Χαμπίπη Λίλα
Champípi Líla
Η Λίλα Χαμπίπη σπούδασε νομικά στην Αθήνα και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι. Εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και ως δικηγόρος. Το σενάριό της "Αντίστροφη μέτρηση" χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και γυρίστηκε ταινία το 1984 από τον Πάνο Παπακυριακόπουλο, ενώ το θεατρικό της μονόπρακτο "Μεγάλη Παρασκευή" ακούστηκε από το Β΄ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Συνεργάστηκε σε εκπομπές της ΕΡΤ και εξέδωσε δύο μυθιστορήματα και πέντε ποιητικές συλλογές. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο "Λιποθυμία στην Ακρόπολη" εκδόθηκε από τον "Εξάντα" το 1997. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες.
Ναγκίσα Όσιμα
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (1994)
Το βιβλίο αυτό εκδίδεται με την ευκαιρία της αναδρομής στον Ναγκίσα Όσιμα που οργανώθηκε από το 35ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (11-20 Νοεμβρίου 1994), το συντονισμό της οποίας είχε ο Θρασύβουλος Γιάτσιος. Περιέχονται τα κείμενα: - Ναγκίσα Όσιμα, "Εκατό χρόνια κινηματογράφος" - Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, "Τελετές των αισθήσεων" - Γιώργος Μπράμος, "Το σημείο τομής" Γραπτά του Όσιμα - Ναγκίσα Όσιμα, "Με αφετηρία την αδιάκοπη άρνηση του εαυτού" - Ναγκίσα Όσιμα, "Τι είναι ένα shot;" - Ναγκίσα Όσιμα, "Η άρνηση του εαυτού" - Ναγκίσα Όσιμα, "Κατάσταση και θεμ...
Οι πολλαπλές ζωές του Αρτέμη Μίσσιου
Χαμπίπη Λίλα
Εξάντας (2004)
Ο Αρτέμης Μίσσιος είναι ένα γιάπης της δεκαετίας 1970-1980. Παρ' όλη την επιφανειακή σιγουριά του, η μισερή μνήμη του -αποτέλεσμα ενός τραυματικού γεγονότος που έζησε παιδί- αρχίζει από ένα σημείο και πέρα να του παίζει άσχημα παιχνίδια. Για κάποιο διάστημα η μουσική καλύπτει το κενό, αλλά γρήγορα αποκαλύπτεται ότι η μετάθεση σε πράγματα ανώδυνα δεν οδηγεί στη συνειδητοποίηση. Όταν, μέσα από διάφορες σκληρές περιστάσεις της δουλειά του, η έλλειψη γίνεται ανυπόφορη, λαμβάνει χώρα μια αντίστροφη πορεία. Μια πορεία προς το παρελθόν, ένα είδος εξιλασμού και ίασης. Αυτός ο ανασ...
Spleen
Χαμπίπη Λίλα
Μανδραγόρας (2011)
Οι καιροί δεν ήταν αυτοί που ξέραμε Αντί για φυσαλίδα ευχής, καρφί στο στέρνο Ακόμα και για τόνους ψάχνουμε/ Και για τα πνεύματα που βούιζαν σαν μέλισσες στις φλοίδες των σοβάδων./ Τους βάζαμε καπέλο για να μοιάζουν σύγχρονα/ αλλά η αμφιβολία ισοπέδωσε την θέληση/ εγκαταλείποντας την όραση[...] Αδημονώντας/ ανασύραμε χαμένο σκελετό φαντάσματος/ σαν από παρελθόν και ατελεύτητα/ κι ύστερα,/ λες και πλησίαζε μακρόχρονη νηστεία ή προσευχή/ καταλαγιάζαμε Βαφτίζοντας την ξαφνική φουσκοδεντριά,/ το χείμαρρο της ύπαρξης/ Ενδοσκόπηση Η Λίλα Χαμπίπη ξεκίνησε να γράφει...