Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μυστήριο της μετάνοιας και εξομολογήσεως αποτελεί για την Αγία Εκκλησία του Χριστού βασικότατο μέσο για την σωτηρία των μελών της και συστατικό στοιχείο του έργου της όπως εξ αρχής θεσμοθετήθηκε από το θείο Ιδρυτή της και καταξιώθηκε στο πέρασμα των αιώνων. Το μέγεθος της εξουσίας "του δέσμειν και λύειν" αμαρτίας, που δόθηκε στους αποστόλους, τους επισκόπους και τους πνευματικούς, αποκαλύπτει και το μέγεθος της ευθύνης που επωμίζονται. Το παρόν εγχειρίδιο, που απευθύνεται κυρίως στους πνευματικούς, τους διδάσκει πώς πρέπει να υπηρετούν το σωτηριώδες μυστήριο της μεταν...

Το παρόν έργο αποβλέπει στη διαπαιδαγώγηση και καθοδήγηση του μετανοούντος, ώστε να προετοιμαστεί με ειλικρίνεια, να εξετάσει ενδελεχώς τη συνείδησή του και να εξομολογηθεί εκ βαθέων τα αμαρτήματά του, με απόφαση να μην ξαναπέσει στα ίδια. Προκειμένου ο συγγραφέας να κινητοποιήσει τους αμελείς χριστιανούς, παρέχει πολλά παραδείγματα από την εκκλησιαστική και θύραθεν Ιστορία, παραθέτει αγιογραφικά χωρία, αναφέρεται στις διακρίσεις των αμαρτημάτων, αποκαλύπτει απόκρυφα ή λησμονημένα πλημμελήματα, παρακινεί τον μετανοούντα σε προσευχή και εξέταση των λογισμών με πόνο καρδία...

Ο Μέγας Βασίλειος, επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας, αποτελεί "την μάλλον πολύπλοκη και μάλλον πολυσύνθετη χριστιανική προσωπικότητα". Συνδύαζε άριστα την Πίστη με τη Γνώση, τη Γνώση με την Πίστη. Διακρινόταν για την απέραντη μόρφωση, το ακατηγόρητο ήθος, τη ρητορική ικανότητα, τη φιλοσοφική κατάρτιση, την αγιότητα της ιερωσύνης, την αρετή του βίου, τη θεολογική σκέψη, τη φιλανθρωπική δράση, την ευχέρεια της διεισδυτικής ανάλυσης της συμπεριφοράς του ανθρώπου. Ασκητής, ιερέας και επίσκοπος, διοργανωτής του μοναχικού βίου, παιδαγωγός, κοινωνικός εργάτης και αναμορφωτή...

"Ο Μέγας Αντώνιος, Βίος και πολιτεία", είναι το κυριότερο ασκητικό έργο του Μεγάλου Αθανασίου. Γράφτηκε μάλλον το 357, ένα δηλαδή έτος μετά το θάνατο του Μεγάλου Αντωνίου, προκειμένου να ανταποκριθεί σε σχετικό αίτημα μοναχών της Δύσης, οι οποίοι επιθυμούσαν να γνωρίσουν περισσότερα για τον Αντώνιο, τον «καθηγητή της ερήμου». Η μορφή και το περιεχόμενο του έργου, αλλά και η φήμη του Αντωνίου που είχε φτάσει ήδη στη Ρώμη, την Ισπανία, τη Γαλλία κι αλλού, συνετέλεσαν στο να εισαχθεί και να διαδοθεί ευρύτερα ο Μοναχισμός στη Δύση. Ο Μέγας Αθανάσιος εκθέτει με χάρη και ενάργει...

"Ο Μέγας Αντώνιος, Βίος και πολιτεία", είναι το κυριότερο ασκητικό έργο του Μεγάλου Αθανασίου. Γράφτηκε μάλλον το 357, ένα δηλαδή έτος μετά το θάνατο του Μεγάλου Αντωνίου, προκειμένου να ανταποκριθεί σε σχετικό αίτημα μοναχών της Δύσης, οι οποίοι επιθυμούσαν να γνωρίσουν περισσότερα για τον Αντώνιο, τον «καθηγητή της ερήμου». Η μορφή και το περιεχόμενο του έργου, αλλά και η φήμη του Αντωνίου που είχε φτάσει ήδη στη Ρώμη, την Ισπανία, τη Γαλλία κι αλλού, συνετέλεσαν στο να εισαχθεί και να διαδοθεί ευρύτερα ο Μοναχισμός στη Δύση. Ο Μέγας Αθανάσιος εκθέτει με χάρη και ενάργει...

Ο Μέγας Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας, υπήρξε από τις κορυφαίες μορφές της Εκκλησίας μας. Ζώντας στα πιο αποφασιστικά για την εδραίωση της Ορθοδοξίας χρόνια, τότε που οι εσωτερικοί εχθροί της αποδεικνύονταν περισσότερο επικίνδυνοι από τους Ρωμαίους διώκτες, αγωνίστηκε με ακατάβλητο σθένος για την επικράτηση των αληθειών της Πίστεως, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πέντε εξορίες, διάρκειας 16 ετών. Κατά τον εγκωμιαστή του άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, "η αρετή και ο Αθανάσιος ήταν ταυτόσημες έννοιες, επειδή αυτός συγκέντρωνε όλες τις αρετές...". Επομένως, "α...

Ο ιερός Χρυσόστομος υπήρξε και αποτελεί δια μέσου των αιώνων φωστήρα πρώτου μεγέθους στο πνευματικό στερέωμα της χριστιανικής Εκκλησίας. Είναι ο ηγέτης που είχε πλήρη επίγνωση της υψηλής αποστολής του. Ο ποιμένας που εμψύχωνε το ποίμνιό του. Ο διανοούμενος, ο όντως φιλόσοφος, ο κοινωνικός εργάτης, ο υπηρέτης της αγάπης, ο ελεγκτής του άδικου πλούτου και της υπαίτιας φτώχειας, ο κριτής των σκληρόκαρδων της εποχής του και όλων των γενεών, ο απαράμιλλος ιεροκήρυκας, ο εκλαϊκευτής και ερμηνευτής των Γραφών, ο ασύγκριτος ρήτορας, ο υμνητής και μιμητής του Παύλου, ο βαθύς ψυχολόγ...

Το πρόβλημα του καλού και του κακού, με ειδικότερη αναφορά στο ερώτημα αν τον κόσμο κυβερνά ο Θεός ή ο διάβολος, είναι παλαιό αλλά και σύγχρονο. Υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που απορούν γιατί πολλές φορές οι άδικοι, οι κλέφτες, ο αμαρτωλοί γενικά ευημερούν, ενώ οι καλοί δοκιμάζονται και δυστυχούν. Άλλοι που νομίζουν πως ο διάβολος έχει μεγάλη δύναμη και ο άνθρωπος δεν μπορεί να του αντισταθεί. Μερικοί διατυπώνουν το ερώτημα γιατί ο Θεός δεν εξαφανίζει το σατανά, ώστε «να ησυχάσουμε» μια για πάντα απ' αυτόν, ή για τις αμαρτίες που κάνουν επιρρίπτουν εύκολα την ευθύνη στον...

Το πρόβλημα του καλού και του κακού, με ειδικότερη αναφορά στο ερώτημα αν τον κόσμο κυβερνά ο Θεός ή ο διάβολος, είναι παλαιό αλλά και σύγχρονο. Υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που απορούν γιατί πολλές φορές οι άδικοι, οι κλέφτες, ο αμαρτωλοί γενικά ευημερούν, ενώ οι καλοί δοκιμάζονται και δυστυχούν. Άλλοι που νομίζουν πως ο διάβολος έχει μεγάλη δύναμη και ο άνθρωπος δεν μπορεί να του αντισταθεί. Μερικοί διατυπώνουν το ερώτημα γιατί ο Θεός δεν εξαφανίζει το σατανά, ώστε «να ησυχάσουμε» μια για πάντα απ' αυτόν, ή για τις αμαρτίες που κάνουν επιρρίπτουν εύκολα την ευθύνη στον...

Ο γάμος είναι θεοσύστατο μυστήριο. Ευλογημένη ένωση αντρός και γυναικός με σκοπό την αλληλοβοήθεια και τη διαιώνιση του ανθρώπινου γένους, θεσμός ιερός, δοκιμασμένος, που παρά τις επιθέσεις που κατά καιρούς δέχεται αντέχει στο χρόνο. Στο παρόν τεύχος παρατίθενται 140 πατερικά αποσπάσματα στα οποία παρουσιάζονται οι απόψεις των αγίων Διδασκάλων της Εκκλησίας μας, γύρω από το θέμα γάμος και τις παραμέτρους του, όπως: Η θεία σύσταση του, η συνάφεια των σωμάτων, γάμος και πορνεία-μοιχεία, περιορισμοί της σαρκικής συνάφειας στο γάμο, γάμος στην άλλη ζωή, αγαμία για την αποφυγή...

Ο γάμος είναι θεοσύστατο μυστήριο. Ευλογημένη ένωση αντρός και γυναικός με σκοπό την αλληλοβοήθεια και τη διαιώνιση του ανθρώπινου γένους, θεσμός ιερός, δοκιμασμένος, που παρά τις επιθέσεις που κατά καιρούς δέχεται αντέχει στο χρόνο. Στο παρόν τεύχος παρατίθενται 140 πατερικά αποσπάσματα στα οποία παρουσιάζονται οι απόψεις των αγίων Διδασκάλων της Εκκλησίας μας, γύρω από το θέμα γάμος και τις παραμέτρους του, όπως: Η θεία σύσταση του, η συνάφεια των σωμάτων, γάμος και πορνεία-μοιχεία, περιορισμοί της σαρκικής συνάφειας στο γάμο, γάμος στην άλλη ζωή, αγαμία για την αποφυγή...

Ο Ακάθιστος Ύμνος και οι Χαιρετισμοί εις την Υπεραγία Θεοτόκον με εικόνα - χαρακτικό για κάθε οίκο.

Αρχικά ο θεσμός του Γέροντος ήταν συνδεδεμένος με τον μοναχικό βίο. Ο κάθε δόκιμος μοναχός, ως "υποτακτικός", είχε τον Γέροντά του, δηλαδή έναν έμπειρο και σοφό παλαιότερο μοναχό που τον καθοδηγούσε στον ασκητικό βίο. Σ' αυτόν όφειλε απόλυτη υπακοή. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο όρος Γέροντας χρησιμοποιείται και με διαφορετική από την παραπάνω έννοια. Διότι δόθηκε σε μοναχούς ή ιερομονάχους των οποίων η πνευματική επίδραση επεκτάθηκε σε χριστιανούς εκτός των Μονών ή Ησυχαστηρίων τους. Ακόμα και σε έγγαμους πρεσβύτερους, των οποίων ο ένθεος βίος, η δράση και τα χαρίσματα...