμνο κοντά σ’ ένα ρυάκι, η μαμά πάπια έκανε πέντε αυγά. Μετά από μεγάλη αναμονή, τέσσερα μικρά παπάκια εμφανίστηκαν μέσα απ’ τις ρωγμές των αυγών. Αλίμονο! Το πιο μεγάλο αυγό δεν είχε σπάσει ακόμα. Όταν τελικά έσπασε, βγήκε ένα μεγάλο και άσχημο παπί. "Εσύ δεν είσαι παπάκι» αναφώνησε η μαμά πάπια. "Ποια να είναι άραγε η μαμά σου;" Βασισμένο σ’ ένα παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολύ όμορφη βασίλισσα. Ήταν ευγενική κι όλοι την αγαπούσαν. Μια κρύα μέρα του χειμώνα πήγε περίπατο στο δάσος κι έκοψε το χέρι της στο κλαδί ενός δέντρου. Όταν είδε τις στάλες από κόκκινο αίμα που έσταζαν στο χιόνι, η βασίλισσα σκέφτηκε: αχ και να είχα ένα παιδάκι που να είχε δέρμα λευκό σαν το χιόνι, χείλια κόκκινα σαν το αίμα και μαλλιά μαύρα σαν αυτό το κλαδί! Βασισμένο σ’ ένα παραμύθι των αδερφών Γκριμ.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα φτωχό αγόρι, ο Τζακ, που ζούσε με τη μητέρα του σ’ ένα μικρό σπιτάκι. Ήταν πολύ ευτυχισμένοι οι δυο τους. Όμως, μια μέρα δεν είχαν χρήματα ούτε καν για να πάρουν να φάνε. "Πήγαινε την αγελάδα μας στην αγορά για να την πουλήσεις!" είπε η μητέρα του στον Τζακ. "Και κοίταξε να πάρεις αρκετά χρήματα, γιατί δε θα έχουμε τίποτα δικό μας πια!" Ο Τζακ συνάντησε έναν πονηρό χασάπη στην αγορά. "Θα βγάλω πολύ κρέας από αυτή την αγελάδα" είπε ο χασάπης. "Δεν έχω λεφτά, αλλά μπορούμε να κάνουμε μια ανταλλαγή. Αυτά τα μαγικά φασόλια θα σε κάνουν πιο πλούσι...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άντρας και η γυναίκα του, που ήθελαν πάρα πολύ να αποκτήσουν παιδί. Κάθε βράδυ, η γυναίκα έβλεπε στον ύπνο της ένα μωρό. Μετά από πέντε χρόνια, ακόμα δεν είχαν καταφέρει να κάνουν παιδί κι η γυναίκα αρρώστησε απ’ τη θλίψη της. Ο άντρας ήθελε ειλικρινά να καλυτερέψει η γυναίκα του. Πετάχτηκε, λοιπόν, στον γειτονικό κήπο, έκοψε μερικά λαχανικά και της έφτιαξε μια νόστιμη σαλάτα. Όμως, ενώ τα έκοβε, ακούστηκε μια αυστηρή φωνή: "Γιατί κλέβεις τα φυτά μου;". Η γειτόνισσα ήταν μάγισσα... κι είχε θυμώσει πολύ! Βασισμένο σ’ ένα παραμύθι των αδερφ...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα φτωχό αγόρι που το λέγανε Αλαντίν. Δεν είχε καθόλου λεφτά κι έπρεπε να κλέβει ψωμί και φρούτα για να ζήσει. Όπως κι οι άλλοι φίλοι του στην πόλη, ονειρευόταν να γίνει πλούσιος. Μια μέρα, ένας κακός μάγος επισκέφθηκε τον Αλαντίν. Τον πήγε σε μια μυστική σπηλιά. "Μέσα σ΄ αυτή τη σπηλιά βρίσκεται ένα βουνό από χρυσά νομίσματα. Ανάμεσά τους είναι κρυμμένο κι ένα μαγικό λυχνάρι" είπε. "Μπορείς να πάρεις όλο το χρυσάφι, αλλά πρέπει να μου δώσεις το μαγικό λυχνάρι". Βασισμένο σ΄ ένα παραμύθι από τις Χίλιες και Μία Νύχτες.