Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Άδα και η Εύα είναι μία γυναίκα που δε γνωρίζει ενιαία ζωή παρά την αμοιβαία έχθρα. Η Άδα μισεί την Εύα και το αντίστροφο. Στις ζωές τους οι άλλοι -και μαζί τους και ο αποτρόπαιος σύντροφος της Εύας- εμποδίζουν τη συμφιλίωση. Ως τη στιγμή που η Άδα συναντά τον Σήφη Αγραφιώτη. Ο Σήφης είναι κι αυτός ένας άλλος, μα ο ξεχωριστός Άλλος, που έγινε κρίκος κι έδεσε τα διάσπαρτα κομμάτια, μόνιασε τους εχθρούς στη μεγαλύτερη αγάπη που γεννήθηκε ποτέ. Στην αποδοχή, στο θαυμασμό, στην κατανόηση προς τον ισχυρότερο εχθρό μας: τον εαυτό μας. Η ιστορία αρχίζει κι ο Σήφης φεύγει. Το μήν...

"Δε μιλάς στα κουνέλια όταν τρώνε. Τρομάζουν. Με τους ανθρώπους συμβαίνει το ανάποδο. Οι άνθρωποι τρομάζουν άμα δε μιλάς", ψιθύρισε η Σταμάτα στην Ήρα. Η Ήρα, ο Αρης κι ανάμεσά τους η σιωπή. Μια σιωπή ασφυκτικά γεμάτη από το παρελθόν τους. Την ταξιδεύουν για να το εξαντλήσουν. Πληγωμένοι, προδομένοι και ξαφνιασμένοι απ' τη ζωή, αποτραβιούνται για να μάθουν απ' την αρχή να την ανιχνεύουν. Ξεχασμένα ερωτηματικά κι ασύμφορες αλήθειες παίρνουν τη θέση τους. Κι η σιωπή, από ένοχη, γίνεται ανάλαφρη σαν αθώα.

Την ευλογία να τη γεννήσει ο έρωτας έχει η Ηλέκτρα κι η μοίρα της χαϊδεμένη από τούτη την τύχη. Ο έρωτας της γυναίκας για τον άντρα, κι ας αδυνατεί απ' την πλευρά του να ανταποκριθεί. Και κανέναν εγωισμό να μη συνεπάγεται η απόρριψη. Η άμυνα της αυτοσυντήρησης, το «συνεχίζω να ζω», δεν πέφτει στην παγίδα να αδικήσει τον άντρα, να τον κατακρίνει, να τον αποκλείσει από τη ζωή της Ηλέκτρας, ως αντίποινα... Η αγάπη που ενώνει, σε πείσμα της απόστασης, σε πείσμα της μοναξιάς και της οδύνης της. Η Ηλέκτρα αγνοεί το πρόσωπο του πατέρα, μα είναι δεμένη μαζί του, μέσα απ' τον έρωτα...