Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι στιγμές. Οι αγάπες. Οι στίχοι. Όλα σκοτωμένα. Όλα μακριά κι όμως τόσο κοντά. Παιδιά μου και οι φόβοι μιας ζωής που κλείδωσα μαζί με το παιδί που γέννησα. Η βροχή σβήνει τη φωτιά. Ο αέρας σκορπά τη στάχτη. Η υγρασία ξεβάφει τις μάσκες. Ο χρόνος δε μπορεί να μας γυρίσει στο χθες κι εγώ πιο μόνος κι από νεκρός ζω για τις αλλαγές που φέρνει κάθε τόσο η ζωή. Πρόκειται για 21 καινούργια ποιήματα που έχουν σαν κύρια θεματολογία το χρόνο που κυλάει, την ανθρώπινη ύπαρξη, το παιδί και το θάνατο στη σύγχρονη Ελλάδα. Ουσιαστικά οι βασικοί θεματικοί πυλώνε...

Μαύρα ρούχα Έλευση ελευθερίας Στιγμή Νεκρό χαμόγελο Δεύτερε θλιμμένε μου εαυτέ Πέρασε καιρός Αν ήξερα Ώρες Άπνοια Σκέφτηκα να σε ψάξω Στο τέλος του δρόμου Πόρτα Άρνηση Άβυσσος Φυγή Δραπέτης Προδομένα φιλιά Η μπόρα Η μέσα μου βροχή Μοίρα Τίτλοι τέλους Αυλαία Κάποτε Φως

Δώδεκα άνθρωποι, δώδεκα ξεχωριστές προσωπικότητες, η καθεμία με τις δικές της "λεπτομέρειες", τις διαστάσεις, τις σπουδές, τα ενδιαφέροντα, την καριέρα, τις ελπίδες, τους φόβους, τις ασχολίες, δώδεκα ξεχωριστά άτομα που δεν είχαν ποτέ βρεθεί κάπου όλα μαζί, έτρεξαν το καλοκαίρι του 2009 μια ιδιαίτερη, πρωτότυπη πνευματική σκυταλοδρομία. Έγραψαν ένα μυθιστόρημα. Κομμάτι-κομμάτι. Εκκίνηση πήρε ο Μίλτος Γήτας, έτρεξε τη διαδρομή του, έδωσε τη σκυτάλη στην Παυλίνα Κωνσταντάρα κι εκείνη συνέχισε να τρέχει στην ίδια διαδρομή, αλλά με τα δικά της βήματα, έδωσε τη σκυτάλη στην...

Μια συγκεντρωτική έκδοση των τεσσάρων πρώτων ποιητικών συλλογών του Μίλτου Γήτα που απεικονίζει την εξελικτική διαδρομή του στο χώρο της ποίησης. Ξεκινώντας από την πρωτόλεια συλλογή του "Όλη μου η εφηβεία ένα ποίημα" μέχρι και την ύστερη "Στα σύνορα της Θλίψης", ο Μίλτος Γήτας ολοένα και ορθιοθετεί το ποιητικό του κλίμα και τη γλωσσική του έκφραση. Τα περισσότερα από τα ποιήματα του παρόντος τόμου διακρίνονται από μια επικαιρότητα, που μαρτυρεί τον συνεχή προβληματισμό και την ετοιμότητα του ποιητή, φέροντάς τον συνάμα όλο και πιο κοντά στο στόχο του, την επαφή του με...

[...] Στην ποίηση του Μ. Γήτα η θλίψη που βρίσκει καταφύγιο στην ψυχή του την επομένη αρνητικών και επώδυνων αφορμών, μετασχηματίζεται σε δύναμη. Μια δύναμη που αντικρίζει κατάματα και θαρρετά την πραγματικότητα και ωθεί εμπειρότερο και σοφότερο τον κοινωνό της σε νέες πνευματικές κορυφές. Με αυτή την έννοια, έμμεσα μας παραδίδει ένα μάθημα ζωής. Το αν κατάφερε να το μεταδώσει σωστά, θα κριθεί από τον αναγνώστη... (απόσπασμα από το Προλογικό Σημείωμα της ποιητικής συλλογής)

Όλες οι εκφράσεις του προσώπου μου/ αποτυπωμένες στο τζάμι ενός λεωφορείου./ Τα μυστικά μου καλά κρυμμένα/ στο πίσω μέρος του ουρανού./ Η πρώτη παρτίδα παίχτηκε/ χάσαμε και οι δυο/ χάσανε και οι άλλοι.