Παπαγιάννη Βούλα
Papagiánni Voúla
Η Βούλα Παπαγιάννη έχει σπουδάσει Παιδαγωγικές Επιστήμες, Κοινωνιολογία, Ψυχολογία και Λατινοαμερικανολογία στα Πανεπιστήμια της Ζυρίχης και του Βερολίνου. Έχει πολυετή διδακτική και ερευνητική εμπειρία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θράκης, Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βερολίνου και La Catolica της Λίμας, Περού. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται σε θέματα μειονοτήτων και κοινωνικών μεταβολών, στον διάλογο των πολιτισμών, τον ρατσισμό, τη διαπολιτισμική και την παγκόσμια αναπτυξιακή εκπαίδευση.
Εισαγωγή στην παγκόσμια αναπτυξιακή εκπαίδευση
Κανακίδου Ελένη
Πεδίο (2010)
Σε έναν κόσμο που αποκτά ολοένα και περισσότερο χαρακτηριστικά αμοιβαίων εξαρτήσεων, το ενδιαφέρον και ο προβληματισμός γύρω από θέματα όπως η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η βία, η φτώχεια και η ανισότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η μετανάστευση, η μισαλλοδοξία και η ξενοφοβία δεν αφορούν μια χώρα, μια κοινότητα ή μια συγκεκριμένη εδαφική περιοχή, αλλά απαιτούν συλλογική ευθύνη και συλλογική αντιμετώπιση. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, εκτός από ηθικοφιλοσοφικά ζητήματα που αφορούν την ομοιογένεια και την ετερογένεια, την ταυτότητα και την ετερότητα, το τοπικό και το παγκ...
Τα μικρά ψάρια είναι ευέλικτα
Faltin Günter
Τυπωθήτω (2004)
Το αδιέξοδο από το οποίο πρέπει να εξέλθουμε είναι γνωστό. Ακόμη κι αν η κατανάλωση αυξανόταν, οι θέσεις εργασίας θα λιγόστευαν, διότι διαρκώς παράγονται όλο και τελειότερα μηχανήματα, που αναλαμβάνουν να διεκπαιρεώσουν ανθρώπινες δουλειές. Το ζητούμενο είναι επιχειρηματικές πρωτοβουλίες σε άλλες περιοχές, πρωτοβουλίες καλλιτεχνών, εμπνευσμένων επιστημόνων, φιλοσόφων και ανορθόδοξα σκεπτομένων. Αυτοί θα έπρεπε να καταλάβουν τις θέσεις των ρεμαλιών εκείνων που, πέρα του ότι τρέμουν τον ανταγωνισμό, δεν έχουν ακόμη να προτείνουν τίποτε απολύτως σχετικά με τη μορφή την οποία θ...
Από τον πολίτη του έθνους στον πολίτη του κόσμου
Κανακίδου Ελένη
Τυπωθήτω (2003)
Οι διαρκείς και ταχύτατες μεταβολές που συσσωρεύτηκαν σε παγκόσμια κλίμακα στη διάρκεια του περασμένου αιώνα επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τις μεταβολές στους κοινωνικούς ιστούς των επιμέρους εθνο-τοπικών κοινωνιών τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτισμικό επίπεδο, δηλαδή στους τρόπους σκέψης, αντίληψης και δράσης των μελών τους. Εμφανέστατη είναι πλέον η πορεία των προσανατολισμένων μέχρι πρόσφατα σε εθνοτοπικές σταθερές κοινωνιών προς νέες μορφές οργάνωσης, οι οποίες απαιτούν τη λειτουργική προσαρμογή των ανθρώπων σε οικονομικές αναφορές. Κάτω από τη σχεδόν αναπόφευκτη και...