Irigoin Jean
Irigoin Jean
Ο Jean Irigoin (1920-2006), διαπρεπής γάλλος ελληνιστής, παλαιογράφος και κωδικολόγος, εδίδαξε επί σειρά ετών σε πανεπιστήμια της Γαλλίας (Poitiers, Parix X και Paris Sorbonne (Paris IV)) και στο College de France. Υπήρξε Διευθυντής Σπουδών της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στην Ecole Pratique des Hautes Etudes και επί μία επίσης τριακονταετία Διευθυντής της Αρχαίας Ελληνικής και της Βυζαντινής εκδοτικής σειράς στη γνωστή Collection des Universites de France, ή αλλιώς Collection Bude (εκδόθηκαν 240 τόμοι). Από το 1981 τακτικό μέλος του Institut de France, Academie des Inscriptions et Belles Lettres, έτυχε πολλών διεθνών τιμητικών διακρίσεων και από ελληνικής πλευράς υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ερευνητικό - συγγραφικό έργο του αφορά τη μελέτη της παράδοσης των έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, την τεχνική των εκδόσεων αρχαίων ελληνικών και βυζαντινών κειμένων, την ιστορία της γραφής (ελληνική παλαιογραφία) και την ιστορία του βιβλίου (κωδικολογία). Εδημοσίευσε πολύ μεγάλον αριθμό άρθρων, βιβλιοκρισιών, και δώδεκα βιβλία σε τέσσερα από τα οποία είναι συνεκδότης ("Παλατινή Ανθολογία", Βιβλία ΙΧ και ΧΙΙ, Πλουτάρχου "Ηθικά", Βακχυλίδης).
Παράδοση και κριτική των αρχαίων ελληνικών κειμένων
Irigoin Jean
Καρδαμίτσα (2007)
Το ότι διαβάζουμε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, τρεις περίπου χιλιετίες μετά τον θάνατο του Ομήρου, το ότι ακούμε να συζητούν ο Σωκράτης και οι συνομιλητές του, περισσότερο από είκοσι τρείς αιώνες μετά τον θάνατο του Πλάτωνος τι το πιο φυσικό; Ή μάλλον, τι το πιο εκπληκτικό από την παράδοση, σε συνεχή ροή, χειρογράφων βιβλίων, βιβλίων που το καθένα του μαρτυρεί τη νέα κάθε φορά σημασία που έχει το έργο που αντιγράφηκε; Σε μια τέτοια έκπληξη, η εργασία αυτή παρέχει απάντηση και αιτιολόγηση. Πηγαίνει όμως και πιο πέρα. Από τον Όμηρο έως τους Βυζαντινούς ιστορικούς, με προτίμ...
Έπος και δράμα
Pigeaud Jackie
Σχολή Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου (1999)
Στο βιβλίο αυτό περιέχονται μελετήματα διακεκριμένων Γάλλων ελληνιστών -με προεξάρχουσα την κορυφαία ελληνίστρια Jacqueline de Romilly- που αναφέρονται στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Είναι ένα ποικίλο υλικό, που επικεντρώνεται κυρίως στην επική (Όμηρος - Ησίοδος) και στη δραματική ποίηση (ιδιαίτερα στον Σοφοκλή), αλλά επεκτείνεται και στον ευρύτερο χώρο της κλασικής και πολιτιστικής μας παράδοσης. Η έκδοση αυτή απευθύνεται όχι μόνο στους καθηγητές που διδάσκουν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και στους ειδικούς επιστήμονες καθώς και σε...
